ส่วนที่ 1 บทที่ 056-2

ตอนที่ 56-2 คืนส่งท้ายปีเก่า

ภายในจวนอิงชินอ๋อง ฉินเจิงมาถึงที่พักพระชายาอิงชินอ๋อง เมื่อพระชายาอิงชินอ๋องเห็นเขาแต่งกายด้วยเสื้อผ้าใหม่เอี่ยมก็พยักหน้าอย่างพึงใจ หันมองด้านหลังเขาแวบหนึ่ง เห็นเพียงทิงเหยียนที่ติดตาม ไม่เห็นเซี่ยฟางหวา จึงได้เอ่ยถามว่า “แล้วทิงอินล่ะ?”

“อยู่ที่เรือนน่ะขอรับ” ฉินเจิงเอ่ย

“เจ้าไม่ได้เตรียมพานางเข้าวังด้วยหรือ?” ชายาอิงชินอ๋องอึ้งไป

ฉินเจิงนั่งบนเตียงคั่ง ยื่นมือไปลูบแมวที่นอนเกียจคร้านบนเตียง เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจว่า “นางเป็นแค่สาวใช้ จะเข้าวังไปทำอะไรกัน?”

พระชายาอิงชินอ๋องถลึงตามองเขา ก่อนจะเอ่ยเสียงดุๆ ว่า “สาวใช้? เจ้าเห็นนางเป็นสาวใช้หรอกหรือ? ท่าทางของสาวใช้นั้นดูสำคัญกว่าแม่อีกเชียวรึ? เจ้าว่าคนอื่นตาบอดกันหมดหรือไร”

ฉินเจิงยิ้มกว้าง พลางมองพระชายาอิงชินอ๋อง “ท่านแม่ ท่านรับปากข้าแล้วนะ หลังเข้าวังไปแล้วอย่าเอาแต่คุยเรื่องดอกไม้ใบหญ้ากับเหล่าฮูหยิน จนลืมเรื่องที่ข้ากำชับไว้เสียเล่า”

“รู้แล้วน่า! ข้ารักต้นไม้ แต่ก็รักลูกชายข้ามากว่า” พระชายาอิงชินอ๋องเอ่ยตอบอย่างไม่สบอารมณ์นัก

ฉินเจิงเลิกคิ้วด้วยความพึงใจ ไม่ได้พูดอะไรอีก