Nightmare

"Linda!!!! " Narinig ko si mama na hinahanap ako at nag-aalala sa gitna ng tubig after ng mataas na hampas ng alon. Wala akong makita non kundi ang malaaasul na ilalim ng tubig, nararamdaman kong papalayo ako, tinatangay ng mga alon sa gitna. Sakto naman kasi na habang naglalakad kami papunta sa mga pinsan ko ay tumaas ang alon, at samin pa saktong tumiklop kaya nabitawan ako ni mama at napailalim ako. Being a small 9-year old non, sobrang lalim na para sa akin ang ga-bewang na tubig ng adults. And that was one of the worst nightmares I had. Everything flashed back na para ba akong nasa movie na nagrereplay lahat. Nakita ko sina mama at papa at parang may liwanag na nakaabang sakin sa di kalayuan. Bigla kong naisip, katapusan ko na ba? Ng bigla na lang may naramdaman akong humila sa akin papataas. Nakamulat ako ng bahagya pero blurred na maliwanag, naririnig ko ang mga taong nagkakaingay. Ramdam ko din na may matigas na mga bisig na karga-karga ako. Buhay pa ba ako? Nasa langit na ba ako? Saan ako dadalin? Ng bigla na lang muling dumilim ang paligid.

Pagmulat ng mga mata ko marami nang taong nakapaligid sakin at tinitingnan akong nakahiga. Si mama iyak ng iyak, si papa sya yung nakaluhod sa harapan ko. Bigla akong niyakap non ni papa.

"Akala ko mawawala ka na samin... Diyos ko maraming salamat po buhay ang anak ko!! . "

Noon ko lang narinig si papa na sobrang nag-aalala. Habang binubulong nya sakin ang mga salitang yon ay naririnig kong mahina syang umiiyak. Si mama naman niyakap din ako ng mahigpit at sinabing halos 30 minutes na akong nirerevive ni papa.

"Sorry, baby, I'm sorry... "

Yun na lang din ang mga salitang nabanggit ni mama. Para sa akin wala naman talagang kasalanan si mama. It's all the wave's fault. Kaya nga ayoko lumayo sa sea, okay na ako sa pampang, okay na akong nakaupo don habang pinagmamasdan silang naglalaro sa dagat at lumalangoy, okay na ako don habang naghahanap ng shells at nakikigulo sa mga batang gumagawa ng sand castles... okay na ako don, wag lang sa waves, wag lang lalayo.

"Are you okay? Kanina ka pa tulala after the incident. Is something wrong? "

Umiling ako. I don't want Suzy or anyone to know about this. It's not important though and ayoko din maging vulnerable sa paningin nila. Being cymophobic and thalassophobic is not a joke. It makes me feel na there's something out there which can take me anytime. Which can kill me anytime. Sumama ako dito sa Boracay coz I want to see the beauty of this paradise. Marami namang ways to enjoy especially kasama si Suzy dito. I just didn't expect na sa laki ng lugar, di pa rin talaga possible not to encounter either the waves or the ocean itself.

I tucked myself in the blanket while Suzy is preparing to go out.

"Are you sure you're not really coming with us? I will surely miss you there and this teammates' errand and pag party-party will not be complete without you. "

"I'm sure babe. Just enjoy there. Babawi ako bukas. I just want to sleep now. "

"Okay babe. See you later. Good night for you. Wag ka na lalabas ng kwarto, okay? "

Tumango ako. Sa ngayon gusto ko lang magpahinga and what could be bad at a 9pm quiet alone time?

Suzy left after kissing me. I just lay still on the bed. I opened the television and see a news.

SPORTS BALITA

Isang sumisikat at magaling na atleta mula sa isang prestihiyosong unibersidad ang sasabak sa isang operasyon matapos ang nakaraang laban sa Thailand.

Si Alyssa Marquez, isang paparating na freshman mula sa Unibersidad ng Pilipinas ay ooperahan matapos mabali ang kanyang kanang braso ng habulin ang bola sa isang dibdibang laban sa Thailand sa nakaraang SEA games.

Hindi inaasahan ng lahat ng sa lamang na isa ng Pilipinas ay magkakaroon ng injury si Marquez.

...

Si Alyssa?

Biglang kumabog ang dibdib ko ng marinig ko muli ang pangalan nya ay natuliro ako lalo na't isang masamang balita ang maririnig ko matapos ang mahabang panahon tungkol sa kanya.

What should I do? Do I have to go to her? Nabanggit sa balita na malapit lang ang ospital na pinagdalan sa kanya from home.

I still cannot remove it in me na nag-aalala pa rin ako sa kanya. Yes! Nag-aalala ako sa kanya and now I feel like going home for her.

I hurriedly get my phone and search for her name in messenger. I see her active hours ago but still I thought of messaging her right away.

"How are you? Nabalitaan ko na ooperahan ka."

After just a minute, she sees my message. Wait... what---?

YOU CAN NOW CALL EACH OTHER AND SEE INFORMATION LIKE ACTIVE STATUS AND WHEN YOU'VE READ MESSAGES.