ส่วนที่ 4 บทที่ 088-1

บทที่ 88-1 มิตายก็บาดเจ็บ

ฟังเหยียนเฉินพูดมาทั้งหมด ในที่สุดใบหน้าของเซี่ยม่อหานก็ผ่อนคลายลงบ้าง

“เจ้าออมแรงไว้หน่อยก็ดี ประเดี๋ยวหลังข้าออกไปทำตามแผนการ เจ้าจะได้แอบออกไปช่วยฉินเหลียนประคองสถานการณ์ในเมืองหลินอันให้มั่นคง” เหยียนเฉินผละมือคลายการสะกดจุดแล้วเอ่ยขึ้น

“ก็ได้ เช่นนั้นเจ้าระวังตัวด้วย จะต้อง…พาน้องกลับมาอย่างปลอดภัย” เซี่ยม่อหานกำชับหนักแน่น

“เจ้าวางใจเถอะ ถ้าแผนการไม่รอบคอบพอ ข้าจะไม่บุ่มบ่ามเกินควร” เหยียนเฉินพูดจบก็เดินออกไป

หลังเหยียนเฉินออกไปแล้ว เซี่ยม่อหานก็หย่อนกายนั่งลงบนเตียง นวดหว่างคิ้วแผ่วเบาเนิ่นนาน ก่อนตะโกนขึ้น “ทิงเหยียน”

“ท่านโหว” ทิงเหยียนรีบวิ่งเข้ามาในห้อง

“เจ้าออกไปเตรียมตัว เปลี่ยนเป็นชุดเดินทาง แล้วตามข้าไปดูสถานการณ์ที่ประตูเมือง” เซี่ยม่อหานสั่ง

“ท่านโหว ในเมื่อท่านติดโรคห่าก็พักอยู่ในห้องเถิด ตอนนี้ที่ประตูเมืองวุ่นวายมาก ท่านหญิงเหลียนก็อยู่ด้วย หากท่านเป็นอะไรไปคงไม่ดีนัก” ทิงเหยียนชะงักตกใจ กล่าวขึ้นอย่างไม่เห็นด้วย