Kabanata 2

Sad

Naghahanda na ako para mamaya. Nagtext pa si Ma'am kaninang umaga na wag kalimutan ang bilin niya.

Natawa ako.

Ako? Makakalimutan ang pagpasok sa room nila. Malabo ata iyun. Kagabi nga halos hindi ako makatulog kahit na pagod ang katawan ko sa trabaho. Iniisip ko nalang na masisilayan ko na ang crush kong si Kerwan sa mismong silid pa nila! Sa mismong upuan niya! Kaya halos nagdedeliryo ako kakaisip sa mga dapat kung gawin.

Kaya kanina paggising ko. Ganadong ganado ako sa mga gawain bago tumulak pa iskuwelahan.

Alas-dos pa ang oras ng klase ni Ma'am doon. Kaya may oras pa akong mag-ayos ng mukha. Kunting make-up lang naman.

Kaninang umaga hindi ako sumilip doon sa tambayan nila dahil makikita ko rin naman siya. Kailangan ko ng maraming lakas para hindi mautal sa harap nila. Lalo't na sa akin ang atensyon niya mamaya.

Tiningnan ko ang oras sa cellphone ko.

Malapit na mag-alas-dos limang minutos nalang. Pasko na! Shit! Maya-maya lang ay nagpaalam na ako sa guro namin na kailangan ko nang pumunta ng college building. Nagpaalam na ako kaninang umaga kay ma'am Pitogo na binilinan ako ni Ma'am Aurora na ibigay ang gawain sa Rizal-Engineering.

Sumaglit muna ako sa CR para mag-ayos ng sarili at lagyan ng kaunting blush-on ang mukha.

When I was in front of the college building, I went up the stairs. Every room I pass is noisy. I walked in the middle of the corridor. Looking for room 204.

Nang makita ay sinilip ko muna. Walang nang guro sa loob ng silid. Maingay ang buong silid.

Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili. Shit! Kinakabahan ako!

Kumatok muna ako ng tatlong beses sa pinto bago pumasok.

"Good Afternoon College students!" medyo malakas kong bati. Nilibot ko ang tingin. Ngumiti ako sa kanila.

"M-Mawawala si Ma'am Aurura Yocte ng tatlong araw, pero may ibinilin siyang ipapagawa sa inyo." umpisa ko. Medyo nanginginig ang tuhod ko dahil lahat sila natutok sa akin. Nakikinig sa sinasabi.

Binuklat ko ang dala kong libro at sinabi ang pahina kung saan ang gagawin nila.

Habang sinabi sa kanila ang gagawin. Hinanap ko kung nasaang pwesto si Kerwan.

Nasa may likod siya nakaupo. Magkakatabi sila ng kaibigan niya.

"Uh...may tanong kayo?" pagkatapos kong ipaliwanag sa kanila kung ano ang gagawin.

"Ilan ba lahat ang gagawin?"

"Tatlo lahat. Bukas pa ang isa, sa sunod naman ang isa."

"Huh? Puwede namang gawin nalang namin ngayon ang tatlo para wala na kaming gagawin sa susunod." ani noong lalaki.

Sumang-ayon lahat ng ka-klase niya sa sinabi. Tinignan ko siya. Tahimik lang siya at parang hindi nakikinig.

Oo nga naman...Bakit ba naisip ko na isa-isahin eh hindi naman sila mga bata. Sa katunayan nga mas matanda pa sila sa akin.

Pero sayang akala ko pa naman tatlong araw akong makakapasok sa silid na ito?

"A-Ah sige..."

Sinabi ko sa kanila ang dalawang pang gagawin at ipinaliwanag. Medyo malungkot ako. Parang nawalan ako ng gana bigla.

Tumingin ako banda sa likod. Tiningnan ko siya. Nakasuot siya ng hapit na t-shirt na kulay puti. Ang dogtag niya ay nakalabas sa damit.

Sinipat ko siya. Tamad lang siyang naka-upo sa upuan parang walang pakialam sa paligid.

Umayos ako ng tayo at iniwas ang tingin ng lilingon siya sa akin. Shit! Muntik na akong mahuli! Kinagat ko ang labi ko.

"A-Ah may tanong pa kayo?" ulit ko.

Nilibot ko ang tingin. Medyo kaunti lang ang babae nila.

"Ano palang pangalan mo, Ganda?" may sumipol pa sa likuran.

"Pahingi naman ako ng number mo."

Naghiwayan sila sa sinabi ng lalaki. Ang iba'y kinan-tyawan pa ang iyung lalaki.

Uminit ang pisngi ko sa mga sinabi nila.

"May boyfriend kana? Pwede manligaw." ngumiti iyung parang babaerong lalaki at kumindat pa sa akin.

Tama nga si Ma'am mga pasaway nga ang naririto!

Nahihiya akong ngumiti.

"A-Ah my name is Recce. At uh, wala akong cellphone." sinungaling ko.

Marami pang nagtatanong pero hindi ko nalang pinansin iyun. Ngumingiti nalang ako o kaya'y umiiling.

"Ahm...pagkatapos niyo. Ihatid niyo nalang sa akin ang papel..." maya-mayang sinabi ko ng mapansing medyo nagtatagal na ako."Nandoon lang ako sa SH building room 102." naglakad na ako sa papuntang pinto.

Naghihinayang ako dahil kailangan ko nang umalis. Gusto ko pa sanang magtagal sa silid na ito. Tumigil ako ng may naisip na plano.

Humarap ako sa kanila. Kinapalan ang mukha.

"A-Ah pinapapasabi nga pala ni maam na si Mr. Toñacao ang magkukulikta ng papel."

At tumalikod na ako. Rinig ko pa ang hiyawan sa loob ng silid.

"Ikaw pala ang gusto Kerwan!" rinig kong kantyaw.

"Grabe ka Toñacao, pati bakla nahuhumaling sayo!" rinig kong tawanan nila.

Nagmamadali akong bumaba ng hagdan. Shit! Ang lakas ng tibok ng puso ko! Sana hindi nahalata!

Bumalik na ako sa classroom namin. Ibang teacher na ang naabutan ko. Tinanong ako kung saan ako galing kaya sinabi ko nalang na nag CR ako kaya nasalabas ako.

Nang matapos ang klase ay nag stay muna ako sa loob ng silid. Hinihintay ko si Kerwan na ibigay ang papel. Kinakabahan pa ako dahil haharapin ko si Kerwan.

Grabe...ang guwapo niya talaga at ang lakas ng dating! Inaamin ko, guwapo rin naman ang mga kaibigan ni Kerwan. Pero siya lang talaga ang nakaagaw ng atensyon ko.

Ang medyo mahaba niyang buhok. Malalalim niyang mata. Matangos niyang ilong at ang manipis at mapulang labi niya. Shit! Sarap halikan! Sa tingin ko ay malambot iyun!

Lumabas na ako ng masyado nang nagtatagal sa loob.

Kumunot ang noo ko.

Wala paring Kerwan na naglalakad papunta sa akin. Mag-a-alas-sais na pero wala parin siya. Tinanaw ko ang college building. Hindi ko masyadong makita ang mga mukha nila.

Bumaba na ako ng building at naglakad papuntang college building. Kukunin ko nalang.

May mga istudyante pang nagkalat sa paligid. Ang iba ay papunta na parking lot.

Tinanong ko ang nakasalubong kong dalawang babaeng college students.

"Ate...? Nandoon pa ba ang Rizal-Engineering sa loob?"

Nag-isip pa sila.

"Parang wala na ata. Hindi ako sure e." tumingin pa siya sa kasama niya.

"Ah salamat, tingnan ko nalang po." tumango ako sa kanila at nagpasyang akyatin.

May mga tao pa sa corridor. Ang iba ay pababa na.

Dumeretso ako sa room nila. Napakunot ang noo ko ng makitang wala ng tao roon. Tahimik na ang loob.

Nakalimutan ba niya!

Bumaba ako at bumalik sa SH building. Baka pumunta na iyun dito at nagsasalisihan kami.

Nasa may pathway ako para madali ko lang siyang makita.

Pakunti ng pakunti ang mga istudyante dahil medyo kadilim na rin.

Inis akong tumayo. Buwiset! Wala atang balak ibigay sa akin ang papel! Ang Kerwan na iyon! Kinalimutan lang ang usapan namin! Kanina pa ako naghihintay rito! Halos wala ng tao ang paaralan?

Tiningnan ko ang oras. Gagi talaga...alas-sais na. Lagot talaga ako nito kay mama!

Nagmadali akong pumunta sa paradahan ng sasakyan at sumakay sa trycicle.

Inis na inis ako sa loob ng trycicle.

Pagkakataon ko na sana siyang makaharap na kami lang na bulilyaso pa!

Pagkahinto ng sasakyan ay nagbayad kaagad ako.

Nagdasal pa ako habang naglalakad papuntang bahay namin.

"Gabi na a, uwian ba yan ng matinong istudyante!?" salobong ni mama.

Umiling nalang ako at hindi umimik. Pumasok na ako ng kuwarto pagkatapos ng mga sermon ni mama.

Hindi ko nalang pinansin ang mga masasakit na salita ni mama. Pagod ang puso ko ngayon! Pagod sa kahihintay!

Ano kayang nangyari sa lalaking iyun? Nakalimutan ba niya o kinalimutan? Sayang naman kung ganoon.

Baka bukas niya siguro ibibigay.

Pagod akong nahiga pagkatapos kong maligo. Naligo ako pagkatapos kong linisan ang banyo. Pinalaba din ako ng mga labahin nina mama at papa. Ako rin nag hugas ng pinggan pagkatapos nilang kumain.

Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago nagpasyang matulog.

Nagmamadali akong lumabas ng bahay sa kadahilanang masyado na akong late sa unang subject namin! Shit! Pinagplantsa pa ako ni mama. Ngayon late na late na ako.

Nag-abang ako ng trycicle sa kanto. May dumaan kaso puno kaya nag-abang pa ako.

Shit! Wag naman ngayon...Lord sana may sasakyan namang dumaan...

Gumilid ako ng kaunti sa daan ng may dadaang itim na kotse.

Napatingin pa ako ng huminto ang sasakyan sa unahan. Kumunot ang noo ko ng umatras pa ito at tumapat sa harap ko.

Shit! Baka masamang tao ito! Wag naman...

Tinted ang salamin kaya hindi ko makita ang tao sa loob!

Nagulat ako ng bumaba ang salamin. Pero mas lalo pa akong nagulat ng makita kung sino ang tao sa loob! Shit!

"Hey? Ikaw iyung kahapon diba...? Ang lalim ng boses niya.

Umayos ako ng tayo. Lumunok ako.

"A-Ah oo. I-Iyung pinadala ni maam Yocti ng gawain niyo..." utal kong sinabi. Kinakabahan ako. Hindi ko inaasahan ang pag-uusap na ito!

"Papunta ka na bang paaralan? Sumabay ka na sa akin, doon rin naman ang tungo ko."

"A-Ah hindi na. Nakakahiya naman." walang pakundangan kong sinabi.

"Wag ka nang mahiya. Tutal masyado na tayong huli kaya sumakay ka na, lalo tayong male-late niyan." umangat ang isang sulok ng labi niya at kumumpas pang sumakay na ako.

Wala ako sa sariling tumango at dali-daling umikot at sumakay sa tabi niya.

Naamoy ko agad ang bango niya. Katabi ko siya kaya amoy na amoy ko ang gamit niya pabango. Lalaking-lalaki! Sarap singhutin!

Sinalakay kaagad ako ng kaba. Kinakabahan ako dahil katabi ko siya ngayon!

That paper, I forgot to give it to you yesterday, I'm sorry..."  maya-maya nagsalita siya. Bumaling siya sa akin.

"O-Okay lang. Bukas pa naman iyun i-che-check ni ma'am." nakagat ko ang labi ko sa utal. Bumaba ang tingin niya sa labi ko.

Where are you from, is your house just near where you are standing, earlier...?" he turned to me again.

Nagmamaneho siya habang tinatanong niya iyun.

"N-Nasa malapit lang doon ang bahay namin, nandoon lang ako sa kanto, nag-aabang ng sasakyan." nauutal talaga ako sa kaba! Masaya din ako na kinakabahan dahil nagkakausap kami ng ganito.

Napatingin siya sa labi ko ng kagatin ko ulit ito.

Tumiim ang panga niya at binalik ang tingin sa daan.

Naka-kagat parin ang labi ko.

"Stop biting your lip." bulong niya. Hindi ko masyadong narinig.

"Huh...?" tanong ko. Wala sa sariling binasa ko ng dila ang labi ko.

Nakatingin siya ng mariin sa labi ko na parang galit na galit. Napalunok ako.

"Fuck!" mahinang mura niya.

Bigla niyang itinabi ang sasakyan at walang pakundangang hinila niya ang batok ko at hinalikan ako.

Gulat na gulat ang reaksyon ko! Hindi ko inaasahan ang gagawin niya.

Dumiin ang halik niya sa labi ko. Nangmakabawi sa gulat ay gumanti ako ng halik!

Bumaba ang dalawang kamay niya sa bewang ko at iginiya ako sa kadungan niya. Humawak ako sa balikat niya bilang suporta.

I moaned as he entered his tongue in my mouth! Looking for my soft tongue.

"Kahapon pa ako nagpipigil sa iyo..." bulong nito.

Napaliyad ako ng bumaba ang halik niya sa pisngi ko pababa sa leeg. Shit! Nag-iinit ako!

"K-Kerwan..."

Hinubad niya ang damit ko!

Bumalik sa labi ko ang halik niyang puno ng pagnanasa.

His naughty hands got inside my pants! Looking for my plump ass. He massaged it.

Ramdam ko ang katigasan ng kanyang pagkalalaking tumatama sa baba ko!

Kinapa ko iyun. Napaungol siya ng mahawakan ko iyun.

"Recce..."

Hinanap ko ang zipper ng pantalon niya at binaba ito.

Yumuko ako para matingnan ang pagkalalaki niya. Shit! Napalunok ako.

"Y-Your big..." naiusal ko.

He smirked at me.

Napalunok ulit ako bago bumalik sa pwesto ko at yumuko sa kahabaan niyang naghuhumindik sa laki!

Sinimulan ko nang dilaan ito. Ang malaki nito ulo ay pinuno ko ng laway.

"R-Recce..." tawag niya.

Dahan-dahan kong ipinasok ang buong kahabaan niya sa bibig ko.

"Recce..."

Hanggang kalahati lang ang kaya ko. Hindi ko maipasok lahat! Sobrang laki at haba!

"Recce!"

Binilisan ko pa ang pagtaas-baba ng ulo ko at pinuno pa ng laway ang buong pagkalalaki niya.

"Recce!" nagising ako sa lakas ng sigaw sa tainga ko. Shit! Ano yun?

Kumurap-kurap ako at nilibot ang tingin.

Nasa loob ako ng klase.

Shit!

"Mr. Marina? Are you wide awake? Where on the continent were you last night? And now you are sound asleep?" Ma'am Sarmiento raised an eyebrow.

"May date siguro kagabi ma'am kaya puyat na puyat ngayon."

Nagtawanan ang ka-klase ko sa sinabi nang katabi kong si Romel. Inirapan ko siya! Walang hiya! basag ang airdrums ko sa sigaw niya! Naputol pa ang maganda kong panaginip!

"Sorry po Ma'am, pagod lang po ang katawan ko ngayun." hingi ko ng dispensa.

"Pinagod ng kasama yan, Ma'am!" pinandilatan ko si Romel sa sinabi niya. Wala talagang magandang lumalabas sa bibig niya! Puro nalang kalokohan!

Sinaway siya ni Ma'am kaya bumelat ako sa kanya.

"Okay, next time Mr. Marina, don't get too tired so that tomorrow you will have energy and you will not be sleeping in my class. Clear?" she had a long litany.

Tumango ako.

"Yes, Ma'am. It will never happen again."

Nagpatuloy na sa pagtuturo si Ma'am Sarmiento. Napangiti ako. Hinawakan ko ang labi at hinaplos ito. Panaginip lang pala! Grabe! Parang totoo! Ang wild ko doon! Natawa ako...Atleast natikman ko siya kahit sa panaginip lang.