ณ ทรงวาด อวสาน

ผู้ชายคนนั้นเบรกจักรยานเสียงดังเอี๊ยดที่หน้าร้านตอนที่เหมยกุ้ยกำลังนั่งดูบัญชีอยู่ พร้อมกับยิ้มแฉ่งชูถุงขนมอย่างฝรั่งให้เหมยกุ้ยเห็น จนเหมยกุ้ยต้องทำหน้าเบื่อหน่าย เพราะนายคนนี้เขามาทุกวัน บางวันมีขนม บางวันไม่มี แต่โดยรวมแล้วมาทุกวัน

"นี่ อั๊วไปซื้อจากร้านของเจ๊ลื้อมาเลยนะ ลื้อจะได้กินอร่อยๆ ตอนทำบัญชีไง"

ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้ทุกคนในร้าน เพราะรู้จักเป็นอย่างดี

"จะให้ฉันกินตอนลูกค้าอยู่รึไง ไม่มีมารยาทนะแบบนั้น"

"ไม่ซี ก็ลื้อชอบกินขนมตอนทำบัญชีกลางคืนไม่ใช่หรือ นี่ไง เก็บไว้กิน"

"ใช่ ฉันชอบ แต่ฉันอยากจะถามเอาความจริงหน่อยนะพ่อนักแสดงหนุ่ม เจ๊จูให้ลื้อมาฟรีๆ ใช่มั้ย ตงหยาง"

"โถ่ เหมยกุ้ย อั๊วขอซื้อแล้ว แจ่เจ๊จูอีไม่ยอมให้อั๊วจ่ายเงินต่างหาก"

"แหม พ่อคุณ ขอบใจนะจ๊ะที่อุตส่าห์ว่างปั่นรถถีบมาหาฉันได้เนี่ย วันนี้ไม่มีคิวถ่ายหนังหรือ"

"ตอนเย็นมีอ่านบท ส่วนคิวถ่ายถูกเลื่อนหมดเพราะไว้ทุกข์กัน เพราะถ่ายไปก็เท่านั้น ฉายไม่ได้ อั๊วยังกลัวอยู่เลยว่าถ้าเลื่อนไปเรื่อยๆ สุดท้ายจะไม่ได้ถ่าย"