Chapter 4 Grounded

Sa isang exclusive na bar para sa piling tao lang at mga nagbayad ng one hundred thousand kada gabi ang pwedeng pumasok. Sa oras na nagbayad ka eh obligasyon mong magbayad kada gabi pupunta ka man o hindi, kung gusto mo pa makapasok sa susunod na balik mo. Sa oras na pumalya ka sa pagbayad di kana makakapasok. Meron namang contract na pipirmahan para sa gustong maging customer ng bar.

Moonshine lang ang inorder ko, isang baso pa lang naman ako. Isa pa nakakalasing ito and it tastes like fire.

"Moonshine is not for a lady." sabi ng stranger sa kaliwa ko. I didn't bother to looked at him. 'Anong pakialam niya...'

Hindi ko na lang siya pinansin. Pinsan ko ang bartender si Chimp, mayaman siya pero ito ang hilig niya. Siya rin ang may ari ng bar nato kahit di halata.

"You know its rude not to answer the one that is talking to you." sabi ulit ng lalaki sa kaliwa ko. "Its rude to bother someone that's not interested." sabi ko ng hindi tumitingin sa kanya.

Nakarinig naman ako ng mahinang tawa sa kanan ko. Instead of facing the rude stranger I end up facing the one that chuckled.

And...Hindi na ako nagulat na gwapo siya. Sanay na kasi ako tumingin sa mga gwapo at magaganda.

Yep gwapo naman siya, handsome is even an understatement at yung stranger hindi ko parin tinitingnan sa tingin ko nga wala pa sa kuko ng lalaking kaharap ko ngayon ang mukha nun.

"Im King Sebastien Zeriel" sabay abot ng kamay niya kinuha ko naman ito.

"A real king? I'm Wei." sabi ko na mukang excited makaharap ang isang hari. He smiled "Nope, my parents loves the royalties they even named my sister Queen Elizabeth Zeriel and so on."

I enjoyed chatting with King, and its the first time I talked to a stranger that ended well. It's funny right kasi di naman ako mahilig makipagkaibigan. I'm thankful that the rude guy left. King and Miko Andersun or Chimp are friends.

Medyo tinatamaan na ako ng alak pero kaya ko pa naman. Kaya bago pa ako makatulog mas mabuting sa malambot na kama ko ako bumagsak at hindi sa kung kaninong kama.

"Nice chatting with you King its already passed one am, I think I need to leave."

"Hatid na kita, babe?" si Chimp

"No thanks, marami ka pang customers wala pa naman akong tama." kahit parang nangho-holdup tong bar ni chimp ay madami parin ang customer dahil sa goodwill nila at mataas na standard sa pagasikaso sa mga customers nila. Isa pa sa binabalik-balikan ng tao dito ay ang buffet table nila na libre na dahil included eto sa pagbayad at pagpirma sa contract. Hindi basta-basta ang buffet kasi mamahaling mga pagkain ang nakahanda at meron din mga pagkain na pampawala ng kalasingan. Meron din isang free serve ng kahit anong inumin na gusto mo.

"Ako nalang ang maghahatid sa kanya. " pagpresinta ng nakangiting si King.

"Punta muna akong ladies room." palusot ko. Wala kaya akong balak magpahatid sa kahit kanino kaya lumabas na ako agad mula sa bintana ng banyo, sana hindi na sumunod si King.

Pagbaba ko may yumakap sakin mula sa likod. "Thought you will go out from here. " preskong sabi ni King

"Let go of me, chansing na yang ginagawa mo."

Bumitaw naman siya at tumawa ng kaunti.

"How---" ako na di ko pa natapos ang tanong ko sumagot ma siya. "Miko said your stubborn and that you will be here."

Mabuti at customized ang roller skate ko para siyang tennis kung feel ko mag lakad tapos may pipindutin lang ako lalabas na ang gulong. Stylish din to kaya pwede sa kahit anong damit na pwedeng bumagay.

Nag skate na ako paglingon ko kay King gulat na gulat ang mukha niya.

Malayo ang bahay ko mula sa bar pero dahil mahilig ako sa shortcuts madali na para sakin. Habang ako nakangiti palayo naka poker face naman siya.

"Bye King, till we meet again." sigaw ko habang ganun parin ang mukha niya.

Three am na ako nakarating sa bahay, nakita ko ang kotse ng dalawa kaya nandito na rin sila. Pagpasok ko ng sariling kwarto ko nagpahinga ako ng konti at naligo ang lagkit ng pawis ko tapos natulog na rin ako.

"Bye King, till we meet again." sigaw ng babae habang papalayo. Actually Sebastien hate it when people called him King, but he liked it when she called him King.

'Finally we meet again Wei. I won't let you out of my sight this time.' he thought and called his secretary.

"Enroll me at Cade University again. " he said then ended the call.

He already graduated, actually he's the one handling his parents company and his own companies. Company with letter s because it's not few but a lot. Kabikabila ang mga kompanya niya meron din sa ibang bansa.

The reason he got going to Miko's bar is to asked Wei's whereabouts. He just found out that these two where cousin's Wei and Miko.

Because it's a lucky night for him not just he got a lot of information about Wei he also met her again.

He's four years older than her, she's the clumsiest person he have ever met. 'It's kinda cute on her.' he thought

She's on her sixth grade and he was in his junior year, the first time he saw her. He was reading a book and she was running around the fountain holding an icecream, suddenly she fell and her icecream were all over her hair and face. It seems that she had her own world because she was laughing not minding other people weird stares.

He goes to her and hand her his favorite handkerchief. She accepted it without looking at him then runaway. He remembered her face was so red and she looked like a tomato.

'Hindi na ako nagulat na makita si Sebastien, pero si Babe! Di ko talaga inakala na pupunta siyang mag isa sa isang bar Mabuti nga at sa bar ko, kung hindi baka nagsasaya na si Miaka ang pangit kong kambal dahil babalatan ako ng buhay ng taong yun. Over protective pa naman yun.' sani ni Miko sa sarili niya.

Pero kung isipin niya ng mabuti bata pa lang sila kilalang kilala niya na si Sebastien kaya masasabi niyang may tama ito sa pinsan niya. 'Just kidding, kung ang taong yun over protective, si Sebastien naman super possessive.' naisip ni Miko na andaming nakapansin sa pinsan niya.

Hindi naman maganda ang pinsan niya, attractive lang. Pero walang pakialam sa mga taong nasa paligid niya si Babe may sariling mundo yun, magkaganun man marami silang nagmamahal sakanya.

Chiki calling ... Yan ang nabasa ni Miko sa phone niya. "Ano na naman kailangan mo Miaka?" tanong niya

"Kasi kuya papasok ako ulit and this time magtatapos na ako." sagot naman ng sa kabilang linya.

"Ganun? Sigurado ka kasi pagnagluko ka naman hindi na kita bibigyan ng pera."

"Thank you, thank you kuya, sa Cade pala ako papasok. Bye" sabi ni Miaka at mas nauna pang magbaba ng phone.

"Kita mo na tatawag lang pag may kailangan!!! Mga tao talaga. Sa Cade din siya mag aaral?!" sabi ni Miko sa sarili. 'Wag naman sana niyang ma impluwensyahan si Babe.' he thought.

Hindi na ako pumasok sa morning class, at ayoko na sanang pumasok pa pero, nakaka nose bleed si Lolley lalo na at sumasakit ang ulo ko sa sobrang antok.

"Wei!" sigaw nina Maj at Graes may kasama pang batok

"Sabihin niyo nga matindi ba ang galit niyo sakin at palagi nalang ako nakakatanggap ng batok mula sa inyo? "

"Hindi sa ganon, talagang  nasanay lang kasi kami na binabatukan ka." Graes na naka peace sign.

"Saan ka ba galing kagabi? Alam mo bang maraming hot na kotse sa pinuntahan namin?" Maj na naka pangbelat sa akin.

"Nag bar ako." nagulat naman silang dalawa. Ang laki nga ng mga mata nila. "Sa.an.ka.nag.pun.ta.ka.ga.bi?" galit na boses ni Rhino ang aga-aga galit na agad. Here comes the annoying Rhino...

"Kay Chimp po." sagot ko na hindi humaharap sa kanya.

"I'll tell Lolley you'll be grounded for a week. And that's FINAL!" pagkasabi nito ay umalis na siya.

"Sino ba siya para kontrolin ang buhay ko!!! Ha?!" sigaw ko sa dalawa. Tahimik lang nila ako pinanlakihan ng mata.

"alang magsasabi sakin? Pwes malalaman ko din, maghintay lang kayo!" sabi ko at nag walkout

'Akala mong Rhino ka papayag ako na ma grounded?!' naisip ko. 'Pwes, hindi na lang ako uuwi ng bahay.'.

Bigla nalang akong natumba dahil sa pader... "Wait!!! Dapat walang pader sa gitna ng daan!!!" bulong ko habang kinapa ko ang pader...

Bigla naman naginit ang mukha ko. 'MY GULAY!!!! SIX PACKS!!!' sabi ng utak ko. Sa sobrang hiya ko sa lalaki hindi na ako tumingin sa kanya... Kumaripas na lang ako ng takbo...

"Wei" sigaw nito.

Kilala niya ako. Ang pula na siguro ng mukha ko. Tumigil ako pero hindi lumilingon. "Sorry" sabi ko at tumakbo ulit.

Nasa likod ako ng school library, hinihingal sa kakatakbo. Iniuntog ko ang sarili kong ulo sa totoong pader. Napatigil naman ako dahil Ang sakit. "Araaayy!"

'Pwede naman akong magskate bakit pinagod ko ang sarili ko sa kakatakbo?!' sabi ng walang kwenta kong konsensya kaya inuntog ko ulit ang ulo ko sa pader, ng mahina na.

"Wei, mas matigas ang pader kaysa ulo mo. Kitang kita naman may bukol kana." sani ng pader este lalaki sa likod ko. Lumingon na ako at nakita ko si King.

"Bakit ka ba tumatakbo?" Sabi niya tapos nilagyan niya ng band aid ang noo ko at ang braso ko. "Yan tuloy imbis na sa braso mo lang ang sugat pati noo mo tuloy meron."

'Hala bakit di ko alam na may sugat ako sa braso? Tapos siya alam niya? Wag mong sabihin ...'

"Ikaw naka bangga ko?" tanong ko. "Yup." tudo ngiti naman siya sa pag sagot.

Umakyat ulit ang dugo ko sa mukha at nagiinit uli ito. "Wahhh!!!" sigaw ko. Ang ending nagskate ako palayo.

"Natuto na ako noh ... nakakapagod kaya tumakbo. Pero teka, dito nag aaral si King?" sabi ko ng makalayo na ako.

'Nakakahiya! Naka chansing ako ng libre!!! Ang init ng mukha ko! Promise! Di na mauulit yun!' sunod sunod na naiisip ko habang lumalayo. 'Makauwi na nga lang...' Napatigil naman ako sa paglalakad. Ay teka, di pala ako uuwi samin.

Maghahanap na lang ako ng restaurant na open twenty four hours, at doon tatambay tapos bukas ko na lang po-problemahin kung saan ako maliligo,  maghahanap ng damit at kung paano ako mabubuhay sa loob ng isang linggo.

Napakasaya ko sa sobrang saya ko eh parang baliw ako na takas sa mental dahil tumatawa ako ng mag-isa. 'Chance ko na to! One week na bakasyon.... Ako na siguro ang pinakamaswerteng nilalang sa mundo.' sa isip ko habang naglalakad Kung saan man ako dalhin ng mga paa ko.