Nadatnan ni Lester ang walang emosyong taga-bantay niya na naroon na sa loob ng sasakyan upang ipagmaneho siya. Subalit naisip niyang mali ang temang iyon ganung doon din naman ang lalake magtatrabaho sa kanyang opisina.
"Good morning Mr Wang. I hope you discuss to me right now kung ano ang nasa iyong isipan bago ako tumapak sa iyong opisina upang alam ko kung saan lulugar."
Malamig ang pakikitungo ni Zeke sa kanya, sa paraang isa lamang siyang trabaho para dito. Nawala siya sa sistema dahil doon. Pumikit siya ng mga mata at sumandal sa upuan ng patingala. Kinakalma niya muli ang kanyang damdamin.
"I don't have a plan yet."
Ayaw niyang magsalita ng mahaba. Baka pumiyok ang kanyang tinig.
Hindi niya na muling narinig ang lalake hanggang marating nila ang opisina saka lamang siya nagsalitang muli.
"Here is my calling card. Call me once you decide of what I'm going to do. Hindi ako basta maaaring pumasok na lamang sa opisina mo."
Naguluhan siyang napatingin dito, "What do you mean? Aren't you supposed to work as my staff?"
"Yes but you need to make a drama about it. Maging si Aubrey ay walang alam sa planong iyon so you must be careful."
"Talaga bang iniisip mong kahina-hinala ang kasintahan ko?" kunot-noong tanong niya.
"I can't say. Pero dapat tayong mag-ingat maging sa kanya."
"At paanong mas mapagkakatiwalaan ka kesa sa kanya?"
Pilit niyang inaarok ang emosyon sa mga mata ng kausap subalit hindi siya nagtagumpay.
"You can fire me right away if you don't trust me. And I can kill you in a snap since the day I met you if I want to. If I'm your enemy," malamig na tugon ni Zeke na nagdala ng kakaibang takot sa kanyang sistema.
Tinapunan niya ang lalake ng huling sulyap bago tuluyang bumaba ng sasakyan. Saka niya pa lamang napagtantong nanginginig ang mga tuhod niya.
'Nakakatakot talaga siya!'
Nagmadali siyang nagtungo sa kanyang opisina. Nasa ika-sampung palapag ng 'Wang Industrial Company' iyon. At dahil sa mga nalaman niya ay naging alerto siya sa kapaligiran at sa mga taong nakakasalubong.
Pasara na ang elevator paakyat sa ika-sampung palapag ng may apat na kalalakihang pumasok doon, sa wari niya ay maintenance ng kompanya base sa mga suot nitong uniporme.
Kinutuban si Lester ng kakaiba ng mapagmasdan niya ang mga pailalim na senyalan ng apat na lalake at nakita niyang may inalabas na punyal ang isa sa mga ito.
Nakaramdam siya ng panganib at takot subalit sukol siya sa kanyang kinaroroonan!
Hanggang may pamilyar na pabango siyang naamoy at may lalaking pumunta sa kanyang harapan mula sa kanyang likuran upang protektahan siya laban sa mga kriminal na iyon. Tumayo lamang ang lalake sa kanyang harapan.
Napalingon siya sa likuran upang matuklasan lamang na imposibleng magkaroon ng tao doon. Nakasandal na siya sa dingding ng elevator kaya imposible iyon!
Narinig niya ang mga mura ng kalalakihan.
"What the hell happened? How he suddenly disappeared?!"
Nakita niya rin ang tila paghahanap ng mga lalaki sa kanya na lalo niyang ipinagtaka.
Nang bigla na lamang nabuwal ang apat na kalalakihang iyon na tila may nanakit sa mga ito. Nakita niya pang nahulog sa kamay iyong punyal mula sa isang salarin at tila pinilipit ang mga kamay nitong napaigik.
Nagsigawan ang ilang staff ng bumukas ang elevator at tumambad ang apat na salarin. Tumawag din sila ng pulis upang isuplong ang apat.
Naguluhan siya sa nangyari. Sa sobrang bilis, wala siyang naunawaan.
Hanggang sa naramdaman niya na lamang na inakbayan siya ng taong sumagip sa kanya at inakay siya palabas ng elevator.
"I think I can't leave you even a single minute. Tsk tsk."
Saka pa lamang siya tila bumalik sa sarili matapos marinig ang tinig nito.
"Just what the heck happened?? Bakit parang nawala ako sa kanilang paningin at hindi nila tayo nakita maging ng bumukas ang elevator ay tila invisible tayo sa harapan ng lahat."
Nanlalaki ang kanyang mga mata at 'di pa din makapaniwala sa nangyari.
"At paanong napunta ka sa elevator ganuong iniwan kita sa sasakyan kanina?!"
"It's magic. Itinago lamang kita sa kanila. Wala ako sa mood upang makipaglaban."
"Magic? Itinago? What are you? A demon?!"
Masama ang mukhang tinignan siya ni Zeke. Halos magkadikit na ang mga kilay nito sa pagkakakunot.
"Mukha ba akong demonyo? Sa kisig kong ito tatawagin mong demonyo? Gusto mong paungulin kita sa kinatatayuan mo ngayon din?!"
Namula si Lester sa huling banat nito.
"Napakabulgar mo talagang hinayupak ka! Alangan namang anghel ka?!"
Nakita niya ang pigil na pagtawa ng kaharap at naiiling na lamang na tumugon, "Nakita mo na kung gaano nila kagustong kitilin ang iyong buhay? Hindi kita maaaring iwanan kahit saglit magmula ngayon."
"Sa palagay mo ba ay hindi ako lalaban kung sakali? Anong tingin mo sa akin, mahinang klase?"
Bumulong si Zeke sa kanya na halos magpanindig sa lahat ng buhok niya sa katawan, "Sinabi ko na saiyo mahal kong Lester, iba ang gusto kong labanan."
Namula si Lester mula ulo hanggang talampakan.
"Pakikipaglaban sa kanila ang tinutukoy ko! Kung ganoon ay dapat ganoon ako makipaglaban sa kanila?!" asar niyang sagot sa lalake subalit nakakuha rin siya ng pambanat laban dito. "Magaling, makikipaglaban ako sa kanila sa paraang iyon. Mukhang interesante ang magiging mga tagpo..." Kinagat niya ang mapupulang mga labi habang nakangiti ng pang-aasar sa kausap.
Sigundo lamang ay bigla na lamang niyang namalayan ang sariling nakasandal sa dingding ng hallway. Malapit na iyon sa kanyang opisina. Hawak na ni Zeke ang dalawa niyang kamay sa itaas ng kanyang ulo at nakadiin sa kanyang harapan ang galit na lalaki.
"Subukan mo lamang na gawin iyon sa iba..."
Nagbago ang kulay pilak nitong mga mata at nakita niyang tila namula iyon at nag-aapoy subalit hindi siya nakaramdam ng takot.
"Hindi mo ako pag-aari Zeke. Gagawin ko kung ano ang nais kong gawin sa ayaw at sa gusto mo." Nakipaglaban siya ng titig sa lalake at may isang segundong bumakas na sakit sa mga mata ni Zeke bago siya nito binitawan.
"Fine. Suit yourself," tila yelo ang tinig ng lalake at nanginig ang kanyang kalamnan. "You're visible now, go to your office."
Naglakad si Zeke palayo sa kanya at hindi na muling lumingon pa. Doon siya nakadama ng takot na hindi niya maunawaan.
Hindi pa siya nagtatagal sa kanyang silid ng dumating si Aubrey. Pinagmasdan niya ang kasintahan at nakita niya ang tila balisa niyong mukha.
"Good morning, Babe!" siya na rin ang unang bumati sa kasintahan.
"Ohh hi, Babe!" Bakas ang gulat sa mukha ni Aubrey ng makita siya. Para bang noon lamang siya napansin nimg dalaga.
Tumayo si Lester at nilapitan ang dalaga.
"Are you alright?" Dinampian niya ang kasintahan ng halik sa labi subalit ng mga sandaling iyon ay tumututol ang kanyang kalooban.
"Narinig ko sa baba na may nahuli daw na apat na suspect sa elevator kanina at may dalang patalim kaya naman natakot ako. Pero sino ang target ng mga iyon? Wala naman daw ibang nakita sa elevator kundi silang apat."
"Who knows? Wala ako sa pinangyarihan ng krimen kaya hindi ko alam ang sagot sa iyong katanungan."
Nagkunwaring napaisip din siya, "Pero may binabalak nga bang masama ang mga iyon? Hindi kaya ako ang pakay nila o kaya ay ang CEO?"
"Don't think stupid, Babe! Bakit ka naman nila pagbabalakan ng masama?!"
Nakita niya ang pamumutla ni Aubrey subalit hindi siya nagpahalata. Ngumiti siya at naglambing, "Naisip ko lamang naman iyon dahil posible din naman 'di ba?"
Hinapit niya sa beywang ang dalaga at idinikit sa kanyang katawan. Inayos ni Lester gamit ang isang kamay ang ilang hibla ng buhok niyang nakalugay sa mukha.
"What will you do if something happened to me?"
Tinampal ni Aubrey ang kanyang dibdib, "Stop talking nonsense, Babe! Nothing will happen to you ok? Stop thinking bullshit. You're making me tremble!"
Niyakap niya ang kasintahan subalit hindi niya alam ang mararamdaman. Kaya ba mayroon siyang pakiramdam na may mali sa kanilang dalawa? Kailangan niyang tuklasin kung tama ang kanyang kutob.
Naramdaman ni Lester ang pagbukas ng pinto ng kanyang opisina at mabilis niyang nalanghap ang pamilyar na pabango.
'Mukhang hindi rin ako mahihirapang alamin kung nasa malapit ko lamang siya...'
Hinawakan niya sa batok si Aubrey at maalab niyang hinalikan. Inaasahan niyang gagawa ng paraan si Zeke upang pigilan ang ginagawa niya katulad doon sa bahay-bakasyunan subalit nagkamali siya.
"Bullshit!"
Sa sobrang inis ay lalo niyang nilaliman ang halik sa kasintahan at halos mawala na siya sa sarili dahil bigla na lamang naglaro sa imahinasyon niya na ang lalake ang kanyang kahalikan.
"Babe...ahhh..."
Nagising si Lester matapos marinig ang mumunting ungol ng kasintahan.
"F*ck. I'm sorry, Babe." Bukal iyon sa loob niya at hinalikan niya ang kasintahan sa noo.
"Ohh, Mr Xiao you're here!" namumula si Aubrey ng pansinin ang bisitang nasa loob ng silid.
"Good morning Miss Aubrey. Good morning Mr Wang. Masyado kayong abala para gambalain ko kaya naman nag-aantay lamang ako dito."
Wala pa ding emosyon ang mukha ng lalake.
Tiningnan ni Lester si Zeke at gusto niyang sunggaban ang lalake at sapakin. Talaga bang hahayaan na lamang siya ng lalake sa iba? Ohh great! Si Aubrey nga pala ang legal niyang kasintahan at wala naman silang relasyon.
"Good morning Mr Xiao. Ano ang iyong sadya? Marami pa akong gagawin so please go straight to the point."
"Mr Wang, your uncle called me and told me to wait for him here."
"Ohh, have a sit then."
Nagtuloy-tuloy na siya sa kanyang mesa at nagkunwaring inatupag ang mga dokumento. Ang totoo ay wala siya sa ayos at hindi rin pumapasok sa utak niya ang kanyang binabasa. Ilang minuto pa ay dumating ang kanyang tiyuhin.
"Good morning Lester. Good morning Miss Aubrey, good morning Mr Xiao, it's so nice to see you again. Haha. Ano, naging maayos ba ang beach bonding niyo?"
"Good morning, Uncle." Nakangiti niyang bati sa tiyuhin, "It's fine."
"Good morning Mr Wang. Mukhang gumagandang-lalake ka pa rin habang tumatagal ah..." papuri ni Aubrey.
"Hahaha. Mapagbiro ka pala Miss Aubrey. Haha."
Inakay ni Lester ang tiyuhin at dinala sa maliit niyang tanggapan sa loob ng silid. "Anong meron Tito?"
"Come here Mr Xiao." Inaya muna ng tiyuhin si Zeke bago sumagot, "Mr Xiao will work with you here, Lester. He will become your personal assistant."
Napatingin si Lester kay Aubrey at nakita niya ang pagkagulat sa mga mata nito. Palibhasa ay nakatalikod ang tito niya kay Aubrey na naroon pa rin sa kanyang sariling mesa, hindi ni Aubrey nakita ang pagkindat sa kanya ng tiyuhin.
"Then what about Aubrey?" kunwaring gulat niyang tugon.
"What about her? Sekretarya mo pa rin siya. Ano namang gagawin ko sa kanya?"
Ngayon ay nagulat maging siya. He thought na ilalagay ng Tito niya sa ibang department si Aubrey. "You mean, Tito dalawa ang staff ko dito sa opisina ko?"
"Yes! Iba naman ang trabaho ni Miss Aubrey kay Mr Xiao. I will give him a personal task haha."
Naguluhan muli si Lester.
"Teka, you will give him a personal task?? It means ikaw ang boss niya at hindi ako, hindi ba dapat doon mo siya ilagay sa iyong silid?"
"Of course not! Personal task for you! It means he will do whatever you ask for him."
Lumipad ang tingin niya patungo kay Zeke na madilim ang mukha. Nais niyang matawa sa itsura nito.
"Please specify it Mr Wang. Hindi ako katulong ni Mr Wang Lester at baka mamaya ay utusan na lamang akong mag mop ng sahig o kaya ay ipagtimpla ng kape lahat ng tauhan dito sa palapag na ito!"
"Ohhh! That's a good idea. Let me put it in a list," nakangisi niyang tugon sa banas na taga-bantay.
"Hahahahahaha! What are you thinking Mr Xiao?! Hahaha."
May inilapag na folder sa mesa ang kanyang Tito at binigyan sila ni Zeke ng tig-isa. "This is your task to follow Mr Xiao."
Binasa iyon ni Lester at napakurap siya. Ayon sa dokumento, kailangan siyang bantayan ni Zeke bente-kwatro oras pitong beses sa isang linggo. Hindi niya maaaring utusan na mawawala siya sa paningin ng lalake, ibig-sabihin ay hindi hihigit sa sampu o bente metros kung malalayo sa kanyang paningin. Ibig ding sabihin ay dapat niya itong kasama saan man siya pumaroon. Anumang meeting ang kanyang pupuntahan. Hindi maaaring makahanap ng tyempo ang kalaban upang magawan siya ng masama. Habang nasa loob ng kanyang silid ay magkakaroon ng sariling espasyo si Zeke dahil aalamin niya ang mga datos na pumapasok at lumalabas sa opisina.
Nanlaki ang mga mata ni Lester.
"This number five!"
Bumaling siya sa tiyuhin, at nakita niyang sumenyas ito na manahimik siya upang hindi marinig ni Aubrey.
Mahina ang tinig niya ng magtanong, "This is very personal for us, Tito. Only our trusted staff can touch our personal datas. Why?"
"So hindi ako mapagkakatiwalaan ganoon?" kunot-noong sagot ni Zeke.
"That's not what I meant Zeke. Look, Tito..."
"Stop it Lester. I'm trusting him more than anyone else. Please do trust him too."
"Paano kung kaaway pala siya di walang natira sa atin?!"
Bulgar na din siya, sa kanyang palagay. Haha.
"Nakakarami ka na Mr Wang!" galit na sambit ni Zeke. "I can kill all of you in no time kung kalaban ako. Hindi ko kailangan magtrabaho ng matagal para gawin iyon!"
"Enough you two!" Mahinang sita ng kanyang Tito at bumaling ito kay Zeke, "Please take care of him Mr Xiao."
Huminga ng malalim ang lalake. Halatang mataas na rin ang presyon ng dugo sa kanya, "I will. Don't worry. But I will ask one permission Mr Wang..."
"Say it."
"Please permit me to shut your nephew's mouth when he's talking nonsense. Nakakairita! Baka mapatay ko nga siya!"
"Sa sarap ng tumigil."
May tinig na naman na bumulong sa kanyang tainga. Subalit ngayon ay may hinala na siya.
Nanggigigil na sinipa ni Lester ang paa ng taga-bantay.
Nagkakamot sa ulong napatawa ang tiyuhin niya.
"Lester is a very kind person, hindi ko nga alam na may itinatagong kaantipatikuhan iyan. Sa totoo lamang ay ngayon ko lamang siya narinig magsalita ng mga ganyan. Haha."
Tumayo na ang tiyuhin matapos marinig ang mga katok sa pintuan. "Maybe your table and other stuffs are here Mr Xiao. Kayo ng bahala kung saan niyo ipupuwesto ang mesa mo. Aalis na ako. Just call me if you need something more."
Magkasunod nilang sinundan ang tiyuhin at may mga tauhan nga sa labas ng kanyang silid. May dala itong mesa, upuan, computer at ilang mga papeles.
"Please take care of it Mr Xiao, ikaw ng bahala kung saan ka komportableng ilagay iyan."
Palayo na ang kanyang tiyuhin ng may maalala si Lester. Hinabol niya ito.
"Uncle, nalaman mo ba iyong naganap kanina sa elevator?" agad niyang tanong subalit mahina lamang ang tinig niya upang hindi marinig ng mga tauhan na naroon sa mga cubicles.
"Ohh nakalimutan ko nga palang banggitin ang nangyaring iyon. Tiningnan namin ang cctv-footage ng elevator kanina, pumasok ka sa sa loob ng elevator bago pumasok ang apat na suspect subalit nakasunod si Zeke na pumasok din at inilabas ka niya ng elevator. Nagpaiwan si Zeke sa loob at hinarap niya ang apat na salarin at nakipaglaban siya dito matapos iumang sa kanya ng isa ang hawak nitong patalim. Lumabas si Zeke sa ika-sampung palapag at inatasan niyang tumawag ng pulis iyong iba nating tauhan na nakaabang sa elevator. Ang cool niya nga tignan makipaglaban eh! Talagang maaasahan ko siya para saiyo!"
Nalaglag ang kanyang panga sa sahig.
"What a twist of the story??"
Naroon siya at nakita ng dalawa niyang mata ang mga nangyari at ni hindi tuminag sa harapan niya si Zeke upang hindi siya makita ng mga lalaking iyon tapos iba iyong lumabas na ebidensiya?!
"Call me if you need anything else. And please behave properly towards him. Baka masapak ka noon. Haha."
"Tito ba talaga kita Tito? Parang mas kampi ka pa yata sa kanya?!" galit niyang sinita ang tiyuhin.
"Hahaha. Buang ka talaga. Bumalik ka ng opisina mo at..." lumapit ito sa kanya at bumulong, "Be aware of Aubrey. I saw something in her eyes earlier."
Nakita niya rin iyon, "Like what?" pero gusto niya pa rin makasiguro kung parehas sila ng hinala.
"Takot. Nakita ko ang takot sa kanyang mga mata. If she's innocent, why so?"
"Ok I understand Tito. Then let me play the game she's playing with me..."
Mukhang interesante din naman sa kanyang palagay.
"That's my boy!" Tinapik siya sa balikat ng tiyuhin at umalis na ito upang bumalik sa sarili nitong silid sa ika-labing-isang palapag ng kompanya.
Halos malaglag muli sa sahig ang panga ni Lester matapos mabungaran ang kanyang opisina. Nasa bungad na ang mesa ni Aubrey na dati ay naroon sa isang tabi, sa katapat nito ay ang tanggapan ng panauhin, at naroroon naman sa pagitan ang mataas na estanteng lalagyanan ng mga aklat na dati ay nasa gilid lamang ng pader. Sa kabila nito ay ang mesa niya katabi ang mesa ni Zeke at sa bandang hindi sila matatanaw ni Aubrey dahil sa estanteng nakapagitan doon.
Ang napakalaki niyang silid ay tila naging dalawa dahil sa ayos nito ngayon!
Masama ang tinging nilapitan niya ang taga-bantay, "Baka gusto mong lagyan na lamang ng dingding ang pagitan na ito upang maging komportable ka sa iyong puwesto?"
"Magandang ideya! Mas interesante kong tayo lamang sa loob na dalawa hindi ba?"
Nang-aasar ba ang lalake? Subalit wala namang emosyon ang mukha nito. Sigurado pinaglalaruan lamang siya ng hinayupak na ito.
Kairita!
Mabilis siyang nagtungo sa kasintahan at inatasan itong ipagtimpla siya ng kape bago siya umupo sa sariling puwesto. Agad namang lumabas ng silid si Aubrey upang magtungo sa mini-kitchen sa labas ng kanyang opisina.
"You can ask me to make your coffee!" galit na sita ng lalake sa kanyang likuran.
"You're not my secretary."
"I am yours! Just tell me everything you need!"
Bakit ba galit na naman ang tampalasang ito?
Bumaling siya sa lalake at sinita ito, "It's just a coffee, why are you making it a big deal?"
"Paano kung lagyan niya iyon ng lason o iba pang kemikal?"
Gusto niyang kiligin sa pag-aalala nito pero syempre pinigil niya iyon. Nagtatrabaho lamang ang lalake.
"Then taste it for me para makasiguro ka..." Hinarap niya na ang kanyang trabaho.
"Taste? I rather taste this..."
Umikot ang kanyang upuan at segundo lamang ay nasa harap na siya ng lalake. Bumaba ang mukha ni Zeke sa kanya, "I want to erase the memory of that kiss you shared with her!"
Gahibla na lamang ang pagitan ng kanilang mukha, "So you're jealous kaya ka iritable?" mapang-akit na ang kanyang tinig.
"F*ck you," mahinang pakli ni Zeke at naglapat ang mga labi nilang kapwa sabik sa isa't isa.
Napaungol si Lester at niyapos niya ang batok ni Zeke bago nagsabing, "She will come any minute."
"I can stop the time!" pakli ni Zeke muli at iyon lamang, naglapat muli ang kanilang labi.
Naniwala si Lester doon. Nakita niya na ang mga kakayahan ni Zeke. Hindi man lahat subalit alam niyang hindi ito nagsisinungaling.
Sa kanyang palagay ay may dugong demonyo talaga ang lalake subalit hindi naman siya natatakot doon. Hihi.
Nag-aalab ang mga halik na pinagsasaluhan nila at batid niyang hindi lamang iyon ang nais ng kanyang katawan.
"Baby, I missed you!" bulong ni Zeke sa kanyang tainga kasabay ang mumunting pag-kagat sa kanyang balat.
Ramdam niya ang katotohanan at pagkasabik sa tinig ni Zeke. May takot man sa kanyang damdamin at mga inaalala ay isinantabi niya na muna iyon. Nais niyang palayain ang sariling pagkasabik sa lalake.
Itinayo siya ni Zeke paharap dito at magkasabay na nag-apuhap ang kanilang mga kamay sa katawan ng isa't isa.
"Zeke, are you out of your mind? We are in the office..."
"Ahhh! D*mn it! Sh*t baby ahhhh!!"
Nanginig ang katawan ni Lester matapos isubo ni Zeke ang kanyang pagkalalake sa nagbabaga nitong labi.
"Are you really sure she won't caught us?"
Sumenyas lamang ito ng thumbs up at kumindat sa kanya habang nakasubo ang matigas niyang pagkalalake. Sinabunutan niya ito sa tindi ng sarap. At nais niya rin iyon ibalik sa lalake.
"My turn..." bulong niya at lumuhod siya sa harap nito. Siya naman ang sumamba sa pagkalalake ng kaniig.
"How I f*cking miss this thing..." halos hindi na iyon lumabas sa kanyang bibig dahil agad niya ng isinubo ang matigas na pagkalalake ni Zeke.
"Ahhhhh! Baby yes! Suck me hard! Ahhh sh*t! F*cking so gooddd..."
Mahabang mga ungol at daing ng sarap ang namutawi sa mapupulang labi ni Zeke.
"Let me enter you baby, c'mon let me put this hard shaft in your hole..."
"Ahhhh. Sh*t! I want to be inside you ohhhh!"
Lalo siyang nawala sa sarili ng marinig ang mga daing ng sarap ni Zeke. He also want to pleasure him with all his might.
Dumapa si Lester sa mesa ni Zeke at segundo lamang ay nakasunod na ito sa kanyang likuran. Naramdaman niya ang mainit nitong laway sa kanyang butas at sa muli ay naramdaman niya ang pagkalalake nito sa kanyang pang-upo. Subalit ngayon ay pinigilan niya ang sariling dumaing sa sakit at nagtiis siya sapagkat alam niyang hindi iyon magtatagal. Niyakap siya ni Zeke mula sa likod at itinayo. Magkadikit ang kanilang katawan na nag-umpisa itong maglabas-masok sa kanyang kaselanan. Halos mapugto ang kanyang hininga sa sarap na kanilang pinagsasaluhan.
"F*cking so good baby!"
Baliw na baliw ang kanyang pakiramdam sa sobrang sarap ng ginagawa sa kanya ng lalake.
"You like it baby? You like my d*ck inside of you? It's f*cking good right? Tell me baby...ahhhhh! Sh*t! I want to do this forever with you..."
Kumapit siya sa magkabilaang pisngi ng pang-upo ni Zeke habang nakayakap naman ng mahigpit sa kanya ang lalake.
"Harder baby, harder and faster!"
Inabot ni Zeke ang kanyang pagkalalake at napaungol siya sa sarap. Kasabay ng paglabas-masok nito sa kanyang butas ay paglabas-masok din ng kanyang pagkalalake sa palad nito.
Dobleng sarap.
"Lalabasan na ako..." daing niya sa kaniig.
"Me too...ahhhh!"
Magkasabay silang nanginig matapos magkasabay na sumabog mula sa kanilang kaibutaran ang milyon-milyong kiliti ng sarap.
"Taste me," bulong ni Zeke sa kanyang tainga at kinagat-kagat pa iyon.
Walang atubiling humarap siya sa lalake at lumuhod upang maipasok sa kanyang bibig ang bagong katas nitong pagkalalake. Nalasahan niya pa ang masarap na katas nito at tila gusto niya pang makatikim ng mas marami. Isinubo niya ng husto ang pagkalalake ni Zeke at walang pakundangang sinipsip iyon hanggang mamanhid na ang kanyang panga.
"Ohhh sh*t! I want to cum again! Sh*t!"
Sinabunutan siya ni Zeke at nanginig ang balakang nito kasabay ng pagkatas ng pagkalalake nito sa kanyang bibig. Hindi iyon binitawan ni Lester hanggang masaid sa kanyang lalamunan ang lahat ng katas ng kaniig.
"Napakasarap! Tang*na!"
Iyon lamang ang kanyang masasabi.
Malambing siyang niyakap ni Zeke pagkatapos.
"Fix yourself. In five minutes, she will come."
Hinalikan siya sa mga labi ni Zeke at hinaplos ang kanyang pisngi matapos ay masuyo siyang nginitian bago inayos ang sariling kasuotan.
Hindi matatawaran ang kasiyahan sa kanyang dibdib.