ส่วนที่ 2 บทที่ 060-1

บทที่ 60-1 ปล่อยใจ

เซี่ยฟางหวาได้ยินเช่นนั้นจึงหันไปมองหลี่มู่ชิง นางไม่คิดว่าเขาจะเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา

แววตาหลี่มู่ชิงอบอุ่นนุ่มนวลพลางแย้มยิ้มบาง คล้ายกับเพียงแค่บอกเล่าเรื่องหนึ่งเท่านั้นไม่ได้มีความคิดอื่น

“เอ๋?” พระชายาอิงชินอ๋องแปลกใจ “ไม่คิดเลยว่าเขาจะพาเจ้าไปที่บ่อน้ำร้อนบนยอดหน้าผาปี้เทียน”

“ท่านก็ทราบหรือว่าบนยอดหน้าผาปี้เทียนมีบ่อน้ำพุร้อน?” เซี่ยฟางหวาละสายตามามองพระชายาอิงชินอ๋อง ซ่อนการคาดคะเนความคิดของหลี่มู่ชิง

“ข้าย่อมรู้แน่นอน ตอนนั้นเขากวาดยาดีในจวนอ๋องไปทั้งหมด และกวาดยาดีจากคลังยาหลวงในวังจนเกือบหมดเพื่อสร้างบ่อน้ำร้อนให้กลายเป็นน้ำพุแห่งยารักษา” พระชายาอิงชินอ๋องยิ้มออกมาทันที

“ยาในจวนอ๋องกับคลังยาหลวงไม่ใช่ว่าจะเคลื่อนย้ายกันได้ง่ายๆ ตอนนั้นท่านกับท่านอ๋อง รวมถึงฝ่าบาทยอมให้เขาเอาออกไปหรือ” เซี่ยฟางหวาพลางคิดว่ายาในจวนอิงชินอ๋องมีมากมาย ยาในคลังยาหลวงเกรงว่าจะมีกองเท่าภูเขา หากเขากวาดไปจนหมดก็คงเป็นปาฏิหาริย์?