Chapter 30: Goddess Of Beauty

Noel stare at invitation card while drink the wine tequila, he wrapped his arms and leaned on the couch. Nagdalawang isip ako kung pupunta ba ako o hindi sa event. Mayroon nag-uudyok sa akin na pumunta roon, ang puso ko mismo ang nag-uudyok.

Nagpa-imbestiga ako tungkol sa taong nagpadala ng invitation card, pero sadyang di pa niya ito makikilala sa ngayon.

Masyadong tago ang pagkatao nito at curious ako kung anong itsura nito. 'Kasing-ganda ba nito ang ex-wife ko? Kasing talino ba?' anang isip ko.

Sabi sa akin ni Vincent na sikat daw ang taong nagngangalang Evangeline Mendoza. Sikat na make-up artist at kilalang business woman dito sa pilipinas, di ko kilala ang babae at ngayon ko lang narinig ang pangalan nito.

Ayon na rin kay Vincent, binansagan daw itong 'goddess of beauty' o natural na ganda. Kahit daw ito ay isang makeup artist at businesswoman ay may panglaban daw ang kagandahan at kaseksihan nito. Ang babaeng ito ay may sinasabi sa buhay, di lang daw ito mayaman, beauty and brains pa. Puwede niya ako tulungan o makipagkasundo kung gugustuhin ko dahil sa pareho naman kami kung business ang paguusapan.

Di daw nagpakilala at nagpakita sa publiko ngunit sabi ng mga karamihan ay napakaganda nito.

Maraming tanong ang naglalaro sa utak ko pero iisa lang ang tanong na gusto kong masagot, "who are you? I want to know you."

"Daddy!" tawag ng anak nang nagpawala sa pagiisip ko, lumapit ang maliit kong anak sa akin.

"Hey anak Sydney! what's wrong?

"I can't sleep."

"Okay tatabi si Daddy sa'yo" pagkasabi ko aya agad kami umakyat sa taas patungong kuwarto.

Wala ang mga kapitbahay, driver at pati na rin si Lucia dahil nakikitira ito sa bahay ng bestfriend nito.

Nang makapasok silang dalawa sa kuwarto "Hay!" Agad ako tumabi sa anak sa kama pagkuway niyakap ito."I wish Mommy is here para basahan niya ako ng bed time stories."

"Good night baby!"

"Good night Daddy!"

Habang pinapatulog ang anak ay lumalim na naman isip ko kung sino talaga si Evangeline Mendoza.

'Makikilala din kita!' sabi ng isip ko, hinagkan ko noo ng anak bago matulog.

______________________________________________

"Nagawa mo ba ang inutos ko sa'yo? Natanggap niya ba?"

"Opo!"

"Okay thank you!" anang sabi ko ay agad ko pinatay ang tawag.

Alam ko na pina-imbestiga ako ng asawa ko pero ayoko muna malaman niya ang tungkol sa akin pero wag ngayon. Kaya ang identity ko, ang muntikan ako namatay ay itinago ko.

Alam kong gagawa at gagawa ng paraan ang asawa ko upang makilala niya ako ng husto, maghaharap rin tayo wag ka mainip Mr. Raymundo.

______________________________________________

Dalawang araw bago ang event..

Si Evangeline ay nag-aaral ng target shooting, pakikipaglaban, pati ang paghahagis ng patalim ay ginawa ko din. Maraming araw nakalipas ngunit nandito pa rin ang galit sa puso ko at poot na di pa nabubura.

Nagte-train pa ako nang istorbuhin ni Blake ang ginagawa ko "Mukhang ready ka na talaga maningil."

Kinuha ko ang baril at humarap rito saka kinasa "matagal na ako ready."

"Di kaya mali itong gagawin mo, paghihiganti at paniningil! Baka ikasama mo pa at ikaw ang mapahamak."

"Bakit ba? Kung makapagsalita ka parang ayaw mo ang ginagawa ko" di ko napigilang maginit ng ulo sa inis.

"Ayoko lang na--mapahamak ka! Lalo na't buntis ka, di lang halata dahil di pa umuumbok ang tiyan mo" di pinahalata ang pagaalala rito.

"Mr. Medina, may balak ka bang pigilan ako sa mga plano ko?" lumapit ako sa kaniya na ilang dipa ang layo at nagsukatan sila ng mata sa mata.

"Hindi!"

"Kung ganon ay hayaan mo ako gawin ang gusto ko at nakapag plano na ako, wag mo lang hahadlangan ang gusto kong gawin" simula nang makilala niya si Emily o Evangeline ay sobrang bait nito sa lahat, ngunit ngayon lang nakita ni Blake ang side nito na kapag nagalit ay nagiging masama.

Natigilan ako at balak ko sana siya hawakan at hagkan sa labi ngunit pumihit ito patalikod at naglakad palayo.

Tinuloy na ni Evangeline ang ginagawa, itinutok nito ang baril sa target nito saka pinutok. Dun nakita ni Blake na magaling pala talagang tumira si Emily Shane Aguilar o Evangeline Mendoza kahit sa malayuan.

______________________________________________

"Anak nakakahalata ako sa'yo" sambit ng Ina ni Blake sa kaniya. Kumakain sila sa sala habang pinaghainan pa sila ng mga kasambahay.

"What do mean by that?" pagak na tumawa medyo nailang sa tingin ng Ina.

"Did you like Emily or should I say Evangeline---?"

Sabay ubo, pumusisit ang juice sa kinakain niya, lumingon ako sa Ina niya.

"Ayos ka lang ba?" anito nag-alala tinitigan ang anak.

"Ma!" saway niya sa Ina.

"Oh! bakit di wari totoo?"

Umayos ako ng upo at humarap rito. "Di ko naman siya puwedeng ligawan and besides she's pregnant, she has a husband and--"

"And she want vengeance, right?"

"Yeah!" yun lang ang nasabi ko, "di ko po pipilitin kung ayaw pa ni Evangeline na ligawan ko siya. Sa ngayon, tutulungan ko siya sa mga nais niya upang makapaghiganti sa mga taong nanakit sa kaniya" tanging nasabi ko sa Ina."

Di nakaimik ang Ina, alam nito na may gusto siya kay Emily o Evangeline ngunit hangang kelan niya itatago ang nararamdaman. Bawat sulyap ng mga mata nito, ilong na matangos at ang labing kaysarap hagkan ay nakaka-akit sa paningin ko.

Napaka-seksi din nito, she's hot yet beautiful. Naalala ko pa nung makita ko siya naka-bikini habang tinuturuan kung paano lumangoy.

Flash Back..

Nung nasa swimming pool sila, para bang inaakit ako ni Evangeline. Ang mga paraan ng paglangoy nito ay nakaka-akit.

Akmang lalabas ako ng CR ay di sinasadyang magbungguan sila ni Evangeline, sabay nag-slide ang paa nito dahilan upang matumba ngunit naagap ko. Nasalo ko siya, nagkatitigan kami pagkatapos.

Napakaganda nito kahit sa malapitan. Mananatili na sa sila sa posisyon yun nang may tumikhim sa likuran nila, dun lang kami natauhan.

"Mr. Medina and Ms. Mendoza! What were you doing?"

"S-sorry! I'll go a head na po" paalam ni Evangeline sa mentor, payukong umalis.

"Looks like may nagkamabutihan na" anang mentor ni Evangeline. Napangiti ako parang baliw na di malaman.

"Uhm--!" sabay kamot ng ulo

"May gusto ka ba kay Ms. Mendoza?"

Alangan naman na magkaila pa ako eh! Huling-huli na. He pats me "sometimes you must court this girl you've like and don't be sheepish" then he leave.

End of Flash Back..

Kaya habang napapalapit ito ay di mapigilan ang puso ko.