ส่วนที่ 2 บทที่ 078-2

บทที่ 78-2 ไร้ความเมตตา

“ช้าก่อน!” ชายชุดดำคนนั้นเห็นชิงเกอพาตัวชูฉือออกไปตะโกนขัดเสียงเย็น “เจ้าไม่สนใจชีวิตของพวกเขาก็จริง แต่จะไม่สนใจชีวิตของคุณชายรองเจิงแห่งจวนอิงชินอ๋องได้หรือ”

ชิงเกอชะงักเท้าอีกครั้ง

เซี่ยฟางหวาหัวเราะเสียงเย็น “หากจับตัวเขาได้ พวกเจ้าจะพาตัวห้าคนนี้ออกมาทำไม?” หยุดชั่วครู่แล้วท้าทาย “หากเจ้าจับตัวเขาได้ เช่นนั้นข้าจะยอมปล่อยตัวชายคนนี้”

ชายชุดดำไม่คิดว่าเซี่ยฟางหวาจะเอ่ยท้าออกมาเช่นนี้ ดวงตาที่โผล่พ้นเหนือผ้าคลุมหน้าเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

“ได้ยินเจ้ากล่าวเช่นนี้ข้าก็ดีใจยิ่งนัก” น้ำเสียงอารมณ์ดีของฉินเจิงดังขึ้นจากข้างหลัง เสียงหัวเราะท่ามกลางสายฝนดุจสายพิณอันไพเราะ บริสุทธิ์เหมือนหยกมรกต

เซี่ยฟางหวาหันกลับไปมอง พบว่าฉินเจิงเดินฝ่าสายฝนมาทางนี้โดยไม่ได้กางร่ม ชิวเยว่ที่เดินตามมาข้างหลังโดยเว้นระยะห่างสามจั้งก็ไม่ได้กางร่มด้วยเช่นกัน