V

The Next Rulers of the New Era

Walong taon makalipas ang 'di malilimutan at walang kapatawarang ginawa ng Hellraiser Force sa imperyo ng Levexon at ang kanilang karumal-dumal na pagpatay sa apat na royal family ng bawat kaharian ay hindi na ito muling nasundan pa. Dahil matapos ang matagumpay nilang misyon ay tuluyan nang nilisan ng buong Hellraiser Force ang lupain ng Levexon at hindi na muli pang nagparamdam ngunit ang kanilang mga ginawa ay nag-iwan ng isang malaking dagok ang sa buong imperyo.

Levexon suffered for four years as a result of what the Hellraiser Force did. Ang nangyaring pagpapasabog sa Shiganshina City at ang kamatayan ng apat na royal family ay nag-iwan ng malaking lamat sa buong Levexon. The empire has suffered numerous setbacks and the three kingdoms lost their rulers. This put Levexon in jeopardy, as well as causing widespread chaos throughout the empire.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito ay hindi pa rin natupad ang nais mangyari ng Ethreon Kingdom. Dahil bagamat tagumpay sa misyon ang Hellraiser Force ay hindi naman nangyari ang inaasahan nilang pagbagsak ng Levexon. Dahil sa loob ng sumunod na apat na taon ay unti-unting nakabawi at nakabangon ang buong Levexon. Sa loob ng apat na taon ay muling nanumbalik ang dating kaayusan at katatagan ng imperyo.

Bukod doon ay hindi rin nagawang patayin ng Hellraiser Force ang pinakamahalagang tao sa buong imperyo, iyon ay si Emperor Alaric. Ito ang dahilan kaya hindi tuluyang bumagsak ang imperyo. At lingid sa kaalaman ng Hellraiser Force ay may natitira pang tagapagmana ang bawat kaharian na hindi nila nagawang patayin noon, isang pagkakamali na panghabang-buhay nilang pagsisihan.

Dahil ang mga tagapagmanang ito ay ang sinasabing lalaban sa mga kaaway ng Levexon. Babalikan nila ang mga nagdala ng kapaitan sa kanilang imperyo noon at sila naman patitikimin ng bagsik ngayon.

Ang mga tagapagmanag ito ay ang bagong pag-asa ng imperyo. Sila ang matagal ng hinihintay ng bawat kaharian bilang kanilang bagong pinuno. Sila ang pinaniniwalaang mas magpapatibay at mas magpapakalakas sa Levexon. At sa oras na makaupo na sila sa trono ng bawat kaharian, siguradong lahat ng kaaway ay yuyuko sa kanilang paanan.

"Your Royal Highness, everything is all set."

"Very well, then. Tell them we'll be leaving in a second," sagot ng isang maganda at sopistikadang babae saka muling sinuot shades.

Ang kaniyang personal butler naman na si Yeager Theon ay agad binuksan ang payong upang payungan siya. Ngunit bago sila tuluyang umalis ay muli munang pinasadahan ng tingin ng babae ang mga lapidang nasa harapan niya.

Ang nasa unahan ay ang lapida ng kaniyang lolang si Queen Aviona, ang dating reyna ng Eyllwe na naunang namatay dahil sa sakit. Sa tabi nito ay nakapuwesto ang lapida ng kaniyang mga magulang na sina Prince Alasdair at Princess Grandina. Nasa kanilang bahagi naman ang lapida ng kaniyang lolong si King Nozel, kung saan nakahilera sa lapida ng mga nauna at yumaong pinuno ng kanilang kaharian. Ang tatlong ito ay kapwa namatay sa plane crash na kagagawan ng Hellraiser Force.

She smiled bitterly while staring at the tombstone of those who are important to her. "Don't worry, I'll take good care of our Kingdom. I will avenge your death and make those bastards suffer hell for messing with us..." she spoke with deadly seriousness, her eyes looked dead but powerful.

Pagkatapos nito ay tuluyan na nga nilang nilisan ang libingang para sa mga yumaong miyembro ng House of Bloodaxe at tinungo ang sasakyang magdadala sa kanila sa isang private plane na inihanda upang ihatid sila sa Adarlan. Because tomorrow will be the Coronation day of the next rulers.

She's Bloodaxe Aceso Fallon (Fallen) and tomorrow she will sit on her throne, wear her crown, and rule as Queen of Eyllwe.

✒✒✒

------

"Your Highness, we have landed. Gumising ka na diyan," sambit ni Sakio sa kaniyang nakakatandang kapatid nang maabutan ito sa master suite ng private plane na mahimbing pa ring natutulog. "Gising na, Mahal na Prinsipe," pang-uulit niya sa mas malakas na boses ngunit hindi man lang ito gumalaw sa kinahihigaan at nananatili pa ring tulog. "What the...? Ano, patay ka na ba?" he added sarcastically.

Sa huli ay napabuntong hininga na lang si Sakio, ang bunso sa sa kanilang tatlong magkakapatid. Walang siyang nagawa kun'di lapitan ang kaniyang kuya at bahagyang yugyugin para magising. "Come on, wake up already."

"Tch," his brother muttered as his eyes slowly fluttered open. Ang iritadong mukha ng bunsong kapatid ang unang bumungad sa kaniya.

"It's good to know that you're still alive. I thought you died or something," nakakalokong sabi ni Sakio.

Kumunot tuloy ang noo ng kaniyang kuya. "What?"

He shook his head. "Wala po, Kamahalan," sarkastikong tugon niya. "Bumangon ka na riyan at maghanda. Narito na tayo sa Adarlan," tila nag-uutos na sambit niya pagkatapos ay walang pasabi at basta na lamang nilisan ang master suite.

Napabuntong hininga na lamang si Hakken sa inakto ng kapatid. "Seriously?" bulalas niya saka napairap at napailing. "Tss. That brat."

Hindi na siya nag-aksaya pa ng panahon at agad ng bumangon na siya at nag-ayos. Pagkalabas niya sa master suite ay naabutan niya sa lounge area ang kaniyang dalawang nakababatang kapatid kasama ang kanilang lola na Si Queen Alandra. Mukhang kanina pa nakahanda sa pagbaba ang mga ito at tanging siya na lang hinihintay.

Out of nowhere he suddenly remembered what happened to their family eight years ago. Unfortunately they're the only ones who survived. Mabuti na lamang talaga at nakaligtas sila sa nangyaring arson noon. Ang kaniyang lolo na si King Kazuhiko, pati na rin ang kaniyang mga magulang na sina Princess Akemi at Prince Akihiro na dapat sana ay susunod na magiging hari ng Wendlyn ay kasama sa mga napatay noon.

And because of that, as the first born of the family, Fenderhell Hakken Ludendorff, will be the next one to take over and reign as the King of Wendlyn Kingdom. And once he succeed to the throne, he shall come back for those people who made them suffer before and return the favor with pleasure. He will definitely make them face the catastrophe in the depths of hell.

"What are you still waiting for, Prince Hakken?" his sister, Akari told him with her arms crossed in front of her chest and brow raised. "Let's get going. Paniguradong hinihintay na nila tayo roon," maarte at mataray pang dugtong nito, mukhang kanina pa naiinip.

"Yeah, yeah..." Hakken retorted lazily as he made a face and roll his eyes.

Pagkatapos ay tinalikuran niya na ang mga ito at nauna nang naglakad. Kaagad namang sumunod sa kaniya ang mga kapatid at ang kanilang lola. And as soon as he stepped off the plane, a powerful gust of wind that slightly messing up his hair welcomed him at Adarlan. Habang nakaabang at nakalinya naman sa ibaba ng eroplano ang mga royal guards at ilang mga sundalong sasalubong at magbibigay pugay sa kanila.

"Handa ka na ba, hijo?" rinig niyang tanong ng kaniyang lola mula sa kaniyang likuran.

He took a deep breath before answering with a smile. "More than ready."

✒✒✒

------

"Malayo pa ba tayo?" imik ni Azkien habang ang paningin ay nakatuon sa tanawin sa labas ng umaandar na sasakyan.

"We're almost there, Prince," mabilis na sagot ni Arlert Leo, ang kanilang personal butler mula sa harapan, nakaupo katabi ng kanilang driver.

"I see." He nodded.

Nakarating na sa Adarlan ang House of Killmore at ngayon nga'y sakay na sila ng isang limousine na magdadala sa kanila sa makabagong Regiis Tower kung saan magkikita-kita ang mga tagapagmana ng apat na kaharian.

"Why, Prince Azkien? Are you that excited or you're just simply getting bored already?" pabirong tanong ng kanilang ina na si Daenerys na nakaupo sa kaniyang tabi.

Nawala tuloy ang atensyon ni Azkien sa labas at agad na napabaling sa ina. "Both," mabilis na sagot nito. "I'm getting a little bored 'cause we've been traveling for three hours now and I'm kind of excited too because I'm curious, I haven't been there yet."

"How about you hijo?" baling naman ni Daenerys sa panganay nitong anak na tahimik lang sa biyahe at abala sa pagbabasa ng paborito nitong libro. "Are you excited for tomorrow?" nakangiting tanong niya.

Natigil sa pagbabasa si Zairen. Sinirado niya ang libro at saglit na napatingin sa labas bago nilingon ang ina. "I'm much more excited to return for those people who killed dad, lolo and lola, mom. Ang kamatayan nilang lahat ang bagay na mas pinakahihintay ko," he stated in a cold and dangerous manner, his eyes were plain and seemed no life.

The mood and vibe of the entire area abruptly shifted because of that. Azkien's eyes became vehemently dangerous in its darker shade. At pati ang magandang ngiti ng kanilang inang si Daenerys ay biglang nawala nang pare-parehong bumalik sa ala-ala nila ang mga nangyari noon.

Killmore Zairen Laurent is the first born in the family and also the first and Crown Prince of the House of Killmore. And because of what Hellraiser Force did back then he promised to himself that he will avenge the death of his father, grandfather and grandmother.

Napabuntong hininga si Daenerys at pilit na ngumiti ng tipid. "Don't worry, son. Malapit nang dumating ang araw na iyan."

"And when that day comes, I will definitely make them kneel before me, desperately begging for me to spare their lives..." he said coldly, his voice was laced with venom.

Napangisi tuloy ang kaniyang kapatid na si Azkien. "I guess I'll just wish them well before they fall and burn in hell..."

At maya-maya pa nga ay huminto na ang kanilang sasakyan. Sabay-sabay silang napatingin sa labas ng binatana ng limousine at doon ay tumambad sa kanilang paningin ang makabago at mas pinagandang Regiis Tower.

"Your Highnesses, narito na po tayo..."

✒✒✒

------

"Prince Arren," wika ni Zeus sabay yuko bilang pagbibigay galang. "Narito na raw po sa Adarlan ang mga tagapagmana mula sa tatlong kaharian," pang-iimporma nito.

"Good. I will meet them later," tanging sagot sa kaniya ng Prinsipe na hindi man lang nag-abalang tapunan siya ng tingin. Napatango na lang ang personal butler saka muling yumuko at iniwan na itong mag-isa.

Ngayon ay nasa isang silid si Arren at kasalukuyang hinahanda ang kaniyang dalawang katana para sa gagawin niyang pagsasanay mamaya. Ang dalawang katana'ng ito ay parehong regalo sa kaniya ng Emperador nang magpitong taon siya.

Both katana are masterpiece and known for being exceptional. Ang isang katana ay kulay itim at sa talim nito ay nakaukit ang mga salitang 'Death Bringer / Enemy Slayer'. Samantalang ang isa naman ay kulay ginto at sa talim naman nito ay may nakaukit na 'King Defender / Power Gainer'. At sa sheath ng dalawang katana ay parehong nakalagay ang katagang, 'Draw me not without reason, unsheathe me not without honor'.

These katana are known for their unparalleled performance in battle and considered as possibly the finest katana ever made. Their hardness and sharpness are incomparable, making it the flagship swords of the House of de Vil.

Ang bigat ng mga katana'ng ito ay triple o higit pa sa bigat ng normal na katana. But Arren is used to their weight. Para sa kaniya ay sing-gaan lang sila ng bulak. In-unsheathe ni Arren ang dalawang katana saka sabay at walang kahirap-hirap na pinaikot iyon sa magkabilang kamay niya.

Pagkatapos ay saka niya tinungo ang underground ng kanilang palasyo kung nasaan ang training room bitbit ang kaniyang mga katana. Pagkarating niya roon ay naabutan niya si Isolde Killian Ary, ang kaniyang nag-iisang kapatid na mas bata lang ng isang taon sa kaniya. Mag-isa lang ito at abalang nag-eensayo.

Saglit niyang pinanood ang kapatid at hindi mapigilang tipid na mapangiti habang pinagmamasdan ito. Unlike him, his younger sister lacks physical strength and skill. She's no good at fighting. Mahina siya pagdating sa ganitong klase ng bagay kaya naman madalas siyang mapagalitan ng lolo nila kapag oras na ng kanilang training. But he can see right now that she's really working hard and doing her very best to improve. He can clearly see her desire and determination to enhance her combat skills, which was one of the things they had to master.

Hindi naramdaman ni Ary ang kaniyang presensya kaya naman tahimik siyang naglakad papalapit sa puwesto nito at mabilis na sinangga ang kaniyang katana. Nanlaki ang mga mata ni Ary matapos makita sa kaniyang harapan ang nakatatandang kapatid pero bago pa siya makapagsalita ay agad na siyang inatake ni Arren. Gulat man ay nagawa naman ni Ary na sabayan ang mga kilos at makipagpalitan ng atake at dipensa kay Arren.

*klank

She smirked when their swords clashed. "You really that love surprising me huh?" Ary asked sarcastically. "Ano't bigla-bigla ka na lang nanunugod?"

"I just thought maybe you need a sparring partner, so..." Arren answered and shrugged in a bored manner.

"Tss." Napairap si Ary. "Pwede ka namang magsabi. Kailangan mo ba talaga akong gulatin?" himutok niya.

"Not all enemies will warn you if they're going to attack you, Kill. Ang ibang kaaway umaatake sa paraang hindi mo inaasahan at kumikilos sa oras na hindi mo namamalayan. So you need to be ready at all times and never let your guard down," seryoso at makahulugang sambit ni Arren dahilan para matigilan ang kapatid.

Sinamantala naman iyon ni Arren para atakihin siya. And Ary was caught off guard. The movement of his sword was too fast for her to react. It swooshed by her face as if nothing was about to happen. It was so fucking fast that her eyes couldn't even follow anything. Her eyes were open wide in shock to the small cut that was underneath her left eye. Touching it slightly started to bleed out fast then slowly.

"Damn," bulalas niya at sinamaan ng tingin si Arren.

Arren let out a spine-tingling smirked. "I told you, never let your guard down..."

Ary tsked. Naiinis man ay hindi niya maiwasang hanggaan ang nakatatandang kapatid. Isang katana pa lang ang ginagamit niya. Isang kamay pa lang ang gumagalaw pero gano'n kabilis, gano'n kabagsik ang mga galawan niya. Not to mention that he is a right-handed person but what he's using right now is his left hand. At hindi lang iyon, his moves are so fluid, so fast, so rhythmical. Dammit. He's beyond awesome.

"Now what?" Arren's mocking yet monotone voice made every nerve in her body fired up.

Wiping the blood away, she rolled her eyes and snorted at him. "Getting cocky eh?" she retorted. "I admit, I'm not strong and as skilled as you, but I won't back down, kuya," Ary said fearlessly with chin her up, bringing her sword up close to her face, ready for his attacks.

Napangisi si Arren. Sa loob nito ay natutuwa siya sa katapangang pinapakita ng kapatid. "Uhuh?" he taunted, cocking a brow. "Go ahead... Attack me with all you've got," he provoked enormously.

"No need to tell me," Ary replied, slicing her sword to where he was but she ended up slicing the air. 'What the hell?! How?' Ary asked herself, dumbfounded.

"Come on, Kill, is that the best you can do?"

"Tch."

Ary turn around, but there was no one. Turning around again she faced his brother who was smirking dangerously at her. At gano'n na lang ang gulat niya nang bigla siyang tuhurin nito sa sikmura at sugatan sa kamay.

Tuloy ay nabitawan niya ang kaniyang katana. Nang akmang aabutin niya ito gamit ang paa ay mabilis iyong sinipa palayo ni Arren pagkatapos ay siya nito sinipa nito sa tagiliran. Napaigik siya at napaupo sa sahig at nang sandaling mag-angat siya ng tingin ay talim ng katana ang agad na sumalubong sa kaniya.

"You lose." Arren declared.

"Not yet!" angil niya.

Pero bago pa siya makagawa ng kilos ay naunahan na siya ni Arren. Sing bilis ng kidlat kung kumilos ang mga kamay nito at namalayan niya na lang nasa pagitan na ng dalawang katana nito ang kaniyang ulo.

"Make a move and you'll lose your head, li'l sis," Arren uttered icily.

"Argh! I hate you!" Napapikit si Ary at inis na napabuntong hininga. "Fine, you win this time," she surrendered.

"You can't defeat me with that kind of strength, Kill. Train more and get stronger." Despite Arren's icy demeanor, there was still encouragement in his words.

"Whatever." Irap ni Ary.

Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay alisin na ni Arren ang mga katana'ng nakatutok sa leeg nito. At gano'n na lamang ang pagngiti niya nang tulungan rin siya nitong makatayo.

Arren is always cold and serious, he's more of a strict type of brother to Ary. He's the big brother and he acts like one. On the other hand, Ary is kind of a bratty type of sister. Masungit at palagi niyang tinatarayan ang kaniyang kuya. But she has a great deal of respect for him, not to mention that she looks up to her brother.

Sampung taong gulang si Arren at siyam na taong gulang naman si Ary nang mamatay ang kanilang ina, samantalang ang kanilang ama naman na si Prince Aillard, bagamat buhay pa ay hindi naman nila maaaring makasama dahil nasa malayong lugar ito at hindi na maaaring makatapak pa sa imperyo bilang kaparusahan nito sa kasalanan noon. Kaya naman pareho silang napunta at lumaki sa pangangalaga ng kanilang lolong si Emperor Alaric.

Sa kabilang banda ay labis naman iyong ikinatuwa ng Emeperador dahil sa paraang ito mas matutukan niya ang paglaki ng dalawang apo lalong-lalo na ang kaniyang tagapagmana ng trono. Pinalaki silang magkapatid si Emperor Alaric sa ibang paraan. Pinalaki sila ng kanilang lolo upang katakutan at tingalain ng lahat. Hinubog sila upang maging demonyo.

Ary is weak and lacks physical skills but despite of that she's someone that you wouldn't want to mess with. Because aside from being the youngest and princess of the House of de Vil, Killian Ary has the brain and mindset of a demon. She has an outstanding IQ, she's devilishly smart and manipulative. Although her face tells the opposite. Ary looks innocent, calm and gentle. It was as if she was an angel descended from heaven and that's what makes her more dangerous and deadly.

Arren on the other hand, really takes after his grandfather, Emperor Alaric. He's cold-hearted, merciless and brutal. Arren is a demon personified. He's a demon in his own right. Just his presence alone can make everyone tremble in fear and can send chills down their spine. Not to mention that he is a highly intelligent individual.

"Tomorrow will be the Coronation Day," pagdaka ay untag ni Ary habang nakaupo sila parehong magkapatid sa isang bench at namamahinga. "The next rulers will take their seats on the throne starting tomorrow. And tomorrow would also mark the start of a new era for the whole Levexon Empire," dugtong niya.

"The new era that would make the empire stronger than ever," Arren declared powerfully. "Our enemies were wrong if they thought they can bring down the empire by killing the monarchs of each kingdom."

Ary smirked at that. "They choose the wrong people to mess with. They have no idea how dangerous the Levexon Empire can be after mourning and catastrophe," she said, showing her dark and unforgiving aura.

"Kahit ano pang pilit nilang pabagsakin tayo at kahit gamitin pa nila ang mga kahinaan natin, hinding-hindi sila mananalo. Because Levexon Empire is always victorious. Levexon is not destined for defeats. We can be destroyed but not defeated. Because no matter how many times we fall, we always get up again. We turn our pain into power. We rest for a while but after that we returned with renewed strength. Strength that is quite remarkable and far beyond their expectations," Arren stated in a cold, menacing and powerfull manner that sent chills to Ary's spine.

Ngunit maya-maya pa ay bigla silang naantala sa pag-uusap nang biglang dumating si Zeus dala ang panibagong balita. Agad itong yumuko sa dalawa bago magsalita. "Your Imperial Highnesses, His Imperial Majesty and the other royal familes from the three kingdoms have already arrived at the Regiis Tower. They are now waiting for you Prince..."

Napatango si Arren saka tumayo sa kinauupuan. "Alright. I'm going."

✒✒✒

------

"His Highness has already arrived," anunsyo ng personal assistant ng Emperador sa mga tao na nasa loob ng silid. Pagkatapos ay sabay-sabay silang napatingin sa pinto ng iluwa nito si Arren. He entered the room and walk with all his handsomeness and glory. The way he walk emanated too much aura of supremacy that everyone in the room almost drowned in it.

"Finally!" Emperor Alaric exclaimed with a wide smile. Pagkatapos ay sabay-sabay silang nagsitayo sa kanilang mga upuan at yumuko kay Arren.

Nilapitan ng Emperador ang kaniyang apo at saka makapangyarihan at taas noong hinarap ang lahat. "Everyone... The next Emperor of the great empire of Levexon," he said proudly. "de Vil Kahelius Arren Apxfel (Apsfel) ..."