7

Chapter 6

- Luna's POV -

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad ng mamataan ko ang babaeng kasama ng lalaking pumatid sa akin. May kasama itong ibang lalaki at muhkang nagtutukaan.

Tss. Unloyal.

Nagpatuloy na ako sa paglalakad at napansin kong maingay ang paligid. Maraming estudyante sa quadrangle. Maraming tao at parang may event ngayon.

"Tungkol saan naman aya ang announcement?" Tanong ng babaeng kasabay ko.

"Hindi ko nga alam, ehh. Baka about sa School Fest. Or sa Prom." Sagot sa kanya ng kasama nya.

Tsk. Parang masama ang kutob ko dito, ahh.

(─.─)

"Good morning, students. Ngayon ay pag-uusapan na natin ang tungkol sa GS Prom at ang School Fest. Ang GS Prom ay gaganapin pagkatapos ng School Fest, pagkatapos ay may week vacation kayo. 2 weeks." Nakangiting sabi ni Dean. "I hope mag-participate ang lahat. So, pwede na kayong pumasok sa mga classroom nyo. Have a good day, students." Nakangiting sabi nya pa at saka umalis ng stage.

(ʘ‿ʘ)

Akala ko tungkol nanaman to sa sinasabing surprise ng mga lolo ko. Tsk. Tsk. Tsk.

Naglalakad na ako pabalik ng biglang may mamataan akong pamilyar na bulto. Napakunot ang noo ko dahil nakatingin sya sa loob ng Cafeteria. Maya-maya pa ay bigla itong tumakbo at kasunod na si Angel.

Hindi ko naman alam kung anong gagawin ko. Kung tatakbo ba ako, o aantayin nalang mahuli nya ang lalaki.

Piste ka talagang Joshua ka. Lagot ka talaga sa akin.

Si Joshua ay masugit naming kalaban. Lalo na ako. Kahit na ilang beses na namin itong natalo, hindi parin sya sumusuko. Walang may alam sa amin kung bakit lagi nya kaming hinahabol. Lalo na ako.

Dati naman itong mabait sa amin. Pero bigla nalang itong naging ganyan. Parang gusto na kaming burahin sa mundo. Hindi na nakakatuwa ang mga ginagawa nya. Minsan kasi ay halos mapatay na nya kami.

Maya-maya pa ay nakabalik na si Angel. Sinalubong ko agad sya. Hapong-hapo ito dahil sa sobrang bilis nyang tumakbo kanina.

"Ayos ka lang?" Tanong ko.

"Ayos lang. Nakita ko si Joshua."

"Ako din. Naunahan mo lang ako. Sige na, bumalik ka na sa mga kaibigan mo."

"Sige." Pilit na ngumiti sya sa akin at saka naglakad pabalik sa cafeteria.

"Ako na ang bahala, Angel." Bulong ko.

"Saan?"

(⊙﹏⊙)

Napalingon ako sa gilid ko at nakita ko doon si Adrian. Napakunot ang noo ko dahil malapit na syang malate.

"Why are you here? Wala ka bang class?" Tanong ko.

"I was about to go. But I see you here, standing alone. I don't want you to feel that you are alone, so I'm here." Nakangiting sabi nito.

"Ok." Maikling sagot ko.

"Ang habang naman ng answer mo. O. K." Natatawa ngunit may pagkasakrastikong sabi nya.

"Hmm." Pilit lang akong ngumiti. At nag-iwas na ng tingin.

(⊙_◎)

Pagkaiwas ko ay agad kong nakita ang isang lalaking nakamasid sa amin.

(⊙﹏⊙)

Sya yung lokong namatid sa akin.

(ಠಿ_ಠ)?

Masama itong nakatingin sa amin at parang gusto kami nitong patayin gamit ang mga titig nya. Napakunot ang noo ko at iniwas ang tingin sa kanya.

Buti nalang talaga may shades ako.

"Sige. Mag-iingat ka." Sabi ni Adrian. Tumango ako at saka ako naglakad paalis. Nararamdaman ko parin ang masamang titig sa akin ng lalaking iyon.

(ಠಿ_ಠ)?

Ano nanaman kaya ang problema non? Hindi naman sya inaano, ehh.

Pagpasok ko ng classroom ay wala pa munang nakapansin sa akin. Lahat kasi sila ay busy sa pag-uusap tungkol sa festival whatever na yon. Nang mapansin ako ni Angel ay lumapit ito sa akin.

"Hi, sis. Kumusta?" Tanong nya.

"Ok lang." Sagot ko.

"Ganyan ba talaga sya? Nakakatakot sya." Bulong ng kasama nya.

"Ok lang yan." Nakangiting sabi ni Angel. "Saan ka nga pala nanggaling kahapon?" Tanong nya.

"It's none of your business." Sabi ko.

"Ok." Sabi nya at pilit na ngumiti. Magsasalita pa sana sya ng biglang tumunog ang phone ko. Sinenyasan ko naman syang kunin at sagutin nya dahil may mga nakatingin sa amin.

"Sino ang tumatawag?" Tanong ko.

"Sila Lolo." Sagot nya at ibinigay sa akin ang phone ko.

(ー_ー)

Ano nanaman kaya ang kailangan ng mga matatandang iyon.

"¿Hola? ¿Qué necesitas de mí otra vez?" Kunot-noong kong tanong, naiinis.

(Translation: Hello? What do you need from me again?)

"¿Estas bien? Escuchamos que Joshua fue a tu escuela. ¿No te lastimó? ¿Qué sucedió?"

(Translation: Are you ok? We heard that Joshua went to your school. Didn't he hurt you? What happened?)

"No nos hizo nada dañino. Simplemente miraba en la distancia, buscándome de nuevo. ¿Por qué siempre soy su objetivo? ¿Qué le he hecho mal a ese hombre, abuelo?" Naiinis kong sabi. Mahina itong natawa.

(Translation: He did nothing harmful to us. He just watched in the distance, looking for me again. Why is it that I'm always his target? What have I done wrong to that man, Grandpa?)

"Ja ja. Solo ten siempre cuidado. Eres tan hermosa que siempre te persigue. Cuidado, cuida tu belleza." Natatawang sabi nya. Napairap naman ako sa hangin.

(─.─)

(Haha. Just always be careful. You are so beautiful that he is always chasing you. Be careful, take care of your beauty.)

"¡Adiós abuelo!" Paalam ko.

(Translation: Bye, Grandpa)

"Adiós, señorita hermosa."

(─.─)

(Translation: Bye, miss beautiful.)

Sakto namang pagbaba ko ng telepono ay dumating na ang lecturer naman. Ang lesson namin ngayon ay about sa iba't ibang languages. Itinuturo sa amin ang mga basics katulad ng hello, good morning, thank you, at iba pa.

"Sino sa inyo ang may alam na ibang languages?" Nakangiting tanong nya. "Anyone?" Nakangiting tanong nya pa. Bigla namang nagtaas ng kamay si Angel. "Yes, miss S?"

"Si Luna po. Marunong po sya ng 11 different languages. Ako po kasi German lang." Parang nahihiyang sabi nito.

(⊙_◎)

Napakadaldal talaga kahit kelan.

(-_-;)

"Really? Sample naman ng German, Ms. S." Nakangiting sabi ng lecturer.

"Hallo zusammen. Ich bin Angeline Charmaine Tyler S. Ich bin 18 Jahre alt und freue mich sehr, euch alle zu sehen." Nakangiting sabi ni Angel sa salitang German.

(Translation: Hello, everyone. I'm Angeline Charmaine Tyler S. I'm 18 years old, and I'm so happy to see you all.)

"Wow, you're very fluent." Pumapalakpak na sabi ng lecturer. Tapos bumaling sa akin.

(ー_ー)

"Miss Amos. Ikaw naman ang magbigay ng sample." Nakangiting sabi nya. Humarap si Angel sa akin, nakatalikod kasi sya, tapos bumulong na gayahin nalang ang sinabi nya.

"Ilan po ba ang kailangan?" Tanong ko.

"Lahat." Nakangiting paring sabi nya. Tinatamad naman akong tumayo.

(ー_ー)

Nakakainis!!

"Hallo zusammen. Ich bin Luna Camilla Amos. Ich bin 18 Jahre alt und freue mich sehr, euch alle zu sehen."

(Translation: Hello, everyone. I'm Luna Camilla Amos. I'm 18 years old, and I'm so happy to see you all.)

"German. Ok. Next?"

"Hola a todos. Soy Luna Camilla Amos. Tengo 18 años y estoy muy feliz de verlos a todos."

"Spanish, ok. Next."

"Bonjour à tous. Je suis Luna Camilla Amos. J'ai 18 ans et je suis très heureuse de vous voir tous."

"What language is it, hija?"

"French po."

"Ok, sige. Go on, tatlo palang."

"Salutare tuturor. Sunt Luna Camilla Amos. Am 18 ani și sunt atât de fericită să vă văd pe toți."

"What it is?"

"Romanian po."

"Next?"

"Ciao a tutti. Sono Luna Camilla Amos. Ho 18 anni e sono così felice di vedervi tutti. It's Italian."

"Next?"

"Geia se ólous. Eímai i Luna Camilla Amos. Eímai 18 chronón kai chaíromai polý pou se vlépo ólous. Greek."

"Next? Pang-anim na, hindi ba?" Tumango ako.

"marhabaan bialjamiei. 'ana lawna kamilana amusan. 'ablugh min aleumr 18 eamana , wayuseadni jdana 'an 'arakum jmyeana. It's Arabic."

"Next?" Nakangiti at parang manghang-mangha nyang sabi.

"annyeonghaseyo, yeoleobun. jeoneun Luna Camilla Amos-ibnida. jeoneun 18 sal-igo yeoleobun moduleul mannaseo jeongmal gippeubnida. Korean."

"Next?"

"Dàjiā hǎo. Wǒ shì Luna Camilla Amos. Wǒ jīnnián 18 suì, hěn gāoxìng jiàn dào dàjiā."

"What is it?"

"Chinese po."

"Go on. Next, please."

"Minasan, kon'nichiwa. Runa Kamira amosudesu. Watashi wa 18-saidesu. Minasan ni o ai dekite totemo ureshīdesu. Japanese."

"Next?"

"S̄wạs̄dī thuk khn. C̄hạn khụ̄x Luna Camilla Amos c̄hạn xāyu 18 pī læa c̄hạn mī khwām s̄uk̄h māk thī̀ dị̂ phb khuṇ thuk khn. That's Thai po." Pagtatapos ko. Ang unang pulakpak ay ang lecturer namin kasunod si Angel at sumunod na ang lahat.

"Alam mo, you are so blessed. Kahit na may disability ka, you're so talented naman. I'm proud of you, hija." Nakangiting sabi ng lecturer namin.

"Maganda pa po sya, Miss." Sabat ni Angel.

(─.─)

"Haha. Yeah, you're beautiful too." Nakangiting sabi pa nito.

(ー_ー)

Wala naman akong disability, ehh.

Ang lahat ay nakatingin sa akin ng may paghanga. Pero isa lang ang nakaagaw ng atensyon ko. Yung lalaking nampatid sa akin. Nakatingin sya sa akin ng may paghanga, yung hangang-hangang parang napakaimbosible pero nagawa ko. Ganon ang tingin nya sa akin.

(─.─）

Tss. Pabebe. Nandito pala ang lalaking iyon? Bakit hindi ko sya napansin?

(ಠಿ_ಠ)?

Ano naman ang paki ko.

DISCUSS

DISCUSS

LUNCH BREAK

Papalabas na sana ako ng biglang tumunog ang phone ko. Napakunot ako dahil unknown number iyon.

Sino kaya nanaman to?

(ー_ー)

"Hello?"

"Hello, there, Mi amor."

"Anong mi amor? ¿Quieres lastimarte?" Tanong ko.

(Translation: Do you want to get hurt?)

"I want you."

Yak.

¯\_(ಠ_ಠ)_/¯

"Whatever." Sabi ko at pinatay agad ang tawag.

Nagtatago ako tapos yung tinataguan ko nandito din. Hanep!

(ʘ‿ʘ)

Tuluyan na akong naglakad pero hindi pa ang lumalabas ng pinto ay napahinto na agad ako. Nakatingin si Joshua sa akin at parang maiiyak na.

"Mi amor..." Mahinang tawag nya. Nagkunwari akong hindi sy nakikita at binalik ko ang phone ko sa bulsa ng bag ko. Saka ako nag-deri-deritso maglakad.

Bahala ka sa buhay mo, gunggong ka!

"Mi amor!!" Sigaw pa nya. Nagulat ako ng bigla nyang hapitin ang braso ko.

(⊙﹏⊙)

Nasa medyo tago kaming lugar. Wala ding makikitang estudyante dahil lunch break na. "Why are you avoiding me, Mi amor?" Tanong nya. Hindi sya fluent magsalita ng english. Nandoon parin ang pagka-spanish nya.

"What do you need from me?" Tanong ko.

"I want to see you. And, please, tell your family to stop hunting me? I'm not doing anything wrong. The last time I did that is quite damn good. I will not let you perish because of me, Mi amor." Malungkot nyang sabi.

"Bakit ka kasi tumatakbo?" Inis kong sabi.

"Hinahabol nyo kasi ako." Sagot nya.

"Tsk. Hindi kita gusto." Sabi ko. Hindi naman sya nag-angat ng tingin.

Ang gwapo mo pa naman, sayang ka.

"Maghanap ka nalang ng iba. Wag na ako. Can I have one favor?" Tanong ko. Nakangiting nag-angat nya ng tingin at tumango. "Stop being bad. Nakakaturn off ka." Prangkang sabi ko.

"I'm sorry. Because of me, you're blind now." Malungkot na sabi nya. Nagbaba ulit ng tingin.

(⊙﹏⊙)

(ー_ー)

"I'm not blind." Sabi ko. Nagliwanag ang muhka nito at nag-angat ulit ng tingin. "Really? Sige nga. Ilan to?" Tanong nya.

"Tatlo." Sabi ko.

"Hahaha! Tama! Ang galing mo." Tuwang-tuwang sabi nya habang pumapalakpak at bahagyang tumatalon.

(⊙_◎)

Nagulat ako ng bigla nya akong niyakap. At parang umiiyak na din ito. Dahil basa na ang balikat ko at tumataas-taas ang balikat nya.

"I'm really sorry...." Mahinang sabi nya habang mahinang humihikbi.

"It's ok...." Mahinang sabi ko at hinawakan ang likod nya at hinaplos iyon, inalo sya.

"Ok na ba kayo?"

(⊙_◎)

Nagulat ako ng biglang may nagsalita. Nang humarap ako doon ay nakita kong si Lolo iyon. Kasama ang dalawa ko pang lolo.

"Anong ginagawa nyo dito?" Tanong ko habang yakap parin si Joshua at inaalo parin sya.

"Sinamahan namin sya dito. Aalis na din kami. Magpapaalam lang talaga sya." Sabi ng isa ko pang lolo.

(ಠಿ_ಠ)?

"Bakit? Saan ka pupunta?" Tanong ko kay Joshua.

"Susuko na ako. There's no reason to fight. I still can't have you." Malungkot nyang sabi. "Congratulations to him." Sabi nya pa.

(ಠಿ_ಠ)?

"Him?"

"To your lover." Malungkot paring sabi nya.

(⊙_◎)

L-Lover?

"Anong lover? Wala nga akong jowa, yawa." Nakangiwing sabi ko.

"Tama na ang kalukuhan, tara na, Joshua. Malalate na tayo." Sabi ni Lolo. Tumigin muna si Joshua sa akin.

(⊙_◎)

Tinitingin-tingin mo dyan?

(⊙_◎)

Nagulat ako ng ngumiti muna ito bago sumunod sa mga lolo ko. Ako naman ay parang tangang hindi parin nakakaalis sa kinatatayuan ko.

- To Be Continued -

(Thu, May 13, 2021)