webnovel

YOU STOLE MY HEART (Tagalog/Filipino)

Unang nakita at minahal ni Bianca si Joseph pero sa best friend niyang si Chelsea ito na-inlove. Pero naniniwala si Bianca na all is fair in love and war kaya hindi siya susuko hanggat hindi siya ang minamahal ni Joseph. Hanggang sa dumating ang isang pagka-kataon upang mapasa-kanya ang sinisinta. How far can Bianca will do in order to have the man she love? Even if it means she'll stole his heart.

jjey_el · 现代言情
分數不夠
26 Chs

Chapter 9 Part 2

Note: Matured scenes ahead. Read at your own risk.

"I'm really sorry."

Ang sabi ng lasing habang nilalagyan ng ointment ang tiyan kong namumula at mahapdi. Mabuti na lang at hindi iyon nag-lapnos. Kahit halatang hilo at uuga-uga si Joseph habang pinapahidan ang tiyan ko ng gamot napangiti na rin ako.

"Bakit mo ba kase ako sinundan dito sa kusina?"

"I just wanted to make sure that you're okay. I've upset you. Ikaw na nga itong nag-tyagang samahan ako, but look what I've caused you. I just hope it won't bruised. Ang kinis pa naman ng tiyan mo. Tho I don't mind."

Sabi niya habang marahang pina-raraanan ng daliri ang namumula kong balat. Napa-singhap ako dala ng kakaibang sensasyong idinulot niyon. Hindi naman ganoon kanina ang pakiramdam ko ng nilalapatan niya ng gamot iyon.

" Does it hurt? "

Tanong niya ng mag-angat siya ng tingin sa akin. Nahihiyang umiling ako at iniiwas nalang ang mga mata sa kanya. Nang sa tingin ko ay wala na sa akin ang pansin niya ay humarap na ako ulit para lang muling mapa-singhap ng halos mag-banggaan ang mga mukha namin ni Joseph dahil sa sobrang lapit niya. Nagkagbuhol-buhol yata ang hininga ko sa pinag-halong kaba at nerbiyos. Pero bakit hindi ko maialis ang aking mga mata sa mga mata niyang naka-titig din sa akin.

"I.."

Lalong bumilis ang tibok ng puso ko na sa sobrang bilis ay masakit na sa dibdib. Aatakihin yata ako.

"I wanna kiss you so bad right now, what the hell are you doing to me?"

Sabi niya na halos ibulong na niya sa akin. Para akong naistatwa. Alam naman niyang ako ang kasama niya at hindi ang girlfriend niya diba? Pero bakit ganito ang sinasabi niya?

"J-Joseph.."

Bigkas ko sa pangalan niya. Para akong lalagnatin na ewan pero iba ang hatid niyon sa aking katawan. It's painfully pleasant. Something new.. Something that I can't point a finger or how exactly I can describe it.

"You're beautiful."

Pinamulahan ako ng mukha sa sinabi niya. Hindi ako sanay na pinupuri niya ako. Pero sa kabila niyon ay lumobo ang puso ko doon.

"Is it wrong to say this? That if you are just only her..you can be a very loving girlfriend a man could ask for.."

"Then why can't I be her ? Love me instead.."

Naiiyak ko ng sagot. Napapikit ako ng maglandas ang luhang pinipilit kong pigilan. Pero nanigas yata ang buo kong katawan ng maramdaman ko ang pagdampi na iyon sa aking labi. Mabilis akong nagmulat ng mata at hindi ako nag-iilusyon lang. Joseph's lips is pressed gently into mine.

Inilagay ko ang mga kamay ko sa balikat niya upang magkaroon ng pagitan sa aming dalawa.

This is wrong.

Parang may bumbilyang nagbibigay ng babala sa aking isip.

It should stop.

Stop this while you still  can.

Sabi ng munting boses na iyon sa aking isip.

I clutch the fabric of his shirt, and when he pull apart from me, I breath the air that I never knew I've been keeping in my chest. I was about to say something but all the reasoning and the conscious state of my mind left me when he kissed me again. This time hard, deep and intoxicating. Hindi ko alam kung paano sasagutin ang bawat pag-galaw ng kanyang labi. Para akong batang naliligaw at naghahanap ng tamang daan.

"I can't…. "

Dinig kong sabi niya sa pagitan ng bawat halik na iniiwan niya sa aking pisngi, noo, leeg patungo sa aking lalamunan. Sunod-sunod ang pag-lunok ko at pagha- habol ng hininga. Para akong hinihingal na hindi ko maintindihan. Ang pakiramdam na iyon sa aking sikmura ay parang mga paru-parong nagpa-paikot-ikot pababa.

He cupped my face, our foreheads are touching. His breath is rugged, while his eyes are wildly staring at me. There's a raw emotion that I've never seen before. It's not lust, it's not want. Or I'm just fooling my self.

"Stop me now..or else.."

Binibigyan niya ako ng pagka-kataong pigilan siya pero..

I look straight through his eyes and bare my soul to him. I hope he see me the way I see him. Dahil ngayon, puso ko ang masusunod. After tonight he may not remember this or he may and everything will fall like a delicate glass shattered on the floor. But right now, my heart aches for him, more than my body. I need him even just for this moment. Tomorrow, I'll just leave everything for tomorrow.

"I love you.."

Ang tanging namutawi sa labi ko. Inilapit ko ang mukha sa kanya upang umamot ng kahit kaunting pag-ibig. Pero hindi ako naghintay ng matagal dahil sinalubong niya ako. Hinalikan niya ako sa paraang hindi ko maisip na mahahalikan ako. Mariin, at puno ng pananabik.

Kung paano kami nakarating sa kwarto niya ay hindi ko na alam, o wala na akong pakialam? All that matters to me is him. The way he touch, kiss and speak my name..it's as if I only mattered to him too. Like as if Chelsea never existed and it's me whom he cherished and love. It's just me.

Mataman niya akong minamasdan habang nasa ibabaw ko siya. Naglakbay ang kamay niya mula sa aking pisngi, patungo sa aking balikat, pababa sa pagitan ng aking dibdib na kahit na sa lakas ng buga ng aircon ay nagbubutil-butil ang pawis ko.

Ang init ng palad niya ang tanging nara-ramdaman ng aking balat na sa tuwing mawawala doon ang kanyang palad ay naiiwan ang kilabot sa bawat himaymay ng aking katawan. Wala yatang parte ng katawan ko ang hindi nadapuan ng kanyang kamay at hindi nadampian ng kanyang labi. Subalit ang ningas na idinudulot niyon ay hindi namamatay bagkus ay lalo pang nag-aalab.

Nang pumuwesto siya sa pagitan ng mga hita ko ay tuluyan ko ng nilunok ang gabutil na hiya at konsensya na natitira sa akin. It's all or nothing now. After tonight, perhaps I can kiss him goodbye?

Kinuha niya ang mga kamay ko at inilagay sa kanyang balikat. Pinag-landas ko ang mga palad sa malapad niyang dibdib, patungo sa mga braso niyang kumu-kulong sa akin. Kulang ang salitang gulat ng maramdaman ko siyang tuluyang angkinin ang sa akin. Halos bumaon ang mga kuko ko sa balat niya. Hindi ko alam kung paanong kapit ang gagawin ko at saan ako kukuha ng suporta. Gusto kong isigaw ang sakit, para akong hinahati sa dalawa, hindi ko nga alam kung magka-kasya ba siya doon. Dahil sa tuwing susubukin niyang gumalaw ay para akong mauubusan ng hininga.

He kissed me hard before I felt him moved in one swift thrust. My muffled cry of pain was swallowed by his hard kisses. He let me take my time to adjust by his size while he peppered me with tiny kisses. Until he started to move again. I grab his shoulder as tight as I can, digging my nails and biting the skin. He groaned not in pain but pleasure. His movements became steady, until it became a little faster. The pain gradually subside and replace with something good to the core that I don't want him to stop. Until his thrust became faster and deeper hitting something that makes me scream his name in pleasure. Never have I thought that I can feel this kind of pleasure with him. I only dream to kiss him, hug him in my imaginations, and circled my arms in his body. It's all just a fantasy before.

Marahan kong sinusuklay ng aking mga daliri ang buhok niya habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. If it's not the odd and painful yet numbing feeling down there, it is I would have thought that I just dream of this. But as the reality sucked me in, I can't help but internally scold my self. Wala rin akong pinag - kaiba kay Chelsea. Plus the fact that Joseph is drunk and I'm very much sober. Sa aming dalawa, ako ang mas nasa tamang pag-iisip. But instead of listening to that alarm bells in my head, I chose to be selfish and be with him. 

"Mahal kita."

Bulong ko sa kanya na para bang maririnig niya ako, bago ako sumiksik sa kanyang leeg at umamot ng init sa hubad niyang katawan. Bukas, bukas kakalimutan ko na ang lahat at ang nangyari ngayon ay magiging bahagi nalang ng isang ala-ala na babalik-balikan ko sa aking isipan.

Iyon ang sabi ko sa aking sarili hanggang sa tuluyan akong gupuin ng pagod at antok.