บทที่ 584 ไม่ต้อง
คนในตำหนักเดินไปมา ตะกร้าที่วางยาอยู่ถูกยกขึ้นยกลงอยู่อย่างนั้น
“หมอหลวงหลี่!” ขันทีที่ยืนถือถาดอยู่อดหัวร้อนไม่ได้ “ท่านจะจัดยาอย่างไรกันแน่!”
หมอหลวงหลี่ใช้นิ้วหยิบเม็ดยาพร้อมอาการสั่นที่มือ
“ข้าจะไปรู้ไหมล่ะ…” หมอหลวงบ่นพึมพำกับตัวเอง
“หมอหลวงหลี่!” ขันทีตะโกนเรียกพลางกระทืบเท้า
“ข้ารักษาไม่เก่งหรอก” หมอหลวงหลี่เอ่ย พลางมองไปยังยาชนิดต่างๆ ในตะกร้า “แต่อาการของฝ่าบาท ข้าต้องรักษาให้ได้”
“ถ้าเช่นนั้นก็รีบรักษาเถิด” ขันทีเอ่ย
“ก็ข้าบอกแต่แรกแล้วว่าข้าทำไม่ได้ แต่นางทำได้” หมอหลวงหลี่เอ่ย จากนั้นก็รีบวิ่งออกไป “ข้าจะไปเชิญนางอีกครั้ง!”
ขันทีเริ่มไม่พอใจ ยื่นมือคว้าตัวหมอหลวงไว้ แต่ยังมิทันจะกล่าวอะไร ก็มีขันทีอีกนายโผล่เข้ามาจากด้านนอก
“ฝ่าบาทอาเจียนอีกแล้ว” เขาตะโกนร้อง
อาเจียนอีกแล้วงั้นรึ…
หมอหลวงหลี่เงยหน้ามองไปยังด้านนอก แสงตะวันค่อยๆ ลับลงไป หากฝ่าบาทยังทรงอาเจียนอยู่เช่นนี้ต่อไปอีกจนฟ้ามืดละก็ อาจจะ…หมดสิทธิ์รอดเป็นได้…
Support your favorite authors and translators in webnovel.com