She didn't die...
But how? What happened after that scene under water? And what happened to the real owner of this body?
According to the details in her head now.. Nabanggan ng sasakyan ang babae habang pauwi galing sa school. Dahil sa sobrang lakas impact ng pagka-bundol ay tumilapon pa ito na syang naging dahilan ng kanyang pagkamatay.. And luckily, kung swerte ngang matatawag ang nangyayari ngayon, her soul occupied this body.
"You're life is really difficult. " she murmurs.. "Pero kahit sobrang hirap, your mother didn't abandon you... Unlike mine." She begin to think. "Jenny... I now the owner of this body... You love your mother, so I promise I will help her. I will also love her like you do,i will give her everything that you don't. " nai-kuyom nya ang ang kanyang kamao.. "And those jerks, sisiguruhin ko na magbabayad sila ng triple. No, I will make them crawl to the ground. Buong pamilya ng Reyes at DeCordova! " puno ng galit ang dibdib na pahayag nya.
Inayos nya ang sarili at nagsimulang magbihis.
"Jen-Jen, okay kana ba? Tapos na ako magbayad ng bills sa ospital. Pwede na tayo umuwi. " Mama nya... Nakabalik na pala.
".... Opo Ma, nkahanap na siguro ng masasakyan si Lui. " kinuha nya ang bag na nakalagay malapit sa hospital bed.
"Ako na magbuhat nyan, lumabas kana, wag kana magbuhat at baka bumalik pa yung fracture mo. " agaw neto sa bag na hawak nya.
"Pero okay lang ako? "
"Ay Hindi! Lumabas kana at kukunin ko lang to, hintayin mo ako sa labas ng pinto. " Napangiti si Margaret,
"Okay.. " saka sya lumabas.
"Ready to go back home? " boses ni Doc Cervantes yun.
Napalingon sya sa likod.. She's right. Lumalakad ito palapit sa kanya. Hindi na ito nakasuot ng hospital uniform. Wearing white long sleeves na nakaopen ang dalawang botones sa may leeg, at naka fold ang sleeves hanggang siko..Black slacks ang black shoes. Fair skin.. Alaga sa ano mang lotion malamang. "Handsome.. " bulong nya sa sarili.
"Yes po.. Hinihintay ko lang Mama, kumukuha ng mga bags. " sagot nya sa tanong neto.
"Am also going out.. Kung wala pa kayong masakyan I can drive you all guys home. "
"Salamat po, pero nakakuha na ng sasakyan si Lui.. Kami na lang hinihintay. " Magalang na pag tanggi nya sa alok neto.
"Well, if you..... "
Bumukas bigla ang pinto ng kwarto na inukopa nya kaya naputol na sasabihin Sana ng lalake.
"Jenny, Tara na.... Doc!!!" Napangiti agad ang kanyang ina ng makita ang doctor na kausap ng anak. "Thank you doc, sobrang pasasalamat ko talaga sa tulong mo ng dumating dito ang anak ko." Yumuko pa ang kanyang ina habang nagpapasalamat sa lalake.
"Okay lang po yun Ma'am, normal po sa amin bilang doctor ang tumulong sa naaaksidente." Nakangiting sabi ni David.
"Pero.... "
"Ma, we should leave.. Baka naiinip na si Lui kahihintay. Putol nya sasabihin pa sana ng kanyang ina. " I'm sorry doc, pero kailangan na po umalis. Baka gabihin kami kung 'di pa kami mag-amat-amat." Lingon nya sa lalake.
"Then, okay. Rest well. Don't do anything hard.. And don't forget to call me if anything happens. " paalala pa neto.
"Well do".. " Ma, tara na. Naghihintay si Lui. "
" oh!! Okay-okay, doc, thank you ulit." Paalam ng kanyang ina. "Ingat po kayo sa byahe. " kaway neto Tumango lang si Margaret at tuluyan na ngang lumakad ng walang lingon likod.
Sa labas ng Ospital,
"Jenny! Auntie!! Dito po..! " sigaw ni Lui habang kumakaway. Nakatayo ito sa may kabilang kalsada katabi ng taxi na malamang ay sasakyan nila. "Antagal nyong lumabas, may nangyari ba na hindi maganda? " pag-aalalang tanong ng dalagita.
"Wala naman.. Nakasalubong lang namin si Doctor Cervantes sa pasilyo ng Ospital. " sagot nya habang papalapit dito.
Lumabas ang isang may edad na lalake sa taxi. Ang driver.
"Pwede na po kayo sumakay. Kailangan nating magmadali dahil baka abutin tayo ng matinding trapik sa highway. " Pagpapalwanag nito.
"En." Pag sang ayon nya Ma trapik talaga sa manila lalo na sa gabi.
Rush hour, kaya marami na ang sasakyan sa kalsada. Isa sa pinaka malaking problema ng bansa. Sumakay na sila at nagsimulang umandar ang sasakyan. Her mother keeping the conversation with the driver. Lui started to feel sleepy and finally fall sleep. She remains silent.. Thinking and starting to adapt the situation. Base sa memories ng host of the body. Nakatira sila sa squater.. Sa Bagong silangan. It is said that after street dwellers from India and China were relocated there from the 1970's onwards. Her mother is a vendor.. Maliit na stall na nagsisilbing suporta sa pang araw-araw nilang pamumuhay. But that's not all. Ang puhunan na ginagamit ng kanyang ina ay galing sa utang. Loan sharks.. They are cruel.. They will get their money from you no matter what. They have people. Goons to be exact.
"Your life is difficult" bulong ni Margaret sa sarili. "But no need to worry.. It's easy for me to overcome this situation.. Since I am the eyes of the PHOENIX. Earning money is easy as pie. " nakangiting sabi nya pa sa sarili. "Wait for me Family Reyes and Family DeCordova.. I'm coming for you soon... " napahalukipkip sya at tsaka napapikit.
"Jenny.. Lui.. Gising na. Dito na tayo . " tawag ng kanyang ina.. Napa-idlip pala sya.. Napalingon sya kay Lui.. Naalimpungatan narin ang dalagita.
"Nakauwi na tayo?" It's Lui.
"Oo.. Bumaba na kayo ni Jenny. Kunin mo yung ibang bag.. "
"Yeeeyyy!!! Makakapahinga nadin ng maayos!" Patalon itong bumaba sa taxi. "Jenny, let's go! Let's go! "
"En. Coming.. " nakangiting sagot nya.
"Thank you sir! " ang kanyang ina nagpapasalamat sa driver dahil ligtas silang nakauwi. Tumango lang ang driver at muli naring pina-andar ang taxi at tuluyang umalis.
Napatingin si Margaret sa pinto na malapit sa kania.. That's their home for sure.. Naikuyom nya ng palihim ang kamao. New home, new people to mingle with, new body, new identity, new life. And also... New beginning.
"Jeniva!!!!!" Okay na ba anak mo?" Sabay-sabay silang napalingon sa sigaw na yun.. Isang matabang babae ang lumalakad palapit sa kanila. May dala itong maliit na baunan. "
"Sely!! Sa awa ng Dyos. Hindi naman grabe ang nangyari sa kanya. " tuwang tuwa na sagot ng kanyang ina...
"Ma!!! " sigaw ni Lui sabay takbo palapit sa matabang babae. "Anung dala mo? " tanong pa neto.
"Itong batang ito, bakit kaba sumisigaw. " kutos neto sa anak. "Tulungan mo na ang auntie mo at Jenny ipasok yung mga bag. At ipapasok ko rin itong ginataang langka na niluto ko. Nagtabi ako agad ng tumawag ka at sabihin mong lalabas na si Jenny ngayon. " tulak neto sa anak.
"Jenny, okay kana ba? Wala naba masakit sayo? Nag-alala ako sayo pati ang uncle mo. " puno ng pagmamahal at pag-aalalang tanong neto sa kanya. Ang uncle na tinutukoy nito ay ang asawa netong construction worker. Alam nya dahil sa tulong ng memories ni Jenny.
"Salamat po auntie, wag na po kayo mag-alala okay na po talaga ako." Napatingin sya sa hawak neto. "Ulam po ba yan? "
"Ay oo! Paborito mo ito diba? Parehas kayo ni Lui ko. Kaya nagluto ako. " masayang sagot ng ginang. "Pumasok n kayo at ng makakain. Pumasok ako sa bahay nyo kanina at nag saing." "
"Naabala pa kita Mare, Salamat.. " it's her mother.
"Ano kaba.. Pamilya na namin kayo... Wag kana magpasalamat... Pasok na, pasok na!.. Lui! Bilisan mo dyan at ng makakain kana rin. Sumabay kana kila Jenny at auntie Jeneva mo. "
"Ito na nga! " buhat buhat ni Lui ang maliit na bag papasok sa bahay.
Sumunod na rin sya.
"Then... Let's begin adapting your life Jenny. " bulong ni Margaret sa sarili saka sya humakbang papasok sa loob ng bahay.
Small studio type room. Sa loob, may kusina at katabi narin ang cr sa kanto. Ang mesa ay sa kabilang kanto naman katabi ng maliit at lumang refrigerator. Sa may dulo naman ang isang kama na malamang ay higaan nilang dalawa ng kanyang ina. This space... Kasing laki lang ng kanyang sariling shower room sa pamilya Reyes. Nakagat nya ang ibabang labi. She will leave this place together with her host's mother, and Lui's family. That's a promise to Jenny for borrowing her body.
Pumasok sya sa loob.. At sumali na sa tatlo na busy sa pag aayos ng lamesa para makakain sila. And they started eating.
Pagkatapos kumain nagpumilit sya na sya na magliligpit ng kinainan nila. Napilitan narin ang kanyang ina at pumayag. Habang ang mag-ina naman na Lui at aling Sely ay nag paalam narin at uuwi na raw para makapag pahinga sila.
"Maglinis kana ng katawan at matulog anak. Ihahanda ko lang lulutuin ko bukas para itinda. Papasok kana ba sa school bukas? Kaya mo naba?" Nag-aalala parin ang kanyang ina. Lumapit sya dito at hinawakan ang dalawang kamay ng ginang.
"Ma, thank you.. Alam mo, sobrang swerte ko dahil ikaw ang mama ko. Alam ko nahihirapan kana rin pero di ka pa rin sumusuko. Hindi mo ako pinabayaan." Ang mga salitang binibitiwan ni Margaret ay mga salitang Alam nya na gustong sabihin ni Jenny para sa ina. "I love you.. At pangako, gagawin ko ang lahat para maka alis tayo sa bahay na ito. "
"Ano ba mga sinasabi mo... " naiiyak na sagot ng kanyang ina. "Mahal kita kasi anak kita.. Bakit naman kita pababayaan.. Handa ako mag sakripisyo para sa iyo." Isang mahigpit na yakap ang binigay sa kanya ng ina. "Alam mo bang sobrang takot ko ng marinig ko ang nangyari.. Para akong binagsakan ng langit at lupa. Ayaw kong mawala ka sa akin anak. " and she begun crying..
Gumanti ng yakap si Margaret sa kanyang ina na ngayon. Thinking... "Your real daughter is gone.. But her body remains.. So I will fulfill her duty as your daughter from now on. "
"Thank you... " yun lang ang salitang kaya nyang sabihin ngayon.
"Oh sya.! Humiga kana.. Mag pahinga. Kung gusto mo pumasok sa eskwela bukas ay maari na. Basta mag iingat kana, okay? "
"En... " nakangiting sagot nya sa ina. Sabay tango.
Inayos nga nya ang sarili at humiga sa kama nilang dalawa ng kanyang ina.. And she close her eyes... Subalit sa kanyang pagpikit bigla na lamang sya napunta sa lugar kung saan hindi nya alam... "
"What.....??? " murmur nya
Ang kanyang paligid ay puno ng mga bagay na kumikislap.. It's like ruby.. Diamonds and gold.. Pero sa sa gitna ng mala pugad na yun..
There's a fire..
No it's not just fire..
It's a BIRD that burning on fire.?????