Chapter 46: My Light

Caden Lowell's Pov

Born with a wealth on my lips and high position to carry, I started to worry on what future may bring to me.

"Caden, I trust on your ability." Malalim na sambit ni Dad. I'm not the only son. I have a stepbrother but he rebelled because of Dad's attitude. I never expect dad to let me handle his company in my young age. With that, nagsimula na ang kalbaryo ko mula sa kapahamakang hindi ko hinahangad.

As the CEO of a Toy company hindi maiiwasan ang mga pagbabanta at mga trahedya. I wish my life was normal like the other kids who have a complete and happy family. But no, I'm born in this way. So I need to be strong to protect my reputation.

"Caden, meet Airish Laxamana." I'm just 14 years old back then when I met her. Hindi ko makakalimutan kung paano siya ngumiti sakin ng araw na iyon. Her smile is captivating yet a dangerous one.

I know many sluts in the areas but this girl maybe different.

"Greetings Mr. Lowell." Nag-init ang paligid ko ng magsalita siya. Hindi naalis ang ngiti sa mukha habang direktang nakatingin sa mga mata ko. Only this girl could look at me like that.

"Why are we here?" Tanong ko kay Mom na ikinatingin sakin ng mga magulang ni Airish.

"You'll be a student of Laxamana Household." She lay her hands as she smiles on me.

"I'm your instructor. Nice to meet you." Magalang niyang sambit. Nakipagkamay ako sa kanya at bahagyang ngumiti. Aaminin kong nakuha niya ang atensyon ko.

"I'm Caden Lowell." Tumango siya at kinalas ang kamay namin.

"Let's move on to our destination Mrs. Lowell." As expected from a Royal Family. We ride on Laxamana's Limousine as we travel the academy.

"For the introduction, All of the children in North District are all future spies and programmer in Laxamana Household. Lahat sila ay galing sa ampunan. Me and Kuya Euwan picked these children since no one wants to adopt them. Pero ginawa namin ito hindi dahil naaawa kami sa kanila but we want to release the beast inside of them. That time, they've been bullied by the priest and nuns kaya wala kaming ibang ginawa kung hindi ang kunin silang lahat sa puder nila. We already transfer the money in Laxamana villa to let these kids experience the life that they deserve as they're being train to be a spy in the future. In short, they're part of our group. When they turn in their mature age... Tsaka lang sila makakasali ng pormal sa grupo." Gusto ko sanang malaman ang grupong ito pero ang sabi ni Airish ay malalaman ko ito sa tamang edad at panahon.

"This Academy have so many majors. Karate, programming, Verbal, Taekwondo, Antidote, Gun dealing, Bomb making, Knife techniques, and most rare major is FVm or the Focus Vital Motion. In this major, you have to hit the all vital parts of your enemy's body by using needles. Kung makakapasa ka it's either me and Dylan will teach you one on one." In this young age, she's already an instructor. At ang nakakahiya pa dito lalaki pa talaga ang tuturuan niya.

Nang makapasok na kami ay namangha ako sa labas palang dahil kahit kumuha ka nang hagdanan ay hindi mo parin maaabot ang napakalaking gate na nakasarado.

Sa loob ay bubungad sayo ang napakalaking punong umuulan ng mga petals galing sa mga bulaklak sa puno.

Nakita ko rin ang mga batang maiging nag-eensayo sa paligid ng puno. Di ko maikakailang napakadami nila.

"This is the main hall." Ang akala ko ay napakaengrande ng paaralang ito pero hindi ko aakalaing napakasimple lang ng lugar na ito.

"Dito sa labas?" Baka kasi nagkakamali lang siya sa pagturo.

"I'm not kidding Mr. Lowell. This is the main hall. See that tree? It's the soul of this place." Sa bawat paglaglag ng mga petals ay ang pag-aliwalas ng paligid.

"This was built not a long time ago, so that tree is basically new." Ngiti niya sakin.

"Oh well, if you don't want to be here we have the computer area. Please follow me." Don't judge the book by it's cover. Sa totoo lang ang simpleng main hall kanina ay napakaganda kung titignan kapag nakaakyat kana sa pangalawang palapag.

"This section please," Nang buksan niya ang pinto ay nanlaki ang mata ko dahil sa libo-libong computers ang nakaassemble at ang maganda ay may library sa ikalawa at ikatlong palapag.

"This is the Research Facility." Madami ding mga tao ang nandito. "But there's not much time to wander because we should go to our next destination." Nang makalabas kami ay kung saan-saan pa kaming pumuntang sections. Bukod sa Main hall ay mayroon din palang Major at Minor ang bawat Categories.

At ang pinakahuli ay ang FVM. Binuksan ang ilaw at bumungad ang isang Eleganteng opisina. Ang pinagkaiba nga lang ay makikita mo kung anong nasa labas dahil sa napakalaking salamin.

"See this needles?" Sabay pakita niya ng cabinet na puno ng karayom.

"Acupuncture?" She nods as she smiles.

"This is my favorite weapon." Nang makapunta siya sa lugar ko ay tinusok niya ito sa magkabilang dibdib ko na ikinatigil ng buong katawan ko.

"D-Did y-you just... Paralyzed me?" Mapang-asar siyang tumingin sakin.

"She didn't paralyzed you for nothing." Dalawang lalaki ang umakbay kay Airish. Sino sa kanila ang boyfriend ng babaeng ito?

"Right, she already knew that you're weak that's why she's giving you enough strength." Naasar ako ng bahagya.

"Let go of me." Inis kong sambit. Kakaunti pa ay ginalaw ko na ang kamay ko at inalis ang dalawang karayom sa dibdib ko.

Airish claps her hands as she devilishly smirks at me. "Good job." Sa sobrang asar ko sa kanya ay sinugod ko siya at hinigit ang kwelyo niya.

"Pumapatol ako sa babae." Gigil na sambit ko. I THOUGHT THAT SHE'S FUCKING KIND BUT SHE FUCKING PUT THAT ACUPUNCTURE ON MY CHEST!

Yumuko siya at natawa na mas lalo kong ikinahigpit ng hawak sa kanya. "DON'T FUCKING LAUGH AT ME WOMAN." Pero imbes na tumigil ay mas lalo siyang tumawa na ikinaatras ng dalawang lalaki.

"B-bro... B-b-better t-to let Airish go..." Kumunot ang noo ko ng magputol-putol ang salita ng isa. Bakit sila natatakot sa abusong babaeng—

FUCK!

"Don't you ever hold me in that way Mr. Lowell or else I'll fucking punished you." Napahawak ako sa tuhod ko dahil namilipit ito sa sakit ng tadyakan niya ito. Ramdam ko na parang nabali ang buto ko sa ginawa niya pero hindi ako nakakakita ng kahit anong pagkabali.

"WHAT DID YOU DO?! FUCK!" Bulalas ko habang nakahawak sa tuhod ko. "Sabi ko kasi sayo bitawan mo si Airish. Tigas ng ulo mo." Sambit ng lalaki.

"Don't you cuss on me." She pinch my cheeks as she irritatedly smiles.

"BINALIAN MO BA AKO?!" She sigh as she stretched her arms.

"Calm down." Hindi ako gumalaw ng marahan niyang hawakan ang tuhod ko at mabilis na tinapik.

"Fuck!" I cuss once again as I feel the pain.

"Sorry." Wala akong maramdaman kung hindi ang pagkaasar. "Masakit pa ba?" But at the same time hearing her voice makes me fucking blushed.

"D-don't do that again." Nakatakip kong mukhang sambit.

"Airish, is he the one?" Ano nanamang kabaliwan ang pinasok ko ngayon?

"Caden has the ability of Forcing mentality. With his skills, I'm happy that he's a student of this academy." Ano bang pinagsasasabi ng babaeng 'to?

"Clear it up." Napatingin siya sakin bago bumuntong hininga. She crosses her arms as she shakes her head. "Tanga." Pang-iinsulto niya habang bahagyang natatawa.

"Ibig sabihin estudyante ka na dito. You have this special skill that others don't have. That's why I'll give you to my Kuya Euwan. He'll TAKE CARE OF YOU." Matalim na tumitig si Airish na natatawang lalaki sa gilid niya. "Diba? KU.YA.EU.WAN?" Tumahimik ang lalaking nagngangalang Euwan at tumikhim bago ako tinignan.

"As she said, you passed the test as an FVM trainee. So you'll stay here and Airish will finish your requirements and after that, we can start. Come back tomorrow for the first training. 10 am sharp. Late students have to take their consequences. For now, explore the academy at your heart's content." Bagamat naguguluhan ay wala akong sinabi pabalik.

"Dylan, assist him. Itututor ko pa si Althea. I'll have a dinner with her tonight. Well then, I'll take my leave Mr. Lowell." She smiles as she leaves. Nagtinginan ang dalawang lalaki na ngayon ay napapailing nalang.

"Tara na." Sambit ni Dylan kaya naman sumunod na ako sa kanya. Tinignan ko ang bawat kapasilidad na mayroon ang school na ito. Aaminin kong ordinaryo lang ang Main Hall pero hindi ko aakalain na dumadami na ang nahuhulog na petals sa bawat dadaanan namin. Mukhang pinapakitaan ako nitong punong ito.

"That tree is the soul of this place. Without that tree, Airish would probably cry." Biglang kumabog ang dibdib ko ng makaramdam ako ng lungkot sa sinabi niya. Para bang may kakaiba sa punong nakatayo.

"Ano bang mayroon sa punong 'yan?" Tanong ko na ikinangiti niya. Kita ko ang lungkot sa mukha niya lalo na ng malaman ko ang dahilan ng bagay na iyon.

"I see." Nasambit ko nalang.

"Want to come back again in here?" Ngumiti naman ako at pumikit habang pinapakiramdaman ang hangin. I felt at peace and my worries are all gone in just a minute of silence.

"Yeah, I will." Sagot ko na ikinatango niya.

-

"Caden?" Napabukas ang mata ko nang maalala ko ang boses niya. Bigla akong napangiti ng makita ko ang litrato niya sa gilid ko.

That's just the half of the story. Hinding-hindi ko malilimutan kung paano ko siya naging inspirasyon.

She's my light, my muse, and my inspiration. Lagi akong nandito sa tabi niya at laging siya ang nasa tabi ko... I'm always supporting her in everything she do. I dare not to opposed her because of everything that she have done to me.

I always look up on her and even printed her name on my notebook. It's just... We're not meant for each other. Noong una, si Althea... At ngayon, Si Kaijin... Kahit na ako lagi ang nasa tabi niya hindi parin ako makatiyempo dahil takot akong layuan niya ako. Lalo na nang malaman kong muntik na siyang mapahamak. She became cold and emotionless as her eyes became furious.

And as her bestfriend... I'm afraid to be rejected by her. At ang kaya ko lang gawin sa ngayon ay makita siyang masaya habang nasa puder na siya ng iba.