ส่วนที่ 4 บทที่ 042-2

บทที่ 42-2 วิชาสะกดจิต

“เท่านี้เองหรือ” ผู้อาวุโสคนหนึ่งจากตระกูลหลูแห่งฟ่านหยางทนไม่ไหว “พระชายาน้อย ท่านอย่าเห็นว่าพวกเราไม่รู้วิชาแพทย์จึงตบตาตามใจชอบเพื่อให้เขาพ้นโทษนะ”

“ท่านจะลองออกมาชกเตะเขาตามใจชอบก็ได้ หากทำให้เขาตื่นขึ้นมาหรือใช้วิธีการอื่นที่พิสูจน์ได้ว่าข้าโกหก เช่นนั้นข้าจะไปเสียตอนนี้ ไม่แทรกแซงเรื่องคดีนี้อีกเลย” เซี่ยฟางหวาลุกขึ้นยืน มองไปยังผู้อาวุโสคนนั้น

สิ้นเสียงผู้อาวุโสคนนั้นก็ก้าวออกมา ชกเตะหลี่อวิ๋นอยู่พักหนึ่ง ทว่าหลี่อวิ๋นกลับนิ่งไม่ไหวติง หลับสนิทดังเดิม ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอจนได้ยินชัดเจน

“พวกท่านก็มาร่วมด้วยได้” เซี่ยฟางหวาบอกกับผู้อาวุโสที่เหลือ

ผู้อาวุโสทั้งหมดมองหน้ากัน บางคนเตะตีหลี่อวิ๋น บางคนฉุดเขาลุกขึ้น ไม่ว่ากระทำเช่นไรเขาก็ไม่แม้แต่จะรู้สึกตัว ยังคงหลับลึกดังเดิม

“เอาล่ะ พอได้แล้วกระมัง” เซี่ยฟางหวาเห็นผู้อาวุโสเตะตีพักหนึ่งแล้วยังไม่พอใจ ราวกับจะชักกระบี่ออกมาแทงหลี่อวิ๋นด้วยจึงเอ่ยขึ้น