บทที่ ๑๔ : เริ่มออกล่าผีสาวหัวขาด

'ไม่ไหว....ตายแน่!'

ฉับพลันเสียงของต้นไม้ที่สั่นไหวก็ดังขึ้น ปรากฏเงาของบุรุษสามคนที่พุ่งตัวมาด้วยความรวดเร็วหวังจัดการวงวิญญาเวทย์คลั่งที่กำลังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

แต่ก่อนที่จะถึงตัวของอัสดงก็ถูกพลังของวงวิญญาเวทย์คลั่งดีดออกไปเหมือนกับนนทนาไม่มีผิด แต่ในครานี้กลับมีบุรุษคนหนึ่งที่ยกดาบขึ้นมาฟาดฟันใส่พลังนั้นจนสามารถฝ่าเข้าไปประชิดตัวของอัสดงได้โดยง่ายดายราวกับการกระโดดข้ามแอ่งน้ำขังยังไงอย่างงั้น

ร่างหนายืนซ้อนหลังอีกคน ใช้แผ่นอกรองแผ่นหลังที่กำลังสั่นเกร็งของอีกฝ่ายเอาไว้เพื่อให้อีกฝ่ายสามารถใช้เขาเป็นหลักในการพิงพัก แล้วยื่นแขนข้างหนึ่งออกไปขนานกับแขนของอัสดง

มือหนาวางทับบนมือของอัสดงอย่างแผ่วเบาแล้วค่อยๆ กระซิบบอกกับอีกฝ่ายว่า "หายใจเข้าลึกๆ"

อัสดงลืมตาขึ้นทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงของคนที่แสนคุ้นเคย เขาพยายามปรับลมหายใจตามที่อีกคนบอก จนรู้สึกได้ถึงอากาศสะอาดที่กำลังไหลเวียนไปตามกระแสเลือด