085 บทเพลงราตรี
บทที่ 85 บทเพลงราตรี
มีเสียงลอยมา ลูกธนูสองสามดอกพุ่งมาจากฟากฟ้า
หนึ่งในลูกธนูนั้นยิงทะลุหมาป่าที่กระโดดลอยตัวนี้ แล้วพุ่งมาพร้อมกัน แรงเสียจนกลิ้งมาตกข้างเท้าสาวใช้ที่ยืนอยู่ข้างกองไฟ
สาวใช้กรีดร้องออกมาหันมากอดเฉิงเจียวเหนียงไว้แน่น
โชคดีที่ตอนนี้เฉิงเจียวเหนียงขยับตัวได้กระฉับกระเฉงแล้ว ทิ้งไม้ที่ติดไฟในมือออกไปได้ทัน มิเช่นนั้นสาวใช้ผู้นี้แม้ไม่ถูกหมาป่ากัดตายก็คงโดนไฟลวกเสียแล้ว
นางเงยหน้ามองไป ลูกธนูยิงตามมาติดๆ ยิงโดนทุกดอก บางดอกถึงขนาดกับยิงโดนหมาป่าสองตัว
ไม่ช้าภัยคุกคามของทางนี้ก็หายไป
ท่ามกลางค่ำคืนที่มืดมิด มีม้าสี่ห้าตัวหยุดอยู่ในที่ไม่ไกลนัก คนบนม้านั้นส่งเสียงร้องโหวกเหวก
“...ไม่ได้ยิงหมาป่าเล่นเช่นนี้นานแล้ว!”
“...พี่ใหญ่ เหมือนกับได้ฆ่าหมาป่าแถวเมืองทางตะวันตกเฉียงเหนืออีกครั้ง!”
“หลบไปให้หมด เหลือไว้ให้ข้าบ้าง ข้าจะฆ่าให้สะใจไปเลย!”
ในขณะเดียวกันก็มีหมาป่าตัวหนึ่งถูกยิงทะลุเอว เหลือเพียงหมาป่าไม่กี่ตัวส่งเสียงเห่าหอนแล้วมุดหนีไป
ผู้คนต่างก็ส่งเสียงร้องยินดี ฉลองที่รอดมาจากภัยอันตราย
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com