ส่วนที่ 2 บทที่ 026-1

บทที่ 26-1 ปฏิเสธ

เซี่ยฟางหวามองฉินเจิงอย่างหมดคำจะกล่าว หากไม่ใช่เพราะหลี่มู่ชิงไปถึงอย่างทันท่วงที หรือเขาจะยอมถูกพระสงฆ์รูปนั้นสังหารเพียงเพราะอับอายขายขี้หน้า?

คิดอันใดของเขา!

ฉินเจิงเห็นเซี่ยฟางหวามองมาด้วยแววตาไม่ปิดบังจึงถลึงตาใส่นางก่อนเอ่ยขึ้น “ในมือข้ามีพิษหร่วนจินซ่านที่ติดมาจากตัวเจ้าอยู่ ถึงแม้หลี่มู่ชิงจะไม่ปรากฏตัวขึ้น ข้าก็สามารถรับมือสองคนนั้นได้ ที่ไม่ลงมือตั้งแต่คราแรกก็เพราะอยากดูเชิงว่าพระสงฆ์สองรูปนั้นใช้รูปแบบการต่อสู้แบบใด สุดท้ายแล้วใช่พระในวัดนี้หรือไม่ ทว่าหลี่มู่ชิงปรากฏตัวขึ้นพอดีเลยทำลายแผนของข้าพังไปหมด!”

เซี่ยฟางหวาเบือนหน้า นับว่าสมองเขาไม่ได้ถูกฤทธิ์ของพิษหร่วนจินซ่านทำลายลง ยังพอทราบว่าสิ่งใดพอกระทำได้อยู่

“เจ้าเด็กบ้า!” พระชายาอิงชินอ๋องได้ฟังเช่นนั้นจึงด่าฉินเจิงอีกครั้ง “หลี่มู่ชิงอุตส่าห์มาช่วยเจ้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาเลย หวังว่าคงไม่เกิดเรื่องใดขึ้น!”

“เขาเหลี่ยมจัดอย่างกับสุนัขจิ้งจอกจะเป็นอันใดได้!” ฉินเจิงแค่นเสียง

พระชายาอิงชินอ๋องคร้านจะเถียงกับเขาจึงเงียบปาก