ส่วนที่ 1 บทที่ 068-4

บทที่ 68-4 แสดงท่าที

ภายในห้องโถงหรงฝูยังคงคึกคักดังเดิม

ประมาณครึ่งชั่วยามต่อมา เซี่ยม่อหานกับฉินเจิงก็ยังไม่กลับมา เซี่ยฟางหวาขมวดคิ้วพลางนั่งไม่ติด

แสดงว่าหย่งคังโหวและฮูหยินค่อนข้างที่จะจัดการยาก

“ข้าจะออกไปดู!” จงหย่งโหววางตะเกียบ

เซี่ยฟางหวาเอื้อมมือไปรั้งเขาเอาไว้ “ท่านปู่ รออีกหน่อยเถอะ ท่านพี่และฉินเจิงอยู่ด้วย มีหรือที่พวกเขาจะจัดการไม่ได้ ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาออกไปดูเองหรอก” ว่าจบก็หัวเราะเยาะ “หย่งคังโหวและฮูหยินไม่รีบไปตามหาลูกชาย ทว่ามัวเสียเวลาอยู่ที่จวนจงหย่งโหวจะมีประโยชน์อันใด”

จงหย่งโหวได้ยินก็พยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะล้มเลิกความตั้งใจ

เวลาชาสองถ้วยต่อมา เซี่ยม่อหานกับฉินเจิงก็กลับเข้ามาในโถงหรงฝู

เซี่ยฟางหวาพบว่าสีหน้าของทั้งสองไม่ค่อยดีนัก เซี่ยม่อหานขมวดคิ้วแน่น ส่วนฉินเจิงเอาแต่เม้มปาก เมื่อทั้งสองมานั่งข้างกายแล้ว ไม่รอให้นางเอ่ยถาม จงหย่งโหวก็ถามขึ้นทันที “เป็นอย่างไรบ้าง”