webnovel

Maybe This Time Love Can Win (Tagalog)

Meet the love story of Michelle her circumstances and challenges to meet the love of her life. Do family, work, and pride can be a hindrance to a happy ending. Can love can counter all? Can love win between pride? Can love forgive to start all over again? As they can say Maybe this time love can win. Follow her to unpredictable love life that knocks on her door in an unexpected way.

pumirang · 现代言情
分數不夠
388 Chs

We Kiss Goodnight

"Nag-uumpisa palang tayo, Hon!" sabi ni Martin na nagsimula nanamang gumalaw. Di ako maka paniwala sa sinabi ni Martin pero mukhang seryoso siya.

He takes me after one another at halos ilang minuto lang ang pahinga niya.

"Hon, do ka pa ba pagod?" di ko mapigilang tanong sa kanya. Nasa likod ko siya as we lay on our side. Hawak hawak niya yung kanang paa ko at samantalang yung kanang kamay niya ay nasa dibdib ko naka yakap.

"Hindi ako mapapagod sayo," bulong ni Martin habang muling bumibilis nanaman ang pagbayo.

"Hon, marami pa tayong pagkakataon. Please don't exhaust yourself." sabi ko na habang napapikit kasi malapit nanaman akong labasan.

"Sinusulit ko lang yung taong di tayo magkasama,"

"Hon naman! Ahhhhhhh," sigaw ko habang napakapit sa kamay ni Martin na naka puluppot sakin.

"Pahinga ka muna para makapag charge ka, then mamaya ulit!" sabi ni Martin habang kinagat ako sa earlob ko.

"Hmp... salbahe!" sabi ko sa kanya habang naka pikit.

Mga ilang minuto palang akong napipikit ng maramdaman ko nanaman yung kamay ni Martin na naglalakbay nanaman sa katawan ko na para bang kinakabisado niya yung bawat hubog at hulma nito.

"Hon, wala pang fifteen minutes," comment ko.

"Twenty minutes na noh! Kaya you better be ready!" sabi ni Martin na nagsimula nanamang kumilos.

"Grabe talaga siya walang kapaguran!" sabi ko sa isip habang napapa-ungol sa ginagawa niya.

Naka ilang round pa kami bago siya tumigil at talagang pagod na pagod na ko.. Halos di ko na nga maangat yung braso at mga binti ko, ultimo talukap nga ng mata ko ay kusa ng bumabagsak. Feeling ko nga daig pa ko ng dinaanan ng truck pero kahit ganun yung nararamdaman ko sa katawan ko I feeled very satisfied and the same tive very happy.

Madaling araw na niya ko nilubayan pero may lakas parin si Martin na punasan yung katawan ko at suutan ako ng panty bago siya humiga sa tabi ko. Kagaya ko nagsuot lang din siya ng brief niya.

"Tulog ka na," tanong ni Martin sakin bago hawiin yung buhok ko na tumatakip sa mukha ko at ilagay sa likod ng aking tenga.

"Hmmm," tanging sagot ko sa kanya bago ko isinubsob yung mukha ko sa dibdib niya.

"Sige na tulog na at maaga pa tayo magsisimula bukas," pang-aasar sakin ni Martin habang niyakap ako ng buong higpit at para malaman niya na di ko gusto yung idea na naisip niya ay bahagya ko siyang ginagat yung utong niya.

"Tsk...Tsk.... akala ko pa naman wala ka ng lakas pero mukang meron pa yata ah!" sabi ni Martin na sabay tulak sakin para sana muli niya kong patungan.

"Hon naman," reklamo ko na para na kong iiyak kasi ngayon ko lang nararamdaman yung hapdi sa pagitan ng dibdib ko.

"Bakit?" alalang-alalang tanong niya.

"Nagtanong ka pa, ang sakit kaya!" sabi ko sa kanya na feeling ko aping-ape ako.

"Haha...haha... sorry, nakalimutan kong lagyan ng cream. Wait!" sabi ni Martin at muling tumayo.

Mabilis siyang lumapit sa cabinet at may kinuhang dun na di ko nakita pero pagbalik niya sa kama may dala na siyang maliit ng ointment then walang sabi-sabing hinila yung panty ko pababa.

"Hon naman!" sigaw ko habang inipit ko yung dalawa kong binti.

"Lalagyan ko nga ng gamot para di masakit," paliwanag ni Martin na muling ibinuka yung paa ko. Dahil nga nakita naman na niya yun hinayaan ko na siya pero di ko paring maiwasang mapapikit at mapakagat labi kasi sa itsura ni Martin na napaka seryoso habang dahang-dahang hinahaplos yung nasa pagitan ng binti ko.

I feel the cooling effect ng gamot and the same time may halong kiliti habang hinahaplos yun ni Martin na buong ingat na para bang isang bulaklak.

"Di na masakit?" tanong niya.

"Di na, salamat!" naka ngiti kong sagot sa kanya. Pagkarinig ni Martin nun ay muli niyang ibinalik yung suot kong panty bago niya ko muling kinumutan.

Ipinatong niya lang yung ointment sa side table bago siya humiga sa kama at pumasok rin sa kama at pinatay yung ilaw.

"Anong gamot yung nilagay mo sakin?" tanong ko sa kanya bago ako kusang yumakap sa kanya.

"Soothing cream lang yun para di na sumakit!" sabi ni Martin bago niya ko hinalikan sa noo.

"Bakit may ganung gamot ka dito?"

"Binili ko,"

"Bakit ka bumili?"

"Para maiwasan yung irritation dun," matiyagang sagot ni Martin sakin bago ako hinalikan uli sa noo kasi nga naka subsob na ko sa dibdib niya.

"So talagang pinagplanuhan mo yung nangyari ngayong araw?"

"Correction Hon, kahapon!" natatawang sabi ni Martin.

"Pinagplanuhan mo?" taas kilay kong sabi.

"Syempre pinagplanuhan ko kung paano ka mahuhulog sa trap ko pero di ko akalaing ikaw mismo yung tatalon sa patibong ko." sabi ni Martin habang pinipisil yung ilong ko para pigilan ako sa pagtingin sa kanya ng masakit.

"Dinahilan mo pa yung utang ko sayo gusto mo lang pala ako pakasalan,"

"Haha...haha....!" malakas na tawa ni Martin.

"Bayad na ko sa utang ko sayo ha at ibalik mo na yung titulo ng bahay namin."

"Matagal ng nakina Mama yung titulo ng bahay niyo matagal ko na iyong naibalik pagka alis mo papuntang America di ko nga alam bakit di mo yun alam," sabi ni Martin na muli akong niyakap.

Bigla akong natigilan, Wala kasing nabanggit sakin sila Mama at Papa. Sabagay di ko rin kasi naitanong kung natanong ko marahil di ako nahulog sa patibong ni Martin di ko tuloy alam kung dapat ba akong matuwa sa katangahan ko o maiyak.

"Nagyon ko lang na-realize Hon na mabilis kang mauto." sabi ni Martin na para bang proud pa dahil napa ikot niya ko sa palad niya.

"Ah ganu, pasalamat ka nga nauto mo ko kasi kung hindi ako uto-uto malamang wala kang asawa at katabi ngayon." sabi ko kay Martin bago ko siya tinalikuran.

"Haha...haha... bakit nagagalit ka?"

"Ewan ko sayo!"

"Haha...haha... binibiro lang kita!"

"Biruin mo mukha mo!"

"Alam mo Hon, masayang masaya ako ngayong araw!" bulong ni Martin sakin na biglang nagpawala ng inis ko sa kanya.

"Bakit?" inosente kong tanong.

"Kasi bubuo na tayo ng pamilya natin. Ikaw lang at Ako at ang magiging anak natin sa future."

"Ako din masaya!" sabi ko rin ng marinig ko yung sagot niya.

"Bakit?" tanong ni Martin pero bago ko siya sagutin ay muli akong humarap sa kanya at tiningnan siya sa mukha.

"Kasi ikinasal ako sa lalaking pinakamamahal ko at pinangarap kong maging tatay ng magiging anak ko!" sambit ko sa kanya ng puno-puno ng pagmamahal and we kiss goodnight.