บทที่ 86 ไม่เข้าใจ
เหล้ากินหมดแล้ว เนื้อก็กินหมดแล้ว กองไฟยังลุกโชน ทุกอย่างเหมือนว่ายังคงเหมือนเดิม
แต่มองดูหญิงสาวที่นั่งเงียบข้างกองไฟดั่งรูปปั้นหินแล้ว แต่ละคนก็รู้สึกว่าไม่เหมือนเดิม
เรียบร้อยสง่างาม แต่ก็เคาะโฝ่วร้องเพลงกับชายฉกรรจ์พวกนี้ได้ ทั้งๆ ที่มีท่าทีหยาบเถื่อนอยู่บ้าง แต่เมื่อนางยกมือยกเท้ากลับรู้สึกว่าดูใจกว้างไร้พันธนาการไป
ดูเหมือนดอกไม้ที่อ่อนแอ มองไปก็ดูเหมือนคนแก่ผมขาว
“มีอะไรน่าดูกัน” ชายฉกรรจ์สองสามคนจ้องตาโตเอ่ยขึ้น แล้วมองไปทางเด็กหนุ่มที่เดินมาจากกองไฟฝั่งตรงข้ามที่มองมาทางนี้
เด็กหนุ่มแต่งตัวเหมือนเฉิงเจียวเหนียงที่อยู่ทางนี้ เสื้อคลุมมีหมวกตัวใหญ่ ท่ามกลางสายลมยามค่ำคืนนี้ เสียงเสื้อคลุมกระพือส่งเสียง
สำหรับการมาของเขาคนในที่นั้นต่างก็สอบถามอย่างระแวงระวัง
“นี่คือนายหญิงน้อย หรือนายหญิงใหญ่กัน” เขาเอ่ยถามด้วยความสงสัยอยากรู้ “มองดูก็เหมือนนายหญิงน้อย แต่ทำไม...เหมือนหญิงชรา”
ตรงไหนที่เหมือนหญิงชรากัน
“เจ้าหนุ่มน้อยนี่พูดอะไรกัน” เหล่าชายฉกรรจ์กล่าวอย่างไม่พอใจ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com