ส่วนที่ 4 บทที่ 022-2

บทที่ 22-2 ไม่เหลือชิ้นดี

“หวาเอ๋อร์ เจ้ามาตรงนี้เร็วเข้า นางมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด รีบตรวจอาการให้นางเถอะ” พระชายา

อิงชินอ๋องเห็นว่าฉินห้าวออกไปแล้วจึงรีบกวักมือเรียกเซี่ยฟางหวา

เซี่ยฟางหวาพยักหน้าแล้วก้าวออกไป

หลูเสวี่ยอิ๋งสวมอาภรณ์ไม่เรียบร้อยอยู่บนเตียงหลังใหญ่ มีเพียงอาภรณ์ซึ่งกลายเป็นเศษผ้าเท่านั้นที่บดบังเรือนร่าง แทบจะมองเห็นถึงร่องรอยความทารุณที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ กายท่อนล่างซึ่งไร้การบดบังมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด นางหมดสติไปแล้ว

สภาพเช่นนี้ ทุกคนต่างทราบดีกว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น

เซี่ยฟางหวาคว้ามือนางมาตรวจชีพจร พักต่อมาก็มองสภาพนางอีกครั้ง ก่อนถอนหายใจออกมา เอ่ยบอกพระชายาอิงชินอ๋อง “ท่านแม่ นี่เป็นการแท้ง”

“อะไรนะ!” พระชายาอิงชินอ๋องตกใจ

ชายารองหลิวก็ร้องอุทานด้วยความตกใจเช่นกัน เพียงครู่เดียวก็ก้าวออกมาจากด้านหลังพระชายา

อิงชินอ๋อง คว้าแขนของเซี่ยฟางหวาไว้ “พระชายาน้อย เมื่อครู่เจ้าว่าอะไรนะ”

“ข้าบอกว่านางแท้ง” เซี่ยฟางหวาตอบ

“นี่…เป็นไปได้อย่างไร นางเพิ่งเข้าจวนมาไม่นาน…” ชายารองหลิวไม่อยากเชื่อ