บทที่ 160.2 เปิดเผย (2)

บทที่ 160.2 เปิดเผย (2)

แม่นางเฮ่อเอ่ยต่ออย่างเคอะเขิน “ท่านชายรองก็ได้…ท่านชายสามก็ดี…ท่านชายสามก็ได้ไหม”

แม่นางเหยาเอ่ยเสียงแข็ง “เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาทำเป็นเลือกท่านชายของจวนติ้งอันโหว”

ไม่ใช่ว่าแม่นางเหยาพูดปกป้องท่านชายสามคนนั้นแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเดิมทีทั้งสองตระกูลไม่ได้สมน้ำสมเนื้อกันตั้งแต่แรก ลำพังตัวเองแต่งเข้าจวนโหวก็โดนเหล่าฮูหยินรังเกียจจะแย่ แล้วนี่จะให้เหยาซินเข้าไปเป็นภรรยาหลวงของทายาทติ้นอันโหวเนี่ยนะ

จะเรียกว่าเป็นการช่วยเหลือ หรือเรียกว่าเป็นการส่งให้ไปตายด้วยน้ำมือของเหล่าฮูหยินดี

แม่นางเฮ่อเริ่มแสดงอาการเอาแต่ใจอีกครั้ง “เจ้าเองก็แต่งเข้าจวนโหวมิใช่รึ แถมตอนนั้นเจ้ายังหมั้นหมายกับคนอื่นไว้แล้วด้วย! ไม่เหมือนกับเหยาซินที่เป็นผู้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ในเมื่อท่านโหวสนใจแม่นางเหยา ไฉนซื่อจื่อจะมาสนใจเหยาซินมิได้ หน้าตาก็พิมพ์เดียวกันนี่ล่ะ หรือจะบอกว่าเหยาซินหน้าตาไม่ดีเท่าเจ้าอย่างนั้นรึ”

บอกว่าตนไม่บริสุทธิ์ ใช้ความสวยล่อลวง จนได้แต่งเข้าจวนโหวอย่างนั้นรึ…

ดี ก็ดี!