ส่วนที่ 3 บทที่ 015-2

บทที่ 15-2 ว่าว

เซี่ยอวิ๋นจี้ผินหน้ามองเซี่ยอวิ๋นหลานก่อนยกแขนโอบไหล่เขา “ว่าอย่างไร? พวกเจ้าคุยอะไรกัน”

“คุยเรื่องชาติกำเนิดของเจ้า!” เซี่ยอวิ๋นหลานปัดมือเขาออก

เซี่ยอวิ๋นจี้ตัวชาในทันที “ชาติกำเนิดของข้า? พวกเจ้ารู้อะไรบ้าง”

“เจ้าคอยสืบหาแต่ในหนานฉินอย่างลับๆ เคยคิดสืบไปยังเป่ยฉีหรือไม่” เซี่ยอวิ๋นหลานมองเขา

เซี่ยอวิ๋นจี้พลันหัวเราะเยาะออกมา “ตระกูลเซี่ยจงรักภักดีต่อบ้านเมือง ถึงแม้ราชสำนักหนานฉินมีเจตนากำจัดตระกูลเซี่ย แต่ตระกูลเซี่ยก็ไม่เคยคิดต่อต้านราชสำนัก จวนโรงเก็บเกลือพึ่งพาความช่วยเหลือจากจวนจงหย่งโหวเสมอมา เท่ากับว่าจงรักภักดีต่อบ้านเมืองเหมือนกัน เจ้าคิดว่าเขาจะรับเอาเด็กจากแผ่นดินอื่นมาเลี้ยงดูจนกลายเป็นผู้สืบทอดโรงเก็บเกลือหรือ?”

เซี่ยอวิ๋นหลานส่ายหน้า

“เห็นไหม ขนาดเจ้ายังคิดว่าเป็นไปไม่ได้!” เซี่ยอวิ๋นจี้หัวเราะ

“แค่จวนโรงเก็บเกลือจวนเดียวอาจสืบไม่เจอ โดยเฉพาะผู้นำอาวุโสไม่อยากให้เจ้าสืบหาเจอด้วยแล้ว แต่หากมีอิทธิพลของจวนแหล่งธัญพืชกับจวนจงหย่งโหวไปสืบหาเล่า!” เซี่ยอวิ๋นหลานมองเขา “หากเป็นเช่นนี้ เจ้ายังอยากสืบหาหรือไม่”