Why Should We Hire You?

CHAPTER 38

 -=Atilla's POV=-

"Are you sure were ready Atilla?" narinig kong tanong ni Nicole sa bandang likuran ko habang sinisipat ko ang sarili ko sa harap nang salamin making sure that I will look presentable.

Halos dalawang linggo din ang ginugol namin para paghandaan at pagplanuhan ang pag-aapply namin diumano ni Nicole sa kumpanya ni Henry na nakabase sa Australia, Henry taught us all the things that we needed para makapasa sa interview at makapasok sa kumpanya para malaman namin kung sinuman ang kumukurakot sa kumpanya ni Henry, sa totoo lang akala ko sa gobyerno lang nangyayari ang bagay na iyon maski pala sa negosyo may mga ganoong tao pa din palang mga tao.

"Am I ready?" iyan din ang tanong ko mismo sa sarili ko nang dumating ang araw nang interview namin ni Nicole both of us are going to try to get in the company para na din mas mapadali namin ang kailangan naming gawin sa mismong kumpanya. but I need to trust Henry's word nang sinabi nitong handa na kami at kahit anong mangyari wala din namang mawawala kung sakaling mabuking kami nang kung sinumang taong nangungurakot sa kumpanya nang kapatid ko at hindi ko mapapatawad ang taong iyon.

Somehow preparing for this task help me think about something else rather than mopping because of Ram and I'm so thankful for the distraction. 

With just one look in the mirror, we went out our condo unit and headed straight to the waiting cab that will drive us to our destination in the heart of Sydney.

"Where are we up to ladies?" nakangiting tanong ng driver sa amin nang tuluyan na kaming makasakay sa cab nito.

"Chifley Tower please." nakangiti ko namang tugon dito at sandali lang ay umaandar na kami sa daloy nang trapiko sa kalye nang Sydney.

Kumpara sa Pilipinas hindi masyadong malala ang traffic sa Australia kaya nga mga fifteen minutes lang ang biniyahe namin bago kami tuluyang nakarating sa destinasyon namin, hindi ko maiwasang hindi tignan mula taas hanggang baba ang building kung saan naroroon ang Cervantes Heavy Industries, currently the company is occupying seven floors out of the fifty three floors in the said building.

"Good morning we have an interview with Cervantes Heavy Industries please." nakangiti kong sinabi sa receptionist na agad nagbigay nang pass sa amin ni Nicole, legit na I.D ang binigay ni Nicole samantalang ako ay binigyan ni Henry nang fake na I.D with a fake name.

Cervantes Heavy Industries ay ang leading provider nang kung ano anong bagay para sa mga construction, from machineries, raw materials at kung anu ano pa.

Ramdam na ramdam ko ang malakas na tibok nang puso ko nang pumasok na kami sa elevator nang building habang hinihintay ang floor na pagbababaan namin which is the twenty second floor, sa totoo lang kanina ko pa gustong tumakbo palabas nang building na ito at kalimutan na lang ang lahat nang kailangan kong gawin, natatakot kasi akong baka imbes na makatulong ay mas lalo pang lumala ang sitwasyon, I'm just a plain and timid Atilla, pakiramdam ko wala akong kakayahan na pumasok sa kumpanyang ito and worst ipakita ang effiency ko para pagkatiwalaan ako nang mga tao, but a promise is a promise at sobrang dami na nang naitulong sa akin ni Henry para talikuran ko siya.

"Atilla nandito na tayo." nagulat na lang ako nang kalabitin ako ni Nicole at saka ko lang napansin na nakarating na pala kami sa twenty second floor, huminga muna ako nang malalim bago tuluyang maglakad sa receptionist nang naturang floor, a pretty blonde girl with a little bit of freckles on her face. A professional smile is plastered on her face.

"Good morning ladies, how can I help you?" tanong nito nang tuluyan na kaming makalapit sa mesa nito.

"Good morning, we're here for our interview at ten." ako na ang sumagot para sa aming dalawa ni Nicole dahil mukhang kinakahaban pa din ito.

Sandali itong tumingin sa computer na nasa harap nito marahil para tignan ang pangalan namin ni Nicole at nang masiguradong may appointment nga kami ay muli itong tumingin sa amin.

"Mr. Lorezon will be with you shortly, just wait on the waiting area for your names to be called." she said and didn't wait for a reply and went back to her job after we passed our CV.

"Atilla hindi ko ata kaya ito." kinakabahang sinabi ni Nicole pagkaupong pagkaupo pa lang namin sa waiting area completely ignoring the looks from those people around us.

"Ano ba naman Nicole huwag ka nga kabahan nandito na tayo eh and besides wala ka namang kailangan ipangamba dahil legit naman ang mga information mo sa CV mo, isipin mo na lang na naghahanap ka talaga nang trabaho at kailangan kailangan mo talaga nang trabaho ngayon." pangungumbinsi ko dito.

"Well first of all, hindi naman talaga ako naghahanap nang work since Daddy can take care of me thank you very much." hindi nito maiwasang hindi sabihin, galing kasi sa mayaman na pamilya ang babaeng ito kaya naman kahit hindi na ito magtrabaho ay mabubuhay ito, pero kahit ganoon ay napaka down to earth nang taong ito kahit mula pagkabata ay hindi na nito naranasan ang kahirapan.

"Alam ko naman yan, but since you are a really good friend alam ko naman na hindi mo ako iiwanan sa sitwasyon na to hindi ba?" panglalambing ko dito at kahit anong pigil nitong hindi mapangiti ay hindi nito iyon napigilan.

Finally dumating na ang mag iinterview sa amin ni Nicole, una itong tinawag para sa interview, actually tangin interview lang ang kailangan naming pagdaanan bago namin malaman kung makakapasa kami, I muttered goodluck to her bago ito tuluyang pumasok sa kuwarto kung saan gaganapin ang interview.

Mahigit thirty minutes ang naging interview kay Nicole bago ito lumabas at muling bumalik sa kaninang upuan nito, ilang segundo lang ay tinawag na din ang pangalan ko.

Puno nang kaba ang dibdib ko habang palapit sa opisina nang supervisor nang hr department who will conduct the interview.

Ilang minuto lang ay nakaharap ko na ang interviewer ko for today, His name is Arnold Lorenzo nasa fourties ang edad at isang Pilipino din na nakabase sa Australia, Henry already told me a lot of things about this guy kaya kahit paano ay alam ko na ang mga dapat kong isagot dito.

"Good morning Mr. Lorenzo." bati ko dito handing him my hand for a handshake while looking at him straight in his eyes, one thing that I need to maintain si eye contact.

"Good morning to you too.... Ms. Salvador." bati naman nito.

Sandali nitong pinasadahan ang CV na hawak nito bago muling tumingin sa akin, sinabi ni Henry sa akin na ang hinahanap nito ay ang taong kaya sumagot nang mabilis, spontaenous, and also efficient.

"Shall we begin then?" tanong nito na agad kong sinagot nang yes.

Nagsimula na ang pag-iinterview nito sa una ay ang mga bagay na nasa CV ko, asking me about my educational attainment.

"I gratuadated in University of California just this year, I took Management and performed really well with all my academics and curriculum." sagot ko dito.

Nagpatuloy pa ang pagtatanong nito na inabit din halos nang bente minutos, talagang ginisa ako nito sa mga sunod sunod nitong tanong dahil kakatapos lang nang tanong nito at nang masagot ko iyon ay magtatanong uli ito nang panibago depende sa naging sagot ko, mabuti na lang talaga at pagkatao ko lang ang hindi totoo dahil lahat nang achievements and educational ko ay tama naman.

"Last quesion Ms. Salvador. You do know well that there's a big difference in what you do in school and what you do in the real world, so tell me why should we consider hiring you when in fact you don't have any experience working compared to the other applicants?" seryoso nitong tanong katulad nga nang inaasahan ay sa dulo ang pinakamake or break question kung makakapasa ba ako sa interview na ito.

"Yes I know don't have the experience yet compared to the other applicants, but just think about it, how will you know if that person is worthy to be part of your company or not, having an experience is an advantage but it doesn't guaranteed you that they can be the most efficient employee that you can get, if you're going to base your judgement in hiring people with just their employement background then you will be wasting the chance of getting the right people that have potential to prove that they can be an asset to the company." diretso kong sinabi dito still looking straight to his eyes, ni hindi ko nga alam kung effective ang naging sagot ko dahil wala naman akong emosyon na nakikita sa mga mata nito.

Kumpara sa interview ni Nicole halos isang oras din ang inabot nang interview ko mula kay Mr. Lorenzo.

Limang minuto lang ang hinintay namin bago namin marinig ni Nicole ang pagtawag sa pangalan namin.

"Ms. Evangelista and Ms. Salvador?" narinig namin tawag nang isang babae na kakalabas lang nang sa isang kuwarto.

Sabay kaming lumapit ni Nicole na hindi man lang mkahinga dahil sa kaba kung ano banag resulta nang interview namin.

"Please just wait for a call from us." seryoso nitong sinabi at hindi ko mapigilang hindi malungkot dahil ibig sabihin non hindi kami pumasa.

Pagkalabas namin nang building ay saka lang ako nakahinga nang mabuti sabay tingin kay Nicole nang magsalita ito.

"Hindi ba ibig sabihin non hind tayo pumasa?" nag-aalangan nitong tanong dahil sa Pilipinas kapag sinabing tatawagan na lang ay ibig sabihin na hindi ka nakapasa, hindi ko maiwasang hindi madisappoint sa sarili dahil binigo ko si Henry sa kahilingan nito after all the things that he done to me.

"Tara mamasyal na lang muna tayo." at nang marinig nito ang word na pasyal ay bigla na naman itong nabuhayang ng loob, maybe may iba pang bagay na kaya kong matulunga si Henry.

Tatlong araw ang lumipas ngunit walang tawag akong natanggap mula sa resulta nang interview namin ni Nicole kaya naman sumuko na akong naipasa ko ang naturang interview and I already talked to Henry na bumalik na sa Pilipinas ilang araw na ang nakakalipas at humingi nang dispensa dito dahil hindi ko natupad ang kahilingan nito.

Nasa Starbucks kami nang mga oras na iyon nagpapahinga dahil sa pagshoshopping ni Nicole nang biglang tumunog ang phone ko at nagtaka ako dahil number lang ang lumabas sa caller id ng phone ko.

"Hello?" bungad ko sa kung sinumang tumatawag, bigla kong naisip si Ang ngunit alam kong malabong mangyari iyon dahil hindi naman nito nakuha ang number ko.

"Good afternoon is this Atilla Salvador?" narinig kong tanong sa kabilang linya with a really thich Australian accent.

"Yes, who's on the line please?" tanong ko naman dito.

"Hi this is Misty of Cervantes Heavy Industries, just want to tell you that you passed the interview and we are extending our intent of having you in our company, your start date will be on Monday as well as your contract signing." sinabi nito.

Halos hindi makapagfunction ang isip ko sa narinig mula dito, ni hindi ko nga napansin ang pagtawag ni Nicole dahil shock na shock pa din ako sa nangyari.

"I'm in!' iyon lang ang tumakbo sa mga isip ko nang mga oras na iyon.

"Atilla..... ano ba?" ngunit natigil ang tanong nito nang magring din ang phone nito at mukhang nahuhulaan ko na kung sino at ano ang tawag na iyon dahil na din sa nagin reaksyo nito.

"Don't tell me?" tanong nito ni hindi pa man nito natatapos ang tanong nito ay agad na akong tumango at kita ko ang ngiting sumibol sa mga labi ni Nicole nang makumpirma na pareho kaming nakapasa.

Agad kong tinawagan si Henry para sabihin ang masayang balita na natanggap namin at dinig na dinig ko ang pagkaproud sa boses nito at bago nito ibaba ang tawag ay nangako itong ipapadala ang mga requirements na kailangan namin ni Nicole para sa pagsisimula namin sa Lunes which really excites me.