329 กิ้งก่า

บทที่ 329 กิ้งก่า

โหวเหลียงถูมือแล้วยิ้ม “ท่านกังวลเกินไปขอรับ ราชสำนักตัดสินเช่นนั้นแต่ผู้ใดจะทำตามกฎหมายได้อย่างไม่มีตกหล่นได้กัน แม้แต่กองทัพซีเป่ย แม่ทัพเหลียงและแม่ทัพจงยังไม่ทำเลย พวกเขาไม่สามารถควบคุมทุกคนได้ใช่หรือไม่ ถึงมีเล็ดลอดออกมาก็ถือว่าเข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดอะไร”

พูดตรงๆ ก็คือลักลอบนำเข้า การลักลอบขนสินค้ามักถูกห้ามในเขตซีเป่ย

อาหาร ผ้า และใบชาจากจงหยวน[footnoteRef:1] สัตว์ และหนังสัตว์จากหูเหรินได้รับความนิยมในการลักลอบนำเข้ามาโดยตลอด ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาดินแดนของชาวหูเหรินได้ค้นพบบ่อเกลือหลายแห่งดังนั้นเกลือจึงกลายเป็นสินค้ายอดนิยม [1: จงหยวน : หมายถึงที่ราบแถวแม่น้ำหวงเหออันเป็นอู่อารยธรรมจีน ปัจจุบันคนจีนเรียกประเทศตัวเองว่า จงกั๋ว (中国) ความหมายเดิมแปลว่า ประเทศกลาง หมายความถึงอารยธรรมจีนโบราณที่รุ่งเรืองแถบที่ราบกลางแม่น้ำหวงเหอ โดยมีรัฐชายขอบหรือชนเผ่าต่างอยู่รายรอบ]

เกลือของทางการมีราคาสูง แต่เกลือของหูเหรินราคาต่ำ กำไรที่น่าทึ่งขนาดนี้ต่อให้เสี่ยงโดนตัดหัวก็ไม่สามารถหยุดการลักลอบขนสินค้าได้ แม้แต่กองทัพซีเป่ยก็ไม่สามารถทำความสะอาดได้อย่างสมบูรณ์