webnovel

01: Back to Philippines

"HALEY's P.O.V"

SELFIE dare,selfie here yan lang ang ginawa ng kapatid ko sa buong byahe namin pabalik sa pinas.

(Sigh)wala tayong magagawa selfie king ata 'tong kasama ko. kaso tsk' kainis lang!kanina pa yan nag yayabang e!gsh.

"hay's ang gwapo ko talaga hehe" tuwang-tuwa na papuri nito sa sarili habang nakatutok ang kanyang bagong CP sa mukha at nag se-selfie, O' kita nyo na mayabang di'ba? dyan kami madalas hindi nag kakasundo, dahil sa kayabangan nya!

napapailing nalang ako sa ginagawa nya, dinaig pa kasi nya ang isang bata sa kakulitan.

Sya si Teah Sandoval ang makulit at isip bata kung kuya!

egnorante din yan sa selfie!

"KUYA can you plaese.. Stop what you're doing? I'm tired okay and i need rest, so please." nakasimangot na reklamo ko, tsaka mahinang tinapik ang kamay nyang may hawak na phone na nag babalak sanang isama ako sa pag-se-selfie nya.

"Baby naman e,kainis ka!" nag- po-pout pa ito habang nag papadyak papalapit sa akin at inakmang mag seselfie-ng muli kasama ako.pero tulad kanina umiwas ulit ako at daretsong umakyat papasok sa kwarto.

I'm not a baby anymore!

"hayst' kapagod!" mahinang sabi ko at agad na humiga sa kama.I'm so tired and i have no time to fix my self.

"Haley, segurado ka bang mag-tatrabaho ka bilang waitress?" nag-aalangang tanong sa'kin ni uncle Franco, sya ang kapatid ni daddy na may hawak ngayon ng business namin dito sa pinas.

"Yes' uncle!" tumango ako sa kanya bilang sagot.

"t-talaga?but..." I cut him off.

"don't worry uncle, I can manage it by my self" sabi ko nalang.

"P-pwede kitang gawing manager if you want? " nag-aalangang sabi nya.

I took a big sigh.

"my decision is final and I want to feel how's the feeling of being in lower before i proceed to the higher level, that's why i applied here tito. " seryosong sabi ko hindi ko na nagawang ngumiti ngayon sa harap ni uncle dahil pagod pa ako sa pag-hahanap ng ma uupahang apartment.

meron naman akong nakita,pero maliit lang ito kasi mas mura kumpara sa iba at saka mas okay narin yun dahil mas makakatipid pa ako sa budget. ayuko naman kasing umasa nalang palagi sa pera ng parents ko kaya nag apply na din ako bilang isang scholar sa isang university malapit lang sa uupahan kong apartment.

"God. Haley! o sige hindi kita pipigilan kung iyan ang gusto mo pero,ito lang ang masasabi at maipapayo ko sayo, mag-iingat ka, hindi ka nila kilala bilang anak ng tutuong may ari nitong restaurant baka kung ano ang gawin nila sayo sige ka!" may halong pananakot sa tono nito.

I thrifty smiled at him.

"It's okay uncle i can take care of my self and promise I make my self always be safe" I said.

"Okay' sign this" ibinigay nya sa akin ang isang application paper kaya pumirma na agad ako nang matapos ko na itong basahin tsaka ibinalik kay uncle.

"Your job will be started tomorrow in 5:30 in the afternoon and your break will be at 9:30 in the evening and don't be late if you don't want to have an punishment, and i assure you that it isn't be easy for you!" sabi nya sa may pag babantang tono hais't i don't expect that he will be a bossy person like this to me.

"Yes, uncle I won't forget it" nakayukong sabi ko.

"Okay, you may go now and don't forget to ask me if you have something that you need" Pag-papaalala nya.

"Yes uncle" sabi ko sabay yuko at nag-lakad na papalabas sa office nya.

"Wait! my dear niece, I want you to know that you are more than beautiful if you are smiling and I miss you for being stubborn like what you did every time that you comeback here together with your parents and your brother, by the way where's Teah? I miss him too" malungkot na tanong nito sa akin he define my kuya.i smile at him.

sorry uncle kung hindi ako nangungulit at tumatawa ngayon pagod lang po, maybe next nexttime i will did what you want to see with me.

"Sorry uncle Fanco but, i don't know where he is, when i woke up while ago, i don't see him already and he didn't wake me up too,to inform me that he want to leave me alone there at home" sabi ko na may halong pagtatampo kay kuya. Kainis kasi sya,ni hindi manlang nag paalam, oh kahit man lang mag iwan ng note.

tumango lang si uncle kaya nag paalam na agad ako sa kanya.

Kaylangan ko pang bumili ng mga ka gamitan para sa pag aaral at para na rin sa mg damit na susu-utin ko araw-araw kapag papasok ako sa school.

(7:40 at the evening)

hindi ko na napansing gabi na pala, pag ka labas na pag-labas ko palang ng mall ay bumungad na agad sa akin ang napakaraming sasakyan tulad kanina halos napakarami at mas dumami pa ngayon ang mga nag-sisitak-buhang sasakyan papa-alis at papabalik.

(sigh)

nag-stop na ang mga sasakyan kaya nag simula na akong tumawid para sana bilhin yung stuff toy na nakita ko dun sa kabilang kanto kanina.

Pero parang biglang nalamang huminto ang aking mundo. ang puso ko wari mo'y sasabog sa subrang bilis ng kalabog nito.

Jusko! sana po mapatawad nyo ako sa lahat ng nagawa kong kasalanan. patawad at wag po sana ninyong papabayaan ang mga mahal ko sa buhay.

"Miss?a'are you okay?" napadilat naman ako nang biglang may humawak sa balikat ko at niyugyog ito,hindi parin na wawala ang kaba sa dibdib ko, hindi ko alam ang gagawin kaya tumango nalang ako don sa ale at wala sa sariling nag lakad papalayo. hindi ko na rin pinansin ang taong muntikan ng bumungo sa akin gamit ang kotse nya.

That person. I want to slap him hard!