Chapter VII

THE POOPED VACATION

--

Nagising ako sa sikat ng araw na tumama sa aking mukha, napansin kong nandito parin kami sa isang lumang bahay at wala na rin sina Sheeva at Djinnza, agad kong ginising si Sarah.

"Rai? Asan na tayo?" Humihikab na tanong niya.

"Nandito parin tayo sa lumang bahay." Sagot ko.

"What?! Why are we still here? Akala ko nakabalik na tayo?" Nanlaking matang aniya.

"Akala ko nga din tumayo ka na diyan baka hindi hinahanap na tayo" Sagot ko sakanya.

Umalis na kami ni Sarah at nagpatuloy sa paghanap ng daan pauwi ilang oras na ang nakalipas pero wala parin kaming nakitang daan pauwi

"Naku paano na ito? Makakauwi pa ba tayo Rai?" Kinakabahang tanong ni Sarah

"May dala kang cellphone?" Tanong ko agad naman siyang tumango at ibinigay saakin ang cellphone, tinry kong tawagan si Papa ngunit hindi ko ito makontact sinubukan ko ulit hanggang sa sumuko na ako

"Hindi ko ma contact wala atang signal dito." Ani ko.

"Ikaw kasi." Paninisi ni Sarah

"Anong ako? Sino ba saating dalawa ang gumawa ng portal? Diba ikaw?" Ani ko.

"Kayong dalawa huwag na kayong mag away ang isipin niyo kung paano kayo makakalabas dito." Ani ni Sheeva na sumingit na rin.

"We don't have enough time we need to find the portal asap." Sarah shrieked.

We walked, walked and walked and still we don't see any civilization but i saw a shoe I mean a boot tracks

"What if we follow these tracks?" I asked.

"Good idea!" Sarah answered

We followed the tracks and the tracks brought us to a swamp.

"What the? Are we going to cross this swamp?" Sarah questioned.

"Of course." Djinnza answered.

"I'll fly." I uttered

"No, no, no." Sheeva said.

"Why?" I asked in frustration.

"Rai, calm down." Sarah said but our conversationend when there's a mud lurker coming out from the water

"Eww." Maarteng ani ni Sarah

"Relax, Sarah its just a mud, a tiny mud." Sabi ko ng bigla nalang itong lumaki ng lumaki.

"I'll lead one, two, three, run!" Sigaw ko tumatakbo kami habang ang mga iyon ay hinahabol parin kami.

Maya maya ay napansin naming wala ng nakasunod saamin kaya napahinto kami ni Sarah, wala na ang mga humahabol saamin ngunit ang problema namin ay mayroon itong creepy ruins.

"Fvck nasaan na naman tayo nito!" sigaw ko dahil sa frustration.

"Silence, baka marinig ka nila." Ani ni Sheeva.

"Nino?" Tanong ni Sarah

And the creepy ruins turned into a small earth trolls.

"Nila." Ani ni Djinnza.

Nakita namin ang mga trolls na nag uusap ng ibang lengguaheng hindi namin maintindihan.

"Magandang araw mga kaibigan." Ani ng elder

"They can speak like us?" Tanong ni Sarah.

"Magandang araw." Pabalik kong bati napansin ko rin na pabalik palik ang tingin nito saamin.

"Sa nakikita ko kayo ay naliligaw? Tama ba ako?"Tanong ng elder na troll.

"Tama po kayo." Sagot ni Sarah.

"At sa tingin ko'y hindi kayo taga rito?" Tanong ng Elder.

"Oho hindi po kami taga rito." Sagot ulit ni Sarah.

"Mga tao, marami na rin kaming nakikitang nga tao rito mga naliligaw at nangangaso sila'y may dalang armas ngunit sa aking pagtataka bakit wala akong nakikitang armas na inyong dala dala." Lintaya ng Nakakatanda na troll.

"Mayroon naman po kaming mga aarmas." Ani ko.

"Kung gayon ano ang ipinunta niyo dito sa mundo ng mga ispiritu?" Tanong niya.

"Kami po ay mga shaman nagkataon lang na nakabuo kami ng portal patungo sa inyong mundo at ang aming problema ay paano kami makakabalik saaming pinanggalingan." Sagot ko.

"Nais ko kayong imbitahan saaming tahan munting salo salo lamang at pag uusapan natin kung paano kayo makakabalik, maaari ba mga shaman?" Tanong niya

"Maari po." Magalang na ani ni Sarah lumakad kami sa di kalayuan ay mayroon kaming nakitang mumunting palasyo agad kaming sumunod ni Sarah sa mga trolls na papasok sa loob.

Ng makapasok kami ay may naramdaman akong napakalakas na enerhiya na nagmula sa paligid.

"Ma upo kayo rito." Anyaya ng isang troll at nakita kong mayroon ng nakahandang pagkain sa hapag.

"Matanong ko lang ho, Kailan po ba nag simula ang inyong kabihasnan?" Tanong ko sa nakaka tandang troll.

"Ang aming kabihasnan ay nag simula ito sa ninuno naming mga troll sa gubat, nag ekspedisyon sila dito sa lupain ng Quel' Thalas at nadiskubrehan itong templo na puno ng mahika, dito rin sila naninirahan hanggang sa makamit nila ang inaasam na kapangyarihan."Mahabang lintaya ng nakatatanda na troll.

"Nakakamangha." Komento ni Sarah.

"Paumanhin kung hindi ko nasabi agad ang aking pangalan ako nga pala si Shelton." Ani ng nakakatanda na troll.

"Paumanhin rin po Shelton ako nga pala si Raigor at ang aking kaibigan na si Sarah." Pakilala ko.

"Bakit hindi niyo ipakilala ang dalawa niyo pang kaibigan?" Tanong ni Shelton.

"Nakikita niyo po sila?" Gulat na tanong ni Sarah.

"Pasensya na po ito nga pala si Sheeva ang ispiritu ng lupa at si Djinnza naman ay ispiritu ng yelo." Ani ko.

"Gaya ng aking sinabi kanina, kayo ay naghahanap ng daan patungo sa inyong mundo?" Tanong ni Shelton

"Opo." Ani ni Sarah.

"Maglalakbay kayo patungong institute, doon maraming mga kagaya ninyong nga tao na pinu protektahan ang buong mundo ng espiritu at doon niyo makikita ang portal na inyong hinahanap."Sabi ni Shelton

"Maraming salamat po, gaano po ba kalayo ang institute mula rito?" Tanong ko.

"Mula rito kayo ay lalakbay sa kabundukan ng Kalimdor at tatawirin ninyo ang ilog ng Bowa doon kayo dadaan sa kagubatan ng Prahbun at mula doon makikita na ninyo ang Institute." Ani ni Shelton.

"Malayo layo palang lalakarin ito." Ani ni Sarah.

"Saaking istemasyon aabutin kayo ng ilang araa para makarating roon." Ani ng katabi ni Shelton.

"Mag iingat kayo dahil maraming mga masasamang halimaw na ang gumagala sa inyong dadaanan." Babala ni Shelton.

Ilang oras na ang nakakalipas at magtatakip silim na napag disesyonan rin namin na dito muna manunuluyan.

Binigyan rin kami ng malilinis na damit at silid na aming ma tutulungan.

"Naku maraming salamat po." Ani ni Sarah sa babaeng trolls na nagbigay sakanya ng pambabaeng damit.

"Wala iyon hija." Aniya at nagpaalam ng bumalik sa kani kanilang silid.

"Rai, siguro hina hanap na tayo." Nag aalalang ani ni Sarah.

"Oo pero mas isipin natin ang ating kaligtasan dito at sa kung paano tayo makakabalik." Sabi ko.

Nagsimula na akong humiga sa higaan na gawa sa balat ng hayop at nag mumuni muni ng mga bagay maya maya ay dinalaw na ako ng antok at bumibigat na rin ang talukap ng aking mata

Nagising kami ni Sarah pasado alas nuebe ng umaga ayon sa oras ng kaniyang cellphone ngunit sa lugar na aming kung nasaan kami ay madilim parin sabay kaming lumabas ni Sarah sa aming silid at nakita namin si Shelton

"Oh gising na pala kayo." Pambungad ni Shelton.

"Opo, Ano pong ginagawa niyo?" Tanong ni Sarah.

"Gumagawa kami ng kulungan para sa mga satyr na nahuli namin." Ani ni Shelton at ibinalik ang kaniyang tingin sa ginagawa.

"Ano po bang gagawin niyo sa mga satyr na nahuli niyo?" Tanong ulit ni Sarah.

"Nakikita niyo ba iyang mga lycan sa labas?" Tanong ni Shelton.

"Yes." Sabay naming ani ni Sarah

"Pinapa amo namin ang mga nilalang na ito para gawing mga tagapag bantay dito sa templo." Ani ni Shelton.

"Ang galing." Manghang ani ni Sarah.

"Shelton nais na sana naming umalis dahil baka masasayang lang ang oras namin." Pormal kong ani.

"Heto tanggapin mo" Aniya at ibinigay saakin ang isang lumang pape na agad ko namang tinanggap "Iyan ay isang lumang mapa magagamit niyo iyan sa inyong paglalakbay, ipapadala ko na rin sainyo ang dalawang lobong ito, batid kong malayo layo ang inyong lalakarin kaya napagpasyahan kong ipadala nalang iyan sainyo para meron kayong masasakyan." Mahabang lintaya ni Shelton.

"Maraming salamat po sa mga tulong na naibigay ninyo saamin." Singit ni Sarah.

"Wala lang ang mga iyon Hijo, nais lang namin kayong tulongan." Ani ni Shelton.

Sa aming pag hahanda paalis ay nag si ungol ang mga lobo napakaingay nito kaya't lumabas na kami laking gulat lamang namin ni Sarah ng makitang naroon si Lira na nakatungtung sa isang malaking puno.

"Lira?!"

"Kilala niyo siya Hija, Hijo?" Tanong ni Shelton.

"Opo siya ay isang prinsesa ng bampira at ayong sa kaniyang sinabi saakin ay ako raw ang kanyang magiging prinsipe." Sabi ko.

"Kung gayon ikaw si Thak 'thalas?" Tanong ni Shelton.

"Thak 'thalas? Hindi po ako po si Raigor." Ani ko.

"Maligayang pagkikita muli, Raigor." Masayang sambit ni Lira.

Galit ko siyang tinignan na kaagan naman niyang ikinatawa at bigla nalang nawala sa hangin.

"Mahal na pinuno, iyon po yung nakita ko kagabi na umaaligid dito sa palasyo marahil kung magtatagal pa dito ang ating panauhin ay mapapahamak tayo." Ani ng isang babaeng troll

"Kahit ano mang mangyari saatin ay hindi tayo pababayaan ng kalikasan at itong dalawang panauhin na ito ay manunuluyan hanggat kailan nila gusto." Mariing ani ni Shelton.

"Rai, I think they are arguing?" Mahinang boses na tanong ni Sarah.

Hinintay namin ang sikat ng araw bago kami umalis sa palasyo ng mga trolls

"Aalis na po kami, maraming salamat po sa mga tulong ninyo."

"Mag-iingat kayong dalawa at ang mga bilin ko sainyo huwag niyong kalimutan." Paalala ni Shelton.

Agad kaming sumakay ni Sarah sa lobo na inalalayan naman ng iba pang trolls

"Maraming salamat po ulit samuli." Pamama alam ko

"Sandali lamang, kung mayroon kayong madaanang hukbo ng omni knight, sumunod lamang kayo doon." Ani ni Shelton bago kami umalis sakay ng lobo

Habang paalis sakay ng lobo ay naisipan namin ni Sarah na mag karera, ang mga lobong aming sinasakyan ay hindi ordinaryong lobo lamang, ang mga lobong ito ay nag aanyong tao sa gabi.

"Humanda kang matalo, Rai!" Tawang sigaw ni Sarah at tinawanan ko na rin siya.

Di hamak na mas mabilis ang lobong aking sinasakyan ngunit nauunahan parin ng lobo ni Sarah.

"Sandali!" Sigaw ni Sarah  na agad ko namang binagalan ang aking pag takbo ng lobo.

"Bakit?" Tanong ko ngunit tumawa lamang ito ng malakas.

"Uto-uto ka Rai!" Aniya at binilisan ang pagtakbo kung kaya't nauna siya saakin.

"Ikaw talaga napaka tuso mo!" Sigaw ko napansin kong napatigil siya sa pagtakbo ng kaniyang lobo.

"Tingin ko ito na ang kabundukan ng Kalimdor." Aniya ng makarating ako sa kaniyang harap.

"Narito na nga tayo sa kabundukan ng Kalimdor." Ani ko hanbang tinitignan ang mapa.

--

END OF CHAPTER VII