ส่วนที่ 5 บทที่ 091-2

บทที่ 91-2 อันใดคือภักดีทรยศ

“ตอนเข้าวังข้าพบเสี่ยวเฉวียนจื่อพอดี” พระชายาอิงชินอ๋องกล่าว

ฉินอวี้เม้มพระโอษฐ์ เงียบลงพักหนึ่ง ก่อนเล่าเนื้อหาในจดหมายของหลี่มู่ชิงให้ฟังโดยไม่ปิดบัง

พระชายาอิงชินอ๋องฟังจบแล้วก็ตกใจ กล่าวทันที “นี่เป็นไปได้อย่างไร”

ฉินอวี้มองนาง “แม้แต่ป้าสะใภ้ยังคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ไม่เสียแรงที่เราตัดสินใจลำบาก” ว่าจบเขาก็ตรัสอีก “เสนาบดีฝ่ายขวาแม้เกษียณราชการแล้ว แต่ยังมีบารมีสูงส่งในหัวใจราษฎร มีลูกศิษย์ปกคลุมใต้หล้า เราเองก็ไม่อยากคิดว่าเหตุการณ์เหล่านั้นในเมืองหลวงเป็นฝีมือของเขาจริงๆ แต่ไตร่ตรองดูแล้ว ถ้ามิใช่ว่าเมืองหลวงมีขุนนางใหญ่ซึ่งมีบทบาทสำคัญในราชสำนักอยู่เบื้องหลัง ไหนเลยจะมีคนปลุกปั่นเมืองหลวงจนฟ้าพลิกแผ่นดินกลับ แต่พวกเรากลับหาตัวคนทำไม่ได้เล่า”

สีหน้าของพระชายาอิงชินอ๋องก็ปกคลุมด้วยเมฆครึ้มไปชั่วขณะเช่นกัน “เจ้ากล่าวแบบนี้ก็มีเหตุผลเช่นกัน แต่หากเป็นเขา เขาทำเพื่อสิ่งใดกันแน่”

“การตายของพ่อแม่ฟางหวาในปีนั้น ทุกคนล้วนคิดว่าเป็นฝีมือของเสด็จพ่อ” ฉินอวี้ตรัส