Good News

CHAPTER 58

-=Atilla's POV=-

Until now I am still shock sa nalaman ko tungkol kay Miranda and Ang I mean sino bang mag-aakala na ang napangasawa pala ni Miranda ay ang kapatid ni Ang na si Anthony, I haven't met the guy yet, sa mahigit isang taon namin magkarelasyon ni Ang, ramdam ko naman ang pagmamahal ni Ang sa kapatid kahit hindi nito sabihin iyon.

If I'm not mistaken Miranda got married three times or make it four since napangasawa ni Miranda si Anthony, I'm not really sure about the details since I don't like to gossip pero hindi maiiwasang iyon kapag naririnig mo na sa iba mong mga kaibigan ang mga bagay na iyon, last marriage na meron ito is from a rich Filipino Businessman which became more controversial sa biglaan nitong pagkamatay at hindi nakatulong na ang lahat ng yaman ng naturang lalaki ay nauwi kay Miranda kaya naman lumabas ang mga rumors na may foul play sa pagkamatay ng businessman at ang sinisisi ay si Miranda na hindi naman napatunayan.

Ang remained quiet during the duration of our drive and his expression is still the same when he saw Miranda, I stopped myself from asking questions because I don't want to add fuel to his already raging fury.

But I can't still believe na gold digger si Miranda I mean bakit kailangan pa niyang magpakasal kay Anthony kung pera lang ang habol nito, I mean she's already rich from the inheritance that she got from her deceased husband so why would she need more money unless she's like a greedy bitch just like Ang said but I can't still believe na ganoong tao si Miranda, were not close yes pero parang wala sa personality nito ang ganon bagay.

We decided to go to a restaurant somewhere in Antipolo, the weather is quite cold ngunit naging gentleman naman si Ang na agad tinanggal ang suot nitong suit at ipinatong sa balikat ko para hindi ako lamigin.

"May I take your order?" nakangiting tanong sa amin ng waiter na nag-aassist sa amin, usually Ang will be really nice to waiters ngunit this time ay hindi man lang ito nangiti at agad na lang nag-order for both of us ni hindi man lang niton natanong kung anong gusto ko which is no big deal for me.

Nanatili itong tahimik na para bang may malalim itong iniisip, parang natauhan lang ito nang biglang tumunog ang cellphone nito at sandali itong nagpaalam para sagutin ang tawag na iyon, bago ito nakalayo ay narinig ko pa ang pangalan na binanggit nito na si Angelo, and Ang is really furious.

After maybe fiftteen minutes ay nakabalik din ito clearly flusterred from that short talk with his brother at mabuti na lang at dumating na din ang mga inorder namin kaya hindi ko na kailangan magsalita, matapos magdinner ay hindi na din kami nagtagal at nag-aya na agad si Ang na umuwi.

"I'm sorry Atilla if I ruined our night." nagulat na lang ako nang bigla itong magsalita, tahimik lang kasi kami habang nagdidinner which is really unusual since knowing Ang marami itong kuwento at hindi ka mabobore sa company nito but he is so much different from the Ang that I know for almost two years now.

"That's fine Ang." ang tanging nasabi ko dito dahil sa totoo lang hindi ko alam kung ano ba dapat ang sabihin para mapagaan ang mood sa pagitan naming dalawa.

Hinatid lang ako nito sa bahay nila Henry at agad na din itong nagpaalam I can detect a huge confrontation is going to happen with him and Miranda and maybe Anthony as well kung nandito man nga ito sa Pilipinas.

He just kissed me in the cheek and left, naiwan naman akong parang nahahapo sa mga nangyayari, nagkanaw muna ako ng hot choco at dinala ko iyon sa malawak na hardin ng bahay ni Henry, naupo ako isang silyang nakita ko doon at sandaling tumingin sa kalangitan, sobrang lawak ng langit na punong-puno ng mga bituin sa kalangitan.

Isang mahabang buntung hininga ang lumabas sa bibig ko sa dami ng tumakbong bagay sa isip ko, si Ram, si Ang, ang complicated relationship ko, at ang katotohanan na kailangan kong mamili sooner or later, isama pa ang mga responsibilidad ko sa kumpanya.

Kakabalik ko lang halos din sa isang linggong pagkakawala ngunit parang ang stress na naeexperience ay parang ilang taon na, pero one thing that I'm thankful sa nakalipas na dalawang taon ay ang pagiging matatag ko.

I was about to go back to my room when I felt my phone vibrating in my pocket at bigla akong kinabahan nang makita ko ang pangalan ni Ellain na nakaregister sa caller id ng phone ko, medyo matagal na din kasi akong nakarinig nang balita tungkol sa kalagayan ni Henry dahil kapag tinatanong ko si Ellaine ay lagi lang nitong sinasabi ay wala pa ding pagbabago sa kalagayan ni Henry.

"He...hello?" kinakabahan kong sagot sa tawag nito, natatakot akong makarinig ng pag-iyak mula kay Ellaine at sabihin nito na wala na si Henry, we might have a platonic brother and sister relationship but I do love my brother and I know mahal din ako ni Henry, si Henry ang tanging pamilya na meron ako kahit na nga ba hindi ako tanggap ng Daddy namin.

"Hi there Atilla." ang narinig ko sa kabilang linya, hindi ko mapigilang hindi maluha nang marinig kong muli ang boses niya, it's been so long nang huli ko iyong marinig at hindi ako makapaniwala na madidinig ko ngayon iyon.

 "Oh don't crying on me now Atilla, hindi pa ako patay." ang natatawa nitong sinabi kasunod nang mahihinang pag-ubo nito na sinundan naman nang nag-aalalang boses ni Ellaine sa background.

Hindi ako makapaniwala na maririnig ko ang nakakairitang boses na sobra kong namiss na boses ni Henry.

"Henry are you ok?" nag-aalala kong tanong dito.

"Yeah yeah I'm ok, don't worry too much." sagot naman nito, kahit pigilan ko ang sarili ko ay hindi pa din ito mahinto hinto sa pagpatak sobra akong naoverwhelm na sa dami nang problema ko ay kahit paano ay makakareceive ako nang magandang balita.

"And yes you are still crying, so how are you Atilla?" ang seryoso nitong sinabi sa akin.

"I...I'm good." maemosyonal ko pa din sagot ko dito.

"I'm sorry Atilla kung napilitan kang pasanin ang responsibilidad ko." sinabi nito na kinailing ko lang.

"You don't have to say sorry Henry, I'm your sister at kahit na anong makakatulong sa inyo ay gagawin ko, that's what family do." sagot ko naman dito.

"I know and thank you for being part of that family, at sorry kung dahil sa nangyari ay napipilitan kang makisama kay Ram, alam kong matagal bago ka nakamove on sa taong iyon and it's unfair for you na pilitin kang makipagtrabaho sa taong iyon." malungkot nitong sinabi.

Hearing Ram's name brought a certain sadness in me dahil sa hindi pa din namin pagkikita.

"I'll be ok Henry ang mahalaga ngayon ay ang tuluyan mong paggaling, huwag mo akong alalahanin I'll be ok at pagbalik mo mas lumago pa ang negosyo mo I guarantee you that." confident kong sinabi dito na tinawanan naman nito na sinundan na naman ng pag-ubo nito, narinig ko pa ang galit na boses ni Ellaine.

"Sorry Atilla, Henry needs to take a rest now, take care of yourself." narinig ko na lang na sinabi ni Ellaine na mukhang inagaw ang telepono sa asawa at matapos non ay agad din naman nitong tinapos ang tawag na iyon.

A genuine smile appeared on my lips after that call, at least at the end of this day something good happened.

My brother is safe.