webnovel

Talk Back and You're Dead!

Simple lang naman ang gusto ni Samantha sa buhay, ang maka-graduate na may highest honors at talunin ang karibal niya sa academics na si Audrey. Pero nagulo ang buhay niya nang makilala niya si TOP, isang notorious na gang leader sa lugar nila. At dahil sa isang pagkakamali na dapat niyang pag-bayaran, masasangkot siya sa maraming gulo. Makabalik pa kaya sa dati niyang buhay si Samantha o habangbuhay na siyang masasama sa gulo na dala ni TOP?

AlesanaMarie · 现代言情
分數不夠
126 Chs

Chapter Seventy-Four

Hindi sya sumagot. Blanko. Pakiramdam ko biglang umalis ang kaluluwa ko sa katawan ko at pumunta sa kung saan. Sobra akong disappointed. Akala ko ako ang una nyang girlfriend. According to Red galit sa mga babae si TOP at naniniwala ako. Pero mukhang inilihim ni TOP ang babaeng 'yon pati sa kaibigan nya. Kung ganon isa nga yung secret affair. Ang sakit! Nag-assume pa naman ako. Akala ko ako lang. Gusto kong makita kung sino ang babaeng 'yon! Gusto kong ikumpara ang sarili ko sa kanya. Mas maganda ba sya sa akin? Mas bata o mas matanda? Mas sexy?

"Miracle listen, it's nothing it was just one night and I was wasted," he tried to explain to me.

"TOP it's fine. I'm okay."

"No you're not okay. You're overthingking again, listen to me—"

"It's not like I'm a virgin anyway," I mumbled.

Silence...

"You're... not..?" he whispered.

"I lost my virginity to some random guy about a year ago. I was drunk and—"

"Stop!" sigaw nya. "I don't want to hear it," he was trying really hard not to burst.

Silence...

"I lied TOP," amin ko. Tumayo ako at niyakap sya. "I'm sorry."

Silence...

"I was already forming a plan on how to kill that bastard."

"Just what I thought."

"Why did you lie?"

"Because I'm jealous."

"Don't be. There is no one but you."

"I'm sorry. Won't happen again."

He chuckled. "You're killing me..." he hugged me back.

"TOP."

"Yeah?"

"You're mine right?"

"Yes."

"TOP."

"Hmm?"

"I smell something...burning."

"AHHHHHH!!!!" sigaw naming dalawa.

***

Kinagat ko ang ibabang labi ko at nag-aalalang tumingin kay TOP. Nasunog ang niluluto nya kanina. Ngayon gutom na kami parehas at mukhang mas galit sya kaysa gutom dahil sa umiikot na itim na aura sa kanya. (。-_-。)

"Hubby, galit ka ba?" tanong ko.

"Hindi." -___-+

"Swear?"

"Yes." -___-++

"Bakit ang dark ng aura mo?"

"I don't know what you're talking about." -___-+++

"You're scary!"

"I'm starving." -___-+

"Hwag kang mag-alala, parating na siguro yung delivery."

"I'm gonna kill him." -___-++++

"Hwag naman." (>__<)

"What kind of service is this? F*ck!" Magkasalubong ang kilay na sabi nya.

"Delikado ka pala kapag nagugutom no? Hahaha! Nagiging monster! Hahahaha!"

He growled like a beast.

"I'm starving," nakatingin lang sya sa akin.

"Bakit ka ganyan makatingin?"(・□・;)

"I wanna..." lumapit sya unti-unti. "Eat you."

"WAAAAH! Cannibalism ang tawag dyan TOP!!" Lumayo ako ng kaunti sa kanya.

"I don't care, you look delicious enough to eat."

"Hwag kang magbiro nang ganyan TOP!"

"I'm serious," he growled.

"WAAAHHHH!!!" at tumakbo ako palayo sa kanya.

Hinabol nya ako sa buong living room. Pinagbabato ko sa kanya ang mga unan. Naiwasan nya lahat!

"WAAAAHHH!! TOP! You're scaring me!"

"I'm starving," para syang lion na nakakita ng deer.

"Eeehhh!! Sisipain kita kapag lumapit ka sa'kin! Kasi! TOP!"

Bigla syang nakalapit sa akin at dinamba ako.

"AAAHHHHHH!!!" Pinikit ko lang ang mata ko at hinintay na kagatin nya ako...

I began counting from one to ten. Naghintay ako pero walang nangyari. Minulat ko ang mata ko at nakita syang nagpipigil ng tawa. Nanginginig sya.

"Arg! Nakakainis ka!" sinuntok ko ang dibdib nya.

"Hahaha! You should have seen your face Wifey! Hahahaha!"

"I hate you!" naka-pout na sabi ko sa kanya. Hinampas ko sya sa dibdib.

"I love you too!" he laughed.

"You're such a..."

"What?"

"Jerk!"

"Thanks."

"You're annoying me"

"No I don't."

"Yes you do."

"No I don't."

"Yes you do."

"No I don't."

"Okay, stop it. Please get off me, boy you're heavy."

"Nope, I like it this way," he was on top of me and crushing me aaaaand I kinda like it! He's so warm.

"TOP. You're crushing me."

"You know I always dream about you, every single night."

"Talaga? Anong nangyari sa panaginip mo?"

"You and me, just like this... in one bed, nake—shit!" kinurot ko sya.

"Pervert!"

"I'm your perv," he smirked teasingly.

"You're crazy," umiling ako sa kanya.

"Crazy for you."

"Hahahaha! Sa totoo lang TOP ang cheesy mo pala kapag gutom ka na."

"Hmm. That's right, I'm still starving. Now where should I start first?"

He buried his face in my neck. Bigla nyang kinagat ang leeg ko.

"AAAAAHHHHH! STOP IT!!"

"You're skin is so delicate, you're bite-able," he said while nipping my neck.

A shiver run down my skin. He started kissing and licking my neck. Tasting me. Hormones. Raging Hormones. Napapikit ako at nakagat ko ang ibabang labi ko. Niyakap ko sya.

"Stop me," he said.

"Uhh. Stop," mahinang sabi ko.

"If you don't stop me now, we'll both regret this in the morning."

"Shut up and just kiss me."

And he did. He kissed my lips. We were kissing like crazy. And it's kinda hard catching our breath. Naging conscious ako sa ginagawa namin ngayon. Kaming dalawa lang ni TOP ang nandito sa bahay. At walang makakapigil sa amin kung ano man ang gawin namin ngayon. Ito na ba yon? Ready na ba kami para sa next level? Please give us a sign Lord.

'DING-DONG!'

May nag-door bell. Nahinto kami ni TOP sa ginagawa namin. Pareho kaming bumuntong hininga. Ang bilis ng tibok ng puso ko.

"TAO PO!! PIZZA DELIVERY PO!!"

Nagkatinginan kami ni TOP. Umayos ng upo si TOP at tinulungan ako. Hindi natuloy meaning hindi pa namin dapat gawin yun. ('・_・') Okay kasal muna. Kasal muna dapat Sammy.

Huminahon na si TOP pagkatapos nyang makakain ng dalawang box ng pizza. Hindi ko alam kung saan nya dinala 'yun sa katawan nya. Ang lakas pala nya kumain.

"TOP inaantok na ako. Saan ba ang kwarto ko?"

"Sa itaas, sa kwarto na pinagbihisan mo kanina."

"Okay."

"Miracle."

"Bakit Hubby?"

"Hwag na hwag mong bubuksan yung pinto na katabi ng kwarto mo."

"Bakit?"

"Basta," ipinagpatuloy na nya ang paglilinis sa kusina.

Umakyat na ako sa itaas. Na-curious naman ako sa sinabi ni TOP. Dapat hindi nalang nya sinabi na hwag akong pupunta don. Yan! Na-curious tuloy ako. Sino ba ang hindi kapag sinabihan ng ganon? Bakit kaya ayaw nyang pumasok ako sa kwartong 'yon? Baka naman don nakatago ang mga gamit nung ka-affair nya?! WHAT?! GANON?! Ano ba 'tong naisip ko?! Matingnan nga!

Pumunta ako sa tapat ng pintuan ng kwarto na sinasabi ni TOP na hwag ko raw pasukin. Pinagpapawisan ang kamay ko. Heto na! Makikita ko na din sa wakas kung ano ang hitsura ng babaeng 'yon! Hinawakan ko na ang door knob at pinihit ko.

"MIRACLE!"

"AAAHHCK!" muntik na akong atakihin sa puso. Oh gosh! Nakita ko si TOP na bilog na bilog ang mga mata habang hindi makapaniwalang nakatingin sa akin.

"Hwag mong buksan yan!" sigaw ni TOP at mabilis na lumapit sa akin. Hinila nya ako palayo sa pintuan na 'yon. "Hindi ba sinabi ko na hwag mong bubuksan yon?!" galit na tanong nya.

"Eh kasi—"

'CRASH!!'

May ingay na parang nalaglag na bagay. Nanggagaling ang ingay sa loob nung kwarto.

"A-Ano yun?" napahawak ako kay TOP.

"Wala, hwag mo nang pansinin yon."

Hinila nya ako papasok sa kabilang kwarto.

"Hwag ka na ulit lalapit sa kwartong yon, maliwanag?" seryosong sabi nya at mukhang tense.

"Oo, sige na nga," tumango ako.

"Good," huminga sya nang malalim.

"Sorry na. Na-curious kasi ako nung pagbawalan mo ako eh."

"Alam ko. Nakalimutan ko lang na opposite ka nga pala kumilos."

"Ano'ng sinabi mo?" tinaasan ko sya ng kilay.

"Wala," tawa nya.