Epilogue

[Airish Laxamana]

7 days passed since the extermination happened. Tapos nadin ang pagkuha nina Selene ng impormasyon tungkol sa buhay ng dalawang couples na sina Venice at Asylum pati narin si Pey at Haise. Lahat ng mga katawan ay nasunog na namin at lahat ng mga ebidensya ay wala na. All of the branches of Wang Family are all under of Astrania's company. Anzu's real identity is still unknown but I can tell that he's just like my brother.

This past few days ay inabala ko ang sarili ko sa Valentines booth. Today is the day where I, Airish Laxamana is celebrating my 19th birthday. But it seems like no one remembers it.

Just like on any days, this is yet an ordinary day. Hindi ko muna inintindi ang bagay tungkol sa Morson Company dahil hindi pa naman kami makakuha ng sapat na impormasyon tungkol sa kanila.

"You're spacing out." Napatingin ako kay Venice. Inilahad niya ang isang caramel coffee sakin. Ininom ko ito at nahimasmasan kahit papaano.

"Many things have changed." Natatawa niyang sambit sakin na ikinangiti ko.

"Like what?" Tanong ko sa kanya.

"You're drinking a hot coffee now." Natawa naman ako sa sinabi niya. I feel like I changed. siguro nasasanay na rin ako sa binibigay ng mga tao sakin.

"Next, you laugh more when you're with him." Nakangiti niyang sambit. Dinama ko ang simoy ng hangin habang nakaupo kami sa bench.

"Maybe, I'm used to it." Nakangiti kong sagot.

"MISS! MISS!" Napatingin naman ako kay Selene habang hinihingal.

"What happen?" Tanong ko sa kanya. Dumilim ang paligid ng makaramdam ako ng may taong naglagay ng sako sa ulo ko.

May bumuhat saking isang tao at nagmamadali itong tumakbo.

FUCK... AM I BEING PLAYED AT?!

Inalis ang takip ng ulo ko ng tuluyan na akong nakaupo. Kumunot ang noo ko dahil sa pagsigaw ng mga estudyante. Pinapalibutan nila ako habang kinikilig.

Ano bang nangyayari?

"For the most tough girl that I've ever met." Dylan? Bakit siya nandito?

"For the most beautiful girl that I've ever met." Caden? Teka, huwag mong sabihing isa itong palabas? Do I really need to watch this? I don't have any tickets.

"For the most caring girl on the world." Sambit ni Pey tsaka ngumiting kumaway sakin.

"For the most bossy girl that I've ever met." Napataas ang kilay ko sa sinabi ni Asylum.

"For the most understandable girl on the world." Ngiti ni Haise.

"For my BEAUTIFUL BEST FRIEND EVER!" Ngiti naman ni Venice.

"And for my dearest love of all." Ngumiti si Kaijin.

Huminga muna sila ng malalim tsaka nagsalita.

"HAPPY 19th BIRTHDAY!" Napatakip ako sa tenga ko dahil pati ang lahat ng estudyante ay kasama.

"First of all, I just wanted you to know how much I admired you. You're the most iciest person when I first met you. Pero, habang lumilipas ang taon... Nagiging maaruga ka na. I admire how you cheer people up... You're telling them to fight than to give up. Maybe, I won't regret this confession... AIRISH LAXAMANA... I LIKE YOU." Nagsigawan ang buong tao sa sinabi ni Caden. Kasabay nito ang pag-abot sakin ng isang Yellow Acacia.

"In the language of flowers, Since I can't have you anymore, Yellow Acacia means i can't give you anything but true friendship. And secret love. I hope you'll be happy on the future." Napangiti naman ako. I didn't expect him to gather that kind of courage... It was brave... I appreciate it...

"Same as mine." Napatingin naman ako kay Dylan ng magsalita siya.

"I did see you as my sister at the beginning. Hindi ko alam na mahuhulog din pala ako sayo. I always thought that we can be together... Akala ko... Iba nadin ang tingin mo sakin... I always imagined that you have this kind of feelings towards me... Pero wala pala. I didn't blame you for that. In fact, masaya na ako dahil kahit hindi ako, masaya ka... Sa piling nga lang ng iba. But I'm always grateful to you. If you need help, just call me like you always do." Isang Daisy naman ang iniabot sakin ng estudyante. Nginitian niya ako. In the language of flowers, it's always a Loyalty of love. And again... I appreciate their confession. Alam kong mahirap kumuha ng lakas ng loob lalo na kung magtatapat ka sa isang tao.

"Hoy! Neknek niyo! May Kaijin na 'yang BESTFRIEND ko!" Nagtawanan ang lahat sa sinabi ni Venice. Talagang War Freak ang babaeng ito.

"Ako naman. Airish, you have save this academy for a hundred times. Always helping others... And always cheering them up. You put other sake instead of yours. No wonder, these three are head over heels towards you. Alam mo kung gaano ako kathankful dahil kaibigan kita... And I hope this friendship will never end. Again, Happy Birthday and have a great day." Napangiti ako sa sinambit ni Venice. I didn't know the word friendship before until you all came...

"Ohh, ako naman!" Sambit ni Pey kaya napatingin ako sa kanya.

"EHEM! AIRISH LAXAMANA! THANK YOU FOR BEING MY FRIEND! SALAMAT SA LAHAT! ULTIMONG LAHAT LAHAT! Kung ano mang iniisip mo ngayon o problema I hope malapagpasan mo 'yan. You're a hardworking student and we really appreciate that. I hope one day, all of your problems will be gone. I wish you live and rest in peace. HAPPY BIRTHDAY! WAG KA IIYAK! HAHAHAHA." Napangiti ako kung paano niya sabihin ang mga salitang iyon.

"We would like to say thank you for all of your hard work. We wish we have met you earlier. Thank you for accepting us and thank you for defending us." Sabay na sambit ni Haise at Asylum na tila pinaghandaang kabisaduhin ang linyang iyon.

"Magpapahuli pa ba ako?" Kumabog ang dibdib ko ng bumaba si Kaijin.

"For the most beautiful woman I have ever met... For my one and only Chief... I would like to say happy happy 19th Birthday. Marami akong gustong sabihin. Madami din akong gustong ipaalala sayo. Pero, sa lahat ng 'yon... Gusto kong malaman mo na sa lahat ng 'yon nandoon ako lagi sa tabi mo. I wanted to say thank you dahil kahit na bawal lumalaban ka. I hate how you do things by yourself pero minsan nakakakilig na din lalo na kung malalaman kong para pala 'yon sakin." Umingay ang buong main hall.

"AYUUU! KINIKILIG!"

"NAKO NAMAN KAIJIN!"

"PASAGUTIN MO NA KASI!"

Natawa naman si Kaijin tsaka umiling.

"It's not the time to ask her. Kaya ko pang maghintay. Hindi naman kasi ako aalis sa tabi niya. Gaya nga ng sabi ko... I can be her shoulder to cry on... I can be her pillow to lean on... I can be her teddy bear to hug on.... I can be her shield in any danger. I can be her knight if she needs my help. And more importantly, I can be her MAN if she will let me." I knew that he can be understanding...

"Nagsimula sa asaran papuntang harutan hanggang sa nagkamabutihan."

"Nagkakainisan minsan pero hindi kita matiis ehh hahahaha." Natawa naman ang lahat pati narin ako.

"Kasi gano'n kita kamahal." What a bold words to say. When did he get on such courage?

"I will still chase you even if you want to throw me out. Kasi kung hahayaan kitang mapunta sa iba, para nadin akong nasiraan diba?" Natatawa nalang ako sa sinasabi ng lalaking ito.

"Kaya in this day... I want to say Happy Birthday. I want to say Thank you and Happy Valentines Day." Napakagat ako sa ibabang labi ko.

"And for this day... We have a special gift..." Bumukas ang screen na nakapagpalaki ng mata ko.

"1,2,3! MISS AIRISH LAXAMANA! HAPPY BIRTHDAY! WE WISH YOU ALL THE BEST! WE LOVE YOU! FROM N.D CHILDREN!" This kids... Kasabay nito ang pagloloko ng screen.

"I'm late am I?" Napatingin ako sa dumating. It is that kid Axis. No wonder pinapakialaman niya pala ang system ng school.

"Now I have to take the consequences." Tumahimik ang lahat ng estudyante sa biglaang pagdating ni Axis.

"It's him!"

"The Digital kiddo!"

"Gosh, he's so young..."

"Myghad naattract ako!"

Sino ba naman ang hindi? Tumingin sakin si Axis tsaka ngumiti.

"A long time ago... There was a beautiful woman standing on a tree. Her eyes were filled with happiness and joy whenever the petals falls."

"In this day, her happiness will be seen again..." Napakunot ang noo ko sa sinambit ni Axis. Unti-unting bumabagsak ang mga petals kaya napatingin ako sa taas. Maraming helicopter ang naghulog ng libo-libong bag ng petals.

Napatingin ako kay Axis. Siya ba talaga ang may pakana nito?

"Not long ago, I met a woman named Airish... She likes that tree so much that I'm willing to give her every petals that I have..." Sambit pa ni Axis.

"I'm sorry if I keep pushing you... You know what I mean..." I didn't know that this jerk has a soft side...

"In this day, I want you to be happy..." Kita mo nga naman... Ang taong hindi ko inaasahang makakagawa ng ganitong bagay ay may magagawa din pala.

"Happy Birthday Airish." Ngiti niya na ikinangiti ko.

Their greetings ended and we all decided to eat. Naglagay sila ng maraming dahon ng saging at inilagay ang mga pagkain dito.

Is it what they called boodle fight?

"GUYS TINGIN!" Sa unang pagkakataon ay naramdaman kong hindi ako nag-iisa. Maybe things aren't that bad as I expected...

Pagkakuha ng litrato ay kumain na kami habang nagsasaya. Kalat ang petals na nakapagpaganda ng mood naming lahat habang kumakain. Gumamit kami ng kamay at nagsimula ng kumain.

The fun ended as the fun started.

Lumipas ang oras at nakapag-ayos na ang lahat. Ang booth na naitayo ay hindi na nagamit dahil sa ginawa namin ngayon.

It's already night... Sabay kami ni Kaijin na tumingin ng bituin habang nasa rooftop.

"This is the greatest gift that I received so far..." Natatawa kong sambit.

"Is it?" Napatayo ako ng pumutok ang mga fireworks.

"Magpapahuli ba naman ako kay Axis?" Natatawa niyang sambit. Sa bawat makukulay na pailaw ay naramdaman ko ang butil ng tubig sa mga mata ko.

"I never felt so special before..." Sabay punas ko sa mga mata ko. Pero habang pinupunasan ko ito ay mas lalo lang itong dumadami.

Ramdam ko ang pagyakap niya sakin na nakapagpakabog ng dibdib ko.

"I once was a fuckboy before. Akala ko, lahat madadaan sa pera. But I met you... I met a girl like you... Hindi ko naman din inaasahan na mahuhulog ako sayo... I never expect you to enter my life... But now that I have you... Now that I know you... Now that I HAVE FALLEN FOR YOU... Please let me stay and let me cherish you..."

9 years ago... I've experienced a bloody and cruel birthday... At naging sunod-sunod na din ang lahat ng pasakit ko...

Pero ngayon... I can finally say... That I, Airish Laxamana... Admit that I'm happy with this guy...

"Please wait for my answer Kaijin..."

"Kahit hindi mo sabihin yan... Hihintayin at Hihintayin kita..." I hug him back as I smile...

-

[Her Pov]

"Kailan pa ba tayo kikilos?" Bagot na tanong ni Ashley. Napangisi naman ako at napasandal sa upuan ko.

"When things are all good." Simple kong sambit. Hindi ito maganda... Hindi ko aakalaing mauunahan ako sa pagpatay sa mga Wang...

I could have gained more information about that Laxamana Assholes... Looks like I have to relied on that Digital kiddo... Para saan pa ang plano ko kung mamatay agad ang magkapatid na 'yon? ARGH! BULLSHIT! That Digital Kiddo Doesn't agree to my proposal but he accepts the offer. He can get many more money if he works for me...

But it looks like I have to force that Kiddo to join in my team...

Pero siguro ay uunahin ko muna ang lalaking nangako sayo... Or should I call him...

KAIJIN DEL MUNDO.