Capitulo Cuarenta y tres

"Are you crazy?" gustong tumili ni Kallyra sa sobrang asar. "Ibalik mo sakin ang bag ko pwede ba?" nanggigil na asik niya sa lalaking tila hindi siya naririnig.

It was Monday morning and she was about to leave the house. Handa na ang kaniyang maleta sa pag-alis subalit nawawala ang kaniyang bag. At iisa lang ang taong pwedeng kumuha noon. This immature man sitting lazily in the sofa drinking his favorite lemonade.

"Later." anito na hindi pinapansin ang galit niya.

God help her she really wanted to struggle this man to death!

"I f**king need to leave right now. I have a flight to catch! Akin na ang bag ko naroon ang passport ko." parang part 2 ito nung unang beses na kinuha nito ang passport niya. Ngayon naman ay ninakaw nito pati ang bag niya.

Ibinaba nito ang hawak na baso at tamad na hinarap siya. "I said later."

"I need it now! What's wrong with you? What else do you need from me Maxwell? We're even now so you should stop pestering me!" gigil na asik niya dahil nauubusan na siya ng pasensiya.

Nagkibit ito ng balikat. "I don't really care about your company. It's my dad who really wants it."

"It has nothing to do with me anymore. I just want to leave, ibalik mo sakin ang bag ko and please sign the f**king annulment papers." she spat, hindi pa rin humuhupa ang galit.

"I won't sign the annulment paper." sabi nito ng makalapit sa kaniya ng tuluyan. I broke up with Shekaina and I decided we need to stay married, we will work things out for our relationship."

Natigilan siya at napaawang ang bibig sa gulat. "Hah! that was the funniest thing I've ever heard from you." she chuckled.

"I'm serious Kallyra." madiin nitong saad. Tumayo ito at lumapit sa kaniya. "Hindi ako nagsinungaling ng sabihin kong marami akong naalala kapag kasama kita. When I woke up, it was your name I first said, It was you I desired to see. I have weird dreams Kallyra, I saw places, people and things that don't make sense but the funny thing is, you're always there. Minsan, pakiramdam ko hindi talaga ako kabilang sa lugar na ito, probably because I was stuck in time because of the accident. Everything felt so unfamiliar that sometimes it's making me sad, scared sometimes, alone and lost. But then I saw you, you're the only thing that make sense to me Kallyra."

She tried opening her mouth to speak subalit walang salitang nais kumawala sa kaniyang bibig. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman. She felt his sadness and it's overwhelming her, he felt sorry for him. Sa panahong ito, sila dapat dalawa ang para sa isa't-isa subalit pinaglaruan sila ng tadhana.

She met Lucas, ang iba nitong katauhan sa ibang panahon. They are light years apart subalit hindi iyon hadlang upang sukuan niya ang pag-ibig na nararamdaman para kay Lucas.

"I... I have to say sorry Maxwell, I won't be able to help you. I will board the ship and I won't come back." hindi niya iniwas ang mga mata at mataman itong pinagmasdan. He really looks like Lucas, and staring at him now was only hardening her resolve. She can't give up now she had the chance kahit pa nga ba wala iyong kasiguruhan.

"Then I'll come with you. I'll follow you wherever you goes. I told you, I don't feel like I belong here. Sumabay ka na samin dahil hindi ka na din naman aabot sa flight mo. We will use our private plane, I will join the expedition together with you."

That made her speechless.

*********

"I still can't believe na kasama natin ang babaeng yan Maxwell." Hindi niya ito pinansin at nagpatuloy sa pagbasa sa hawak na magazine.

Lumapit sa kanila ang nakaunipormeng flight attendant at nag-alok ng wine subalit tinanggihan niya. Sakay sila ng private plane ng kaniyang ama. Siya, si Kallyra, si Shekaina at ang mga crew lamang ang sakay nito.

"Akala ko ba pili lang ang makakasama hindi kung sino-sino? Sigurado akong pinilit niya si Uncle na isama siya. That was a desperate move, isipin ko pa lang na makakasama natin siya sa Andromeda ay umiinit na ang ulo ko." Pinaypayan nito ang sarili gamit ang kamay nito na para bang naiinitan kahit malamig ang air conditioner ng eroplano.

"Finish your food Shekaina." Inikot nito ang mata at bumalik sa pagkain. Napalingon siya dito ng bigla nitong binagsak ang kutsara sa plato at lumikha iyon ng ingay.

"I really can't stand this!" pinag-cross pa nito ang dalawang braso. "Kakausapin ko ulit si Uncle, there is no way I will let her be part of this!"

"Lower your voice." Inis na saway niya dito.

"Bakit ba? Mabuti ngang marinig niya para malaman niyang hindi natin siya gustong kasama, sino ba siya, just because she thought na mag-asawa talaga kayo ay may karapatan na siya."

Pabalyang hinagis niya ang binabasang magazine sa built in table sa harapan nila, natapon ang tubig sa naroong baso at nabasa iyon. Napasinghap ang dalaga sa gulat sa kaniyang ginawa.

"I told you to stop mentioning that. Don't test my patience Shekaina." he warned.

"Hey! Maxwell, san ka pupunta?" tawag nito ng tumayo siya at iwan ito, hindi niya ito pinakinggan at dumeretso sa sleeping quarters ng eroplano. Pabagsak siyang nahiga sa malambot na single bed, itinakip ang braso sa mata at pinilit na makaidlip.

Nakipaghiwalay na siya dito at hindi niya gustong isama ito sa eroplano but it was his Dad who insist na isabay na ito sa kanila ni Kallyra upang may doktor silang kasama. His Dad was probably worried about his health.

"Sir, wake up, sir Maxwell wake up..." dahan-dahan niyang iminulat ang mata. "You have to go back to your seat sir, we are going to land in twenty minutes." He groaned in annoyance and close his eyes again. "Sir----"

"I heard you, susunod na ko." putol niya dito.

"Alright sir." Lumabas na ito, siya naman ay tamad na bumangon sandali siyang napapikit dahil sa hilo. Tumayo na siya maya-maya. Paglabas niya ay agad niyang nabungaran ang natutulog na si Kallyra sa kinauupuan nito, may takip ito sa mata. Sinandal niya ang kaniyang tagiliran sa may pinto ng sleeping quarters at pinag-cross ang mga braso habang pinagmamasdan ang mahimbing nitong pagtulog.

Nakita niyang papalapit dito ang isa pang flight attendant siguro ay para gisisngin ito. Umayos siya ng tayo at lumapit sa mga ito. "Ako nang bahala." Tumango ito at bahagyang yumuko bago sila iwan.

Pinagmasdan niya ang mahimbing nitong pagkakatulog, halos kalahati ng muka nito ang may takip, subalit labas ang kalahati ng ilong at ang bibig nito, kahit iyon lang ay masasabing maganda talaga ito. Matangos ang ilong at mapulang-mapula ang labi na parang hindi na natural.

Matapos ang ilang sandaling pagkakatayo sa harapan nito ay yumuko siya at marahang tinapik ang pisngi nito. Pinilit niyang huwag na muling mabaling ang kaniyang tingin sa mapula nitong labi, sigurado siyang wala itong suot na lipstick. O baka naman meron hindi lang halata, hindi niya napigilan ang kaniyang daliri na haplusin iyon.

Napaigtad siya ng gumalaw ito at umayos ng upo, kaagad na binulsa ang dalawa niyang kamay at tumayo ng tuwid. Tinanggal nito ang suot na eye mask at masamang tumingin sa kaniya.

"I didn't do anything." nabiglang sambit niya na may kasamang iling.

"Did you just kissed me?" akusa nito.

"What? No!" nanliit ang mata nito at halatang hindi naniniwala sa kaniya. "Don't flatter yourself lady, I don't steal kisses." Hindi pa rin nito inaalis ang nagdududang tingin. "I told you I didn't, baka naman nananaginip ka lang, you're dreaming of me kissing you." akusa niya dito.

"Siguro nga." She agreed after staring at him for a minute.

"Hah! Sinabi ko na nga ba, so how was it?" nakataas ang sulok ng labing tukso niya. He suddenly felt a little pride dahil sa pag-amin nito feeling niya nabigyan siya ng regalo.

"Its rough." Her voice sounds husky dahil kagigising lang nito subalit iba ang naging dating nito sa kaniya. Nawala ang kaniyang ngisi at napatitig dito, napatitig din siya sa labi nito at napalunok ng ilang beses bigla at nakaramdam siya ng kakaibang init at uhaw. "Nagkakalyo na siguro ang labi mo kakahalik sa babae mo kaya gumaspang yang labi mo."

"What!"

Nginisihan lang siya nito pagkatapos ay nagkabit ng seatbelt.

"Sir you have to sit and---"

"Uupo na ko." inis na putol niya sa babaeng flight attendant at naupo sa upuan sa harap ni Kallyra. Padarag niyang isinukbit din ang seatbelt. At binigyan ng matalim na tingin ang dalaga.

"It's not my lips though" mahinang singhal niya dito upang hindi marinig ng mga naroong attendat sa paligid. Tinaasan lang siya nito ng isang kilay na mas ikinainis niya. "It was my thumb." inilapit niya dito ang kaniyang hinlalaki. "I touched your lips using this." pag-amin niya.

"And why did you do that?" bumalik ang masama nitong tingin.

"I.. I just" unti-unti niyang binaba ang kaniyang kamay at muling binulsa. "Ang pangit ng lipstick mo kaya binubura ko." Dahilan niya, nilabanan niya ang nang-aakusa nitong tingin kahit pa gusto na niyang umiwas, masyadong nakakailang ang paraan ng pagtitig nito.

"Tss.. wala akong suot na lipstick."

"So natural na pangit ang kulay ng labi mo."

"What!" lalong tumalim ang mata nito at medyo namula ang magkabilang pisngi, siguro ay dahil sa napikon sa sinabi niya. Napakagat labi siya upang pigilan ang pag-ngisi. "I don't want to talk to you, get lost!" hindi na siya nito pinansin pagkasabi noon.

Meron ng nakahandang accomodation na inihanda para sa mga pasahero ng Andromeda 3000 kaya hindi na sila nag-abalang magpabook ng hotel room.

Gusto sana niyang ayain si Kallyra na sumabay na rin sa kanilang sasakyan subalit mabilis itong nakaalis at sumakay sa nakahanda na ring sasakyang mahahatid dito sa hotel na tutuluyan nila.

"Pierce, pwede bang sa isang room na lang tayo. You know I don't feel comfortable to stay alone in Hotels, you don't mind right?" si Shekaina. Itinaas nito ang shade na suot at sinabit sa ulo. She was wearing a short white dress and beige heels. He remembered his wife's white shirt and blue jeans. It was very simple but he find her sexier.

"I do mind Shekaina. We broke up already, please stop following me around. I don't want my wife to think that we're still together." he said.

Natigilan ito at tila nasaktan sa kaniyang sinabi. Subalit wala siyang nararamdamang pagsisisi, he felt sorry for her because he knows she really love her, she was the one who patiently take care of him during those time she was in a coma until he woke up and recovered but he only felt thankful. He don't feel the fast beating of his heart unlike during those times he was with Kallyra.

He felt like he had known her longer than Shekaina. He felt like Kallyra was a part of him that has been missing for a long time, he was longing for her in those dreams he had even when he was awake and arguing with her and even those times he was mad at her.

He felt like Kallyra was his.