webnovel

Maybe This Time Love Can Win (Tagalog)

Meet the love story of Michelle her circumstances and challenges to meet the love of her life. Do family, work, and pride can be a hindrance to a happy ending. Can love can counter all? Can love win between pride? Can love forgive to start all over again? As they can say Maybe this time love can win. Follow her to unpredictable love life that knocks on her door in an unexpected way.

pumirang · 现代言情
分數不夠
388 Chs

Turn On

"Anong safe pinag sasabi mo?" Iretable kong sabi habang umusog ako ng bahagya palayo sa kanya pano sobrang lapit na niya sa akin.

"Safe sa ganito!" Mahina niyang sabi sabay halik sa akin ng smack. Muli niya sanang uulitin ang paghalik sa akin nung hampasin ko siya sa dibdib.

"Puro ka kalokohan!"

"Diba ayaw mong may makakita syo, kaya nga sinarado ko kahit anung gawin nating dalawa dito walang makakakita satin."

"Ewan ko sayo!" Asar na asar kong sabi sabay muling kurot sa tagiliran niya kasi nga yun ang kinakatakot ko.

"Aray ko! Nanakit ka na, Sige ka kagatin ko ang labi mo!" Sabay muling lapit sa akin ng muka niya para halikan ako. Pero bago niya pa uli ako tuluyang halikan agad kong nilagyan ng palad ko ung pagitan naming dalawa.

"Tumatangi ka ng magpahalik ah!" Sabi niya sa akin ng di niya maisakatuparan yung nais niyang mangyari.

"Martin!" Pagbabanta ko sa kanya habang umaantas uli ako ng bahagya palayo sa kanya feeling ko kasi kikilitiin niya ko. Nung bumanga na yung likod ko sa may arm rest ng upuan agad kong naisip ay tumayo na at tumakbo. Pero bago ko pa yun magawa agad niya kong hinawakang sa baywang at kinandong akong parang bata.

"Martin bitiwan mo ko... haha...haha!" Lakas ng tawa ko dahil sa pangingiliti niya. Nagpupumiglas ako pero di niya talaga ako pinakawalan. Para makagante agad akong kumapit sa leeg niya sabay kagat sa tenga niya. Na labis niyang ikinagulat. Naisigaw niya yung pangalan ko dahil dun.

"Michelle!"

"Bakit?" Maang ko na tanung na may halong pag-aalala baka kasi mamaya nasaktan siya.

"Masakit ba? Hininaan ko lang naman yung pagkagat ah... Patingin!" Akma ko sanang muling hawakan yung tenga niya para makita ko kung may sugat pero agad niya kong pinigilan sa pamamagitan ng paghawak ng kamay ko. Agad ko siyang tiningnan sa muka doon ko napansin na pulang pulang ito kasama ung tenga at buong leeg niya. Nakatitig siya sa akin na di ko maintindihan. Kaya muli ko siyang tinanong.

"Bakit?"

"Wala!" Agad niyang sagot sabay iwas ng tingin sa akin binitawan na niya yung kamay ko at iniyakap na sa baywang ko.

"Malakas kiliti mo sa tenga?" Inosente kong tanong habang ikinapit ko yung dalawa kong kamay sa leeg niya.

"Hind!" Mabilis naman niyang tangi.

"Talaga?" Pang aasar ko.

"Oo, wala akong kiliti sa tenga!" Paninigurado niya sa akin habang natitig sa mata ko.

"Testing natin!" Sabay halik muli sa tenga niya na agad kong nadampian. Mabilis siyang umiwas patagilid kaya bahagya siya napa higa sa sofa. Nakita ko yung bilang oppurtunity para muling ulitin yung paghalik sa tenga niya kasi nga kandong kandong niya ko kaya di siya kagad makatayo.

"Tama na!" Muling sigaw ni Martin.

"Isa pa... haha!" Tuwang tuwa ko namang sabi. Hahalikan ko na sana muli yung tenga niya ng bigla siyang magsalita.

"I'M TURN ON!" Bigla akong natigilan at napatingin sa muka niya na namumula parin at dahan dahan akong nagbaba ng tingin papunta sa pagitaan ng kanyang dalawang binti na aking inuupuan. Doon ko nga napansin na may bukol na dun sa bandang zipper niya. Para akong napaso kaya bigla akong napatayo at lumayo sa kanya. Di ako makatingin sa mata niya kaya agad akong tumalikod at kunyari naka tanaw ako sa labas. Maya-maya biglang may tumunog na door bell. Agad tumayo si Martin at nagsabi ng

"Andiyan na ata yung pag kain natin!" Mabilis niyang binuksan yung ilaw dun sa pwesto namin at nagpunta sa isang pintuan katabi nung elevator na sinakyan namin kanina.

"Hays!" Butong hininga ko ng makalayo na si Martin at muli akong bumalik sa pagkakaupo sa sofa.

Nakita ko si Martin na may tulak-tulak ng cart na naglalaman ng mga pagkain para saming dalawa nung bumalik siya galing dun sa pintuan. Agad ko siyang tinulungan para maiayos yun sa lamesa at nagsimula na kaming kumaing dalawa. Dahil siguro parehas na kaming gutom naging tahimik yung pagkain namin. Di nga nagkamali si Martin ng sabihin niyang the best magluto ang chief sa hotel na ito pano ba naman ang sarap ng buttered shrimp at sweet and sour lapu-lapu na ulam namin.

"Na busog ka?"

"Yup!" Matipid kong sagot habang hawak hawak ko yung tiyan ko dahil sa kabusugan nasulit yung pag di ko pagmemeryenda kanina panu ba naman sa sobrang daming ginawa nakalimutan ko ng kumain.

"Halata nga eh, naka tatlong rice ka!" Pang-aasar ni Martin sa akin.

"Grabe ka! Naka two rice lang ako!" Sabay hampas kay Martin ng unan.

"Haha... haha! Pasok muna tayo sa loob inom tayo ng tea para bumaba yung kinain natin busog na busog din ako eh." Pagyaya sa akin ni Martin na agad naman akong sumang ayon. Pagpasok namin sa loob, bigla akong napahinto panu ba naman naka marmol ng kulay gray yung buong sahig at ang sala naman ay may nakalatag na pure white na carpet. Ang furniture mula sa sala, cabinet at mga lamesa ay puro kulay black napaka class ng dating at halatang lalaki ang naka tira sa lugar. Naputol yung pagmamasid ko ng marinig kong nagsalita si Martin.

"Suot mo muna ito!" Sabay lapag ng tsinelas na alpombra sa harapan ko. Samantalang siya nagpalit ng iba ding tsinelas na goma.

"Hintayin mo ko sa sofa, magtitimpla ako ng tsa-a." Paalam sa akin ni Martin at agad siyang dumiretso sa my kusina. Pagkatapos kong maghubad ng sapatos agad ko itong ipinatong sa shoe rack dun ko napansin yung ibat-ibang uri ng sapatos ni Martin mula sa rubber shoes, leather shoes, sandals at mga tsinelas puro mga panlalaki.

"Iba talaga mayaman, kumpleto sa sapatos!" Nasabi ko sa sarili ko habang lumakad papunta sofa pano ba naman ako kababaeng tao lilima lang ang sapatos at kung di pa may masira di pa ako bibili ng bago. Doon ko napansin yung bag ko na nakapatong sa single na upuan, dito pala iniwan ni Martin. Bigla kong naisip kong mag toothbrush muna panu ba naman lasang bawang yung bunganga ko.

"Martin okey lang maki gamit ng CR?"

"Oo naman, nasa bandang kanan yung glass na pintuan, CR yan pwedi mong gamitin."