webnovel

ANDROMEDA

IN GREEK, Andromeda described as a sacrificed to a sea monster. For her mother Cassiopeia boasted that she is more beautiful than the Nerieds. Poseidon gives them a divine punishment and that is to give Andromeda to be a living sacrifice to the sea monster but she was saved by Persues, and eventually married her. But what if, that's not what really happened? What if there's something about Andromeda that they cannot tell? That instead of Cassiopeia get punished, Andromeda did.

hnnhlynpblln · 奇幻言情
分數不夠
33 Chs

FOUND

"West!" Nabalik naman ako sa sarili dahil sa yugyug ni Antiope sa balikat ko. Nilibot ko naman paningin ko at wala na dun si Calia "Where's Calia?" Tanong ko

"Nasa baba na. Kausap sina Niobi" Ibig niyang sabihin mga ilang oras din akong tulala at hindi ko manlang napansin na umalis na si Calia.

"Calia said that we're going back!" lumalapit si Darah sa kinatatayuan ko nang sinabi niya iyan "Ba't ang bilis naman?" Tanong ko, they just shrugged their shoulder a sign that they didn't know the reason too. Napabuntong hininga naman ako. Napansin ko naman yung libro kanina na hawak ko parin hanggang ngayon, bubuklatin ko na sana yun ng bumukas ang pinto at iniluwa nun si Christine "Darah?" Lumapit naman sa kanya si Darah

Ako naman ay nanatili dun ng ilang sandali pa at nagpadesisyunan ko na pumunta sa dati naming kwarto ni Darah. Nang makarating ako sa'may pintuan ng kwarto namin ay tumigil muna ako, ilang sandali pa akong nakatayo duon ng napagdesisyunan ko nang buksan ang pintuan nito.

Dahan dahan kong pinihit ang seradura nito at dahan dahan kong binuksan. Nilibot ko ang paningin ko at bumungad sakin ang magulo gulong gamit namin. Pumasok ako duon at nag lakad pa punta sa kama ko. Gulo ang mga unan at comforter nito, bukas din ang mga cabinet namin. Lumapit ako duon at tiningnan ang mga laman.

Bukas nga, pero andun parin naman mga gamit namin. Hindi ata pinakelman at binuksan lang!? Hinawi ko ang mga damit na nakasabit duon at may nahulog sa paanan ko, napa isod naman ako sa gulat.Why is this always happening to me? Sa isip ko. Tiningnan ko 'yun at pinulot. Nang matingnan ko nang maigi 'yun ay naalala ko lahat ang mga masasamang nangyari samin. Katangahan man kung sisihin ko ang isang libro sa mga bagay na nangyari sa amin, ay sisisihin ko iyon ng paulit-ulit.

Wala sa sariling nilibot ko ang paningin ko sa kwarto at mapait na napa-ngiti. "Hey" napalingon naman ako sa may pinto at nakita ko na nakatayo duon si Dimitrov "Hey, kanina ka pa dyan?" Tanong ko at umupo sa kama, sumunod naman siya sakin at umupo sa dating kama ni Darah.

"How long did you live here?" Tanong niya sakin at tinitigan ako "Don't stare at me! I hate it!" Usal ko "We live here for three years" simpleng sagot ko. Tumaas naman kilay niya na parang hindi naniniwala. Hindi ko na naman siya kinabo pagkatapos nun.

"And how about that book?" Saad niya sabay tingin sa libro na hawak ko "Recently niyo lang ba siya nalaman or do you know it from the very beginning?" dagdag niya

"This?" Sabay taas ko nung libro "From the very first day that I got in here the Head Sister, warned me not to read this, though, we still read this. I actually sneak this out kapag umaga habang tulog pa sila and I read it in front of the sea" saad ko at inalala ko ang mga araw na 'yun.

Tumango tango naman si Dimitrov "How about Darah? Sabay ba kayo napunta dito?" Tanong naman nya. Tinitigan ko naman siya sandali. Are you curious? "Why don't you ask her?" tanging sagot ko nalang. Kumunot naman noo nya sa sagot ko.

"Mayber later" he said not leaving my gaze, parang nagsusukatan kami ng tingin.

"Err! What are you two doing?" Gulat naman akong napatingin sa nagsalit, it was Darah. Standing in the door and curiously looking at me and Dimitrov. Si Dimitrov naman ay dahang dahan nilingon si Darah and I feel like she is bothered by the presence of Dimitrov

"We're just talking" casual na sagot ko. Tumango naman sya "Ah, yeah, Christine told me to get you West" sumenyas naman siya sakin na sumunod na ako sa kanya. Tumayo na ako at inakit din si Dimitrov na sumama sakin.

Naabutan namin si Darah at Christine na nag uusap sa baba, lumingon sila sa'min ng mapansin nila kami "I went through Hans things and I took this..." saad nya at itinas ang iyon

Napakunot naman noo ko at naglipat ng tingin kay Darah, which I see that she's confused too. Itinuro ko iyon "That book is Hans favorite. Why that thing?" Saad ko

"Because its his favorite thing, out of all his stuff" saad niya at inilagay sa bag niya iyong libro. Naalala ko naman yung libro "Ah! Excuse me!" Lumingon naman sakin sila Niobi. Itinaas ko yung libro na nakuha ko "I got this book in my room kanina" lumapit sakin si Darah

"I didn't noticed that!" Saad niya "Apekteino" usal ni Niobi

Lumapit sakin si Calia "Who else touch that book when you found that?" Nagtaka naman ako sa tanong niya pero sinagot ko pa'rin "O-only me" saad ko

Tinitigan niya naman muna ako. Nilingon niya si Christine. "Chris, can I borrow your bag?" Tumango naman siya at lumapit sakin. Binuksan niya yung bag na dala niya at iniharap sakin. Naglipat naman tingin ko kay Calia "Put that book inside the bag" ani ni Calia, nagtataka man kung bakit hindi niya hinahawakan yung libro ay inilagay ko na'rin.

"Wrap up. Were done here" usal ni Calia

"We are? Bakit parang ang agap naman? Natinggnan niyo na ba kailangan niyo tinggan dito?" Usal ko kay Calia at tumango naman siya sakin.They work fast! Nagkibit balikat na ako at sumunod nalang sa kanila.