233 นามแฝงของช่าง

บทที่ 233 นามแฝงของช่าง

"ฮ่าๆ!" เหมียวอี้หัวเราะเบาๆ "ข้าไม่เคยพบประมุขตำหนัก ไม่มีสิทธิ์ไปประเมินค่าหรอก"

ฮั่วหลิงเซียวยิ้มบาง

อูเมิ่งหลันจ้องเขาอย่างดุร้ายแวบหนึ่ง ก่อนจะกดดันเหมียวอี้อีกครั้ง "ในฐานะที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของตำหนักเจิ้นอี่ ต่อให้ไม่เคยพบมาก่อน เจ้าคงรู้สึกถึงอำนาจโดยมิชอบของฮั่วหลิงเซียวอยู่บ้างหรอกน่า ลองพูดให้ฟังหน่อยซิ"

นางแสดงออกชัดว่าต้องการให้เหมียวอี้พูดทำลายฮั่วหลิงเซียวสักคำสองคำ อยากเห็นฮั่วหลิงเซียวอับอาย

ฮั่วหลิงเซียวชำเลืองเหมียวอี้แวบหนึ่งจากหัวตา

เหมียวอี้หัวเราะต่อไป "พี่เมิ่ง ข้าไม่เคยเจอประมุขตำหนักจริงๆ คงไม่ดีถ้าจะพูดจาเหลวไหล"

อูเมิ่งหลันเลิกคิ้วดกดำ "น้องเหมียว แบบนี้ก็ไม่สนุกแล้วสิ หรือเจ้าเห็นพวกเราเป็นคนนอก?"

เหมียวอี้ไม่ได้ปัญญาอ่อน คนระดับฉินเวยเวยเขายังพอด่าได้ แต่พอถึงระดับหยางชิ่งก็ต้องรู้จักวางตัวสักหน่อย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงระดับประมุขตำหนักแล้ว กับผู้ที่พูดคำเดียวก็ปลิดชีพเขาได้ ตนไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเขา จำเป็นต้องพูดไม่ดีลับหลังเขาด้วยเหรอ?