066 ประมุขถ้ำคล้อยบูรพา(4)

บทที่ 66 ประมุขถ้ำคล้อยบูรพา (4)

เหมียวอี้อยากจะถือสา แต่ถือสาไปจะมีโยชน์อะไรล่ะ?

"มิบังอาจ ธุระของท่านประมุขขุนเขาสำคัญเสมอ" เหมียวอี้เอ่ยตอบ พร้อมทั้งยกมือขึ้นคารวะ

คำพูดนี้ ไม่ว่าจะฟังอย่างไรฉินเวยเวยก็รู้สึกทะแม่ง เหมือนเขากำลังพูดเหน็บแนมนางว่า 'ขนาดหยางชิ่งเจ้ายังไม่ไว้หน้า แล้วอย่างข้าจะไปพูดอะไรได้'

แต่เหมือนฉินเวยเวยจะไม่เก็บมาใส่ใจ นางพูดอย่างไม่แยแสว่า "ข้ารู้วัตถุประสงค์ในการมาของเจ้า มีคำประกาศิตของท่านประมุขจวนมั้ยล่ะ?"

เหมียวอี้นำแผ่นหยกออกมาจากแหวนเก็บสมบัติ จากนั้นเดินไปตรงหน้าฉินเวยเวย แล้วใช้สองมือยื่นให้นาง

พอฉินเวยเวยรับมาอ่านแล้ว นางก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร และเป็นไปไม่ได้ที่นางจะกลั่นแกล้งเขาด้วยเรื่องแบบนี้ ไม่เช่นนั้น จะเป็นการหยามคำประกาศิตของหยางชิ่ง แบบนั้นถือว่าไม่ไว้หน้าหยางชิ่งแล้วจริงๆ นางใช้ฐานะประมุขเขาเจิ้นไห่ เขียนคำสั่งแต่งตั้งตำแหน่งหนึ่งฉบับ แล้วมอบให้เหมียวอี้

พอเหมียวอี้ตรวจสอบเนื้อหาในแผ่นหยกดูแล้วว่าไม่มีปัญหาอะไร เขาก็ยกมือขึ้นคารวะแล้วกล่าวว่า "ข้าน้อยมีเรื่องจะถาม มิทราบว่า สมาชิกถ้ำคล้อยบูรพาของข้า มีการแต่งตั้งไว้แล้วหรือยัง?"