ส่วนที่ 2 บทที่ 009-1

ตอนที่ 9-1 ข่าวคราว

เด็กหนุ่มได้ยินก็ดีใจขึ้นมา เขาชะงักฝีเท้าครู่หนึ่งก่อนพุ่งเข้ามา คว้าเอาถ้วยชาบนโต๊ะมาถือได้ก็ซดชาเข้าไปอึกใหญ่

เซี่ยฟางหวามองเขาเหลือระอา เมื่อเด็กหนุ่มดื่มชาเสร็จแล้ว นางถึงได้เอ่ยว่า “จวนจงหย่งโหวไม่มีน้ำให้ดื่มหรือไร? เจ้าถึงได้กระหายเช่นนนี้?”

เด็กหนุ่มส่ายหน้า “จวนจงหย่งโหวไม่ได้ขาดน้ำ พระชายาอิงชินอ๋องก็ไม่ได้ให้ข้าอดน้ำ แต่ข้ากระหายก็เพราะว่า เพิ่งหลับไปไม่นาน ก็เห็นโคมที่ท่านลอยออกไป ไม่อาจรอจนถึงพระจันทร์ซ้อนเงาได้ จึงได้วิ่งมาที่นี่เลย”

เซี่ยฟางหวาพยักหน้า ก่อนจะชี้เก้าอี้ให้เด็กหนุ่ม

เด็กหนุ่มวางกาน้ำในมือลง ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ บิดสะโพก สะบัดลำคอ สะบัดบิดไปมาอยู่อึดใจใหญ่ ก่อนจะเอนหลังลงด้วยท่าทางสบายใจ “นายท่าน ท่านว่า เป็นคุณหนูจวนจงหย่งโหวดีๆ ไม่ชอบ แต่กลับไปที่เขาไร้นามเพื่ออะไรกัน? หากข้าเป็นท่าน ในเขาไร้นามต่อให้มีทองกองไว้ให้ ข้าก็ไม่เอา!”