SCRIPTED AND PLANNED

Ares Thanatos Bia point of view

Nakabalik na kami ng mansion, sa bathroom agad ang punta ko, after shower nagbihis ako, a white long sleeve with logo "BACK OFF" printed in the center, and a black cotton pants. While looking myself at the human size mirror, I suddenly remember what Sera looked when she got hurt by those Fallen guys. Nakagat ko ang sariling labi. I feel ashame and I hate myself for just letting them to hurt her like that. My wrist clenched. Everything is my fault.

After makapagbihis at makapag-ayos, pumunta na ko ng living area, alam ko nandoon ang dalawa at hinihintay ako. Pagpasok ko agad na napatingin ang dalawa saakin. They both sitting, Loki looked like relaxed and comfortable but still I know deep inside he still feel worried, while Azrael looked like frustrated, uncomfortable and worried. Umupo ako sa gitnang upuan at sumandal.

"Where's Sera???....." straightforward na tanong ni Azrael. I know kanina pa niya gusto iyon itanong saakin. Kanina pa siya halatang hindi mapakali and spacing out because of what he heard.

"She's fine, don't worry....."

"No!....I want to see her!....."

"You can't....."

"And why??!!....."

"Azrael, she's fine.....she need rest...." singit ni Loki.

"Oh come on!!.....nasasabi niyo lang iyan because you both know where she is!.....How about me?!...I don't know where she is....." sabi ni Azrael at napatawa ng mapakla, "Yeah!!.....absolutely, wala ako kaalam-alam sa tunay niyang pagkatao, kayong dalawa lang.....and still now, YOU BOTH KEEP QUITE!!!....." inis niyang sabi.

"She's my wife....." sabi ko na ikinalaki ng mga mata ni Azrael sa gulat, pati si Loki ay napatingin saakin mukhang hindi niya aasahan ang sasabihin ko. But that's true.

"Wife???...Don't joke me, Ares.....She doesn't even know you, iba nalang lokohin mo....." hindi makapaniwala at pangaasar ni Azrael. I know he likes Sera, and it was obvious.

"She's my wife....." ulit ko, "nasa inyo na iyon kung maniniwala kayo o hindi, but that's the true....We meet once, maybe she forgot about me...."

Napatayo si Azrael sa pagkakaupo, "I should go....." walang gana niyang sabi sabay tinalikuran kami.

"Azrael, just a minute....." pagpipigil ko sakanya kaya napahinto siya sa pagbalak pagalis. "Whatever you heard from that Fallen guy....don't think it so much..." payo ko sakanya.

Bumalik ang tingin niya saakin, "and why??....tell me, Ares....it seem like, you know something, didn't you??...." seryoso niyang sambit. Nagkatitigan kami, mata sa mata. Pero una siya umiwas ng tingin at napatawa ng mapakla, "sorry....i should not said that....everything seems like a bomb to me, alam mo ba iyon, Ares?!...." dagdag pa niya, his voice sound like he totally hurt.

Naisuklay niya ang mga daliri ng isang kamay sa kanyang buhok, halatang frustrated na siya at nagugulohan. "Ares!!.....You know what I feel right now?!.....alam ko mahina ang utak ko, hindi ako matalino tulad niyong dalawa, but i can understand....that ASSHOLE FALLEN OR WHATEVER THEY ARE!!!.....THE F*CK!!!.....I'm really getting crazy, pagnaaalala ko ang mga sinabi niya!!....NYX DEATH WAS REALLY SCRIPTED AND PLANNED!!! I HATE THE IDEA THAT I DIDN'T DONE ANYTHING TO SAVE HER!!!...." galit na galit na sabi niya, halata sa mga mata niya ang poot at galit. He was really hurt.

Tumalikod na siya pero napahinto siya ulit, "I hope....na wala ka alam, Ares.....otherwise, I will kill you for keeping that secret....Tsss!!....Are we really friends??!!....." seryoso niyang sabi sabay naglakad na paalis.

I'M SORRY AZRAEL....sambit ko sa isip ko ng makaalis siya.

THE MEMORIES OF THE PAST

May dalawang tao ang nasa playground, a man and a woman, parehas sila nakaupo sa swing.

"Are you two dating??...." paninimula ng lalaki sa usapan.

"Huh??....." takang tanong ng babae sa kaibigan na lalaki.

"That guy....the guy you always talking about...."

"Yeah...." masayang sagot at nakangiti na tugon ng babae.

"Did you forgot what I told you before??....."

"It doesn't matter...." hindi parin nawawala ang ngiti ng babae at napalingon siya sa langit, gumagabi na.

"You will die if you come to HIM....." seryosong sabi ng lalaki.

"It doesn't matter....." ulit ng babae at tumingin siya sa kaibigan na lalaki, "I love him....."

"I don't know what you saw to him....he even not a hu...." naputol ang nais sabihin ng lalaki ng magsalita ang babae.

"If you love someone, you don't ever care who he or she is.....pangit man siya o mabaho ang hininga, o kaya naman maraming pimples o bungi-bungi.....you will love everything worst about that person....." nakangiting sabi ng babae.

"You're really crazy about that guy....." sabi ng lalaki sabay napabuntong hininga at napangiti.

"Yeah!! I'M CRAZY because I LOVE HIM so much....You will understand me, till the day you meet someone you will love, like I do....."

"I already meet her....."

"Is that true??.....What her name???....Are you keeping secret to me???....." nagtatampong saad ng babae.

"We meet once...." sabi ng lalaki at napahinto sa pagsasalita, parang nagiisip pa siya ng dapat sabihin sa kaibigan na babae. "Just once.....that's all and it was all at the past....you don't need to know more...."

"Oh come on!!.....you're so boring talaga!!....." natatawang sabi ng babae at muling napatingin sa langit, "promise me....." dagdag pa ng babae at napatingin sa direction niya ang lalaki.

"Promise me.....until the day I die, don't ever tell him.....the TRUTH...." sabi ng babae at may pumatak na luha sa kanyang mata. "I don't want him to blame himself...and please.....come to him.....and help him.....until he will recover for everything what he lost....he don't need to blame himself because it was not his fault, right??...."

Nakatingin lang ang lalaki sa kaibigan niyang babae, kita niya ang pagpatak ng mga luha nito. Hindi na siya nagsalita, hinayaan nalang niya na magsalita ang kaibigan at pakinggan ang lahat ng gusto nito sabihin.

"I'm afraid.....if I die, he will become miserable, so please.....come to him and help him.....I'm counting on you, I trust you....that you will never leave him alone...please...ok??....."

Tumango ang lalaki bilang sagot sa tanong ng kaibigan.

"I'm so grateful.....to have a friend, someone like you....." huling sabi ng babae na hindi parin nawawala ang ngiti sa labi.

Loki Dan point of view

"You know, didn't you??....." mahinahon na tanong ko kay Ares. Nakatingin lang ako sakanya habang sinusundan niya ng tingin ang pagalis ni Azrael.

Pero hindi niya ko sinagot, tinignan lang niya ko sa mga mata.

"Nevermind...."

"Do you think, he can really kill me??....even we are friends???....." tanong niya. Nakatingin lang siya saakin at hindi kumukurap.

Napasandal ako sa pagkakaupo, "He's a childish vampire with a human heart....." tanging sagot ko sa tanong niya. I know he get it what I mean. Kahit hindi kami nagkakasundo ni Azrael, we understand each other in many things.

"How's Sera??....." pagiiba ko ng usapan.

"She's fine, she need more time to recover...."

"Tell me....do you know those people, Fallen???...."

"No....or maybe.....I meet one of them....Ucifer, the first time I meet Azrael....."

"What??....." gulat na tanong ko.

THE MEMORIES OF THE PAST

Kakaiba ang kulay ng langit, pinkish and reddish, maihahalintulad ang kulay nito sa kulay ng dugo. Maraming mga tao ang nakahiga sa sahig, akala mo mga natutulog lang pero lahat sila ay naliligo na sakanilang mga sariling dugo. Walang buhay at malalamig na bangkay, maliban sa isang lalaki na duguan rin at may yakap yakap na babae na wala ng buhay, umiiyak siya habang yakap yakap ang bangkay ng babae, tinatawag niya ang pangalan nito na parang ginigising. Halata ang pait at sakit nito, halo-halong emosyon, galit, lungkot, pagsisisi, pangungulila, sakit ang kanyang nararamdaman.

Ang hindi niya alam may isang lalaki ang nakamasid sakanya simula umpisa, simula ng mamatay ang babaeng pinakamamahal niya at patayin niya ang buo nitong angkan. Isang lalaki na nakasuot ng black coat na may hood, ngumiti ito at nagsimulang humakbang palapit sa lalaking naghihinagpis.

"Who are you??....." isang boses ang nagpatigil sakanya sa pagtangka na lapitan ang lalaki. Dahan dahan siya lumingon sa lalaki nasa likod niya.

Nagkatitigan ang dalawa, mata sa mata.

"Who are you??...." balik na tanong ng lalaking nakasuot ng black coat. Ng mapansin niya na may kakaiba sa lalaking kaharap.

"I'm the one who asked first, so answered me...." mahinahon na sambit nito pero nagbigay ng kakaibang kaba sa buo niyang pagkatao. His voice is full of authority and power.

"Ucifer.....the Fallen of Pride....." wala sa sariling sagot ng lalaki na nakasuot ng black coat. Hindi niya maintindihan kung bakit parang inutosan siya nito na sabihin ang kanyang pangalan at sa hindi niya malaman na dahilan ay napasunod siya.

"What are you doing here??....."

"Im here to collect all the soul.....especially his beloved girl....." ng sagutin niya ito, napansin niya ang biglang pagseryoso ng mga mata nito.

"So....you're the one I saw....." sabi nito na nagbigay ng question mark sakanya. Hindi niya maintindihan ang nais nito sabihin.

"What you mean??...."

"Please....let them be for awhile...." pakiusap niya.

"What??...."

"Give them more time to be together....that's my simple favor....."

Hindi na nakapagsalita ang lalaki na nakasuot ng black coat, gusto niya magprotesta pero sa hindi maintindihan na dahilan hindi niya magawa. Para siyang naging sunod sunoran sa nais ng lalaki. Napatitig siya sa mga mata nito, his eyes are calm and innocent but he feel the dangerous from it. Nagtaka siya ng humakbang ito palapit sa lalaki na naghihinagpis. Gusto niya sundan ito pero mas pinili ng utak niya na pagmasdan ang mga mangyayari.