BAB 32
Hari yang sedikit sunyi di ofis Amirul, biasanya sepupu-sepupunya akan berada di pejabatnya pada setiap masa.Memandangkan mereka ada projek baru kesemua sepupunya sibuk menyiapkan kerja masing-masing di ofis masing-masing"Boss,Ni dokumen yang boss mahukan".
"Thanks,letak aje kat sini nanti saya semak, anything else? Liam"-Engku Amirul mukminin
"nothing more Jeune maître,saya keluar dulu"-Liam
Amirul hanya mengangguk dan kembali fokus pada kerjanya.Tidak lama selepas itu Amirul mula berasa lapar"Assalamualaikum,geng...lapar laa..jom keluar lepak dulu,aku belanja... okay mantap...gerai bawah,okays",Dengan cepat Amirul mengambil dompetnya dan bergegas keluar dari bilik ofisnya untuk ke gerai bawah ofisnya seperti yang di janjikan.
"Am i late guys?"- Engku Amirul Mukminin
"Tak...si Qutaybah pun tak sampai lagi"-Engku Danish Al-Hakim
"Qutaybah... Farish? Bukan ke kau selalu dengan dia ke?"-Engku Amirul Mukminin
"Not today,dia busy,aku busy"-Engku Danish Al-Hakim
"Haa tu dia..."-Engku Iman Isyraf
"Assalamualaikum ya habibi...ya Maulana telan butir kelubi tubik butir kelana"-Engku Farish Qutaybah
"Butir? Biji? Tubik? Mende tu?"Engku Iman Isyraf
"Tubik tu keluar laa pandai...ishh"-Engku Danish Al-Hakim
"Sejak bila kau pandai cakap Kelantan ni?"-Engku Iman Isyraf
"Sejak bini aku orang Kelantan lah"-Engku Danish Al-Hakim
"Ohh lupa Daifa orang Kelantan"-Engku Iman Isyraf
Mereka gelak ketawa sambil bercerita, walaupun mereka dari keluarga yang kaya...mereka masih tetap memilih kedai mamak untuk lepak pada waktu terluang.
"Aku ada soalan lah nak tanya kau orang"-Engku Danish Al-Hakim
"Haa apa?"-Jawab mereka serentak
"Kalau kau di beri peluang untuk jadi haiwan...kau orang nak jadi haiwan apa?"-Engku Danish Al-Hakim
"Beruk"-Engku Iman Isyraf
"Kenapa beruk?"-Engku Amirul Mukminin
"Sebab beruk comel...awhhh so cute gilers"-Engku Iman Isyraf
"kau dengan beruk takda beza... sama-sama perangai macam beruk...kau ingat dulu? Masa kita kecil-kecil dulu?.. kau panjat pokok kelapa macam beruk...tak memasal hampir sakit jantung Mama kau"-Engku Farish Qutaybah
"Eh ha'ah lah! Tak! Masa tu...aku cuba-cuba aje...tak tahu pulak aku boleh panjat...nasib boleh turun"-Engku Iman Isyraf
Terbahak-bahak mereka ketawa...geli hati dengan sikap Engku Iman,Engku Iman pula... malu-malu.
"Kenapa kau? Shy-shyton pulak"-Engku Khalid Affan
"Dah bodoh...malu laa aishh kau orang ni.. bab-bab buka aib cousin memang pro"-Engku Iman Isyraf
"kitorang memang...lelebih tu..aib si Farish tu banyak aib dia dengan aku tau"-Engku Amirul Mukminin
"Ey kau! Jangan haaa Rul jangan Rul...nak pula yang jatuh longkang tu memang tak laa Rul..."-Engku Farish Qutaybah
"Ohhh! Pasal kau skodeng bini kau masa zaman sekolah menengah dulu tu? Sumpah lawak... stalk-stalk...eh..kaki masuk longkang!!!"-Engku Danish Al-Hakim
Mereka semua ketawa bila ingat kembali...punyalah obses Engku Farish dengan Fazlina sampaikan sanggup masuk dalam longkang semata-mata mahu mengikuti Fazlina dalam diam,tanpa pengetahuan Fazlina sehingga mereka berkahwin.