Chapter 2

Chapter 2: Problematic Life

= AZE =

Ng makarating ako sa kwarto ko agad na nawala na ang mga pekeng ngiti sa labi ko. I know ACE knew na pekeng ngiti lang 'yun good thing she didn't ask.

BTW, I am Alexandra Zoe Edwards. AZE for short, 21 years of age and 3rd Year collage in High Unite University or H.U University for short in Philippines. Fine Arts Is my course.

Well, sa Pilipinas ako nag-aral before…. Why before? Because nag drop out nako. Di ko na kaya na lagi nalang ganon.

Masyado na kong nasaktan kaya sana nga masaya na sila eh masayang-masaya! Binuksan ko yung phone ko at nakita ko yung picture namin

"Frank, ano?! Masaya kana?! Masaya kana na nasaktan mo na ko ng sobra. Masaya kana na durog na durog na'ko, masaya kana na napaniwala mo sila na madali akong mahuhulog sayo! Ikaw, Christy! Masaya kana ba na napahiya nako! Na nasira na reputasyon ko dyan sa H.U! Grabe kayo wala kayong hiya!" sabi ko habang pumatak na ulit yung mga luha ko

"Ikaw Kuya ICE, akala ko ba di mo'ko pababayaan. Alam mo naman pala na may plano yang mga yan sakin! Bat di mo sakin sinabi agad! Kuya, I thought you will never leave my side. I thought na you will always gonna be with me" patuloy lang ako sa pag-iyak dahil yun lang yung magagawa ko, how I wish I can turn back time, para sana napigilan ko yung sarili ko na mahalin at maniwala sa kanya I hate you! I hate myself!

Ayoko na! Pagod nako!

*knock knock* *knock knock*

"Hey, AZE. You okay there?" boses yun ni ACE. Agad kong pinunasan yung luha ko sa pisnge. Bago tumayo at binuksan yung pinto

"Yeah. I'm okay. Need anything?" tanong ko dito at ngumiti nanaman ng peke.

"Ow nothing at all, Let's eat it's already past dinner time. Papá might be angry if he know about it" sabi nito

She's right, Papá doesn't want na nalilipasan kami. He want us na kumain sa tamang oras

"Yeah, Let's go!" sabi ko at sinubukan na maging masiyahin ang boses

Ngumiti si ACE sakin. At sabay kaming bumaba. Papuntang dinning area

"So how's Philippines?" tanong sakin ni ACE

"Still the same. Mausok at polluted but they have responsible and good people there" sagot ko

"Your Grades?"

"Okay naman. Mataas at walang palya parin! Ikaw?" sagot at tanong ko pabalik dito

"Same. Just stress from work and school" sagot nito

"How about….. love life?" tanong nito

"S-till the same sino ba naman ang magkaka-gusto sa nerd na'to diba?" sabi ko

"Are you sure you're okay?" tanong niya

"ACE, are you free Tomorrow. I wanna go shopping. Can-----" di ko na natapos ang sasabihin ko ng ibigsak ni ACE ang kutsara at tinidor niya

"You didn't answer my answer. So it means you're not! You even Changed the topic! You know that's what I don't like! Why can't you just say the truth!" sabi nito "excuse me" dagdag pa nito sabay alis sa upuan at umakyat sa kwarto niya

Napa-tungo ako 'How can I say the truth to you ACE. When in my own self can't even accept it!'

Wala nakong nagawa. Maya-maya at umakyat narin ako sa kwarto at nag-kulong 'don