บทที่ ๑๕ : คืบหน้า

"กลับมาแล้วครับ" อัสดงพูดบอกกับคนที่อยู่บนเรือน นานๆทีจะได้กลับมาเจอรุทรกับรชตะและนายทหารอีกประมาณหกคนกำลังเตรียมตัวกันอยู่เลยรีบทักทายทันที

"กลับมาแล้วรึน้องอัส กินข้าวกินน้ำมาหรือยังล่ะ" รุทรถามขึ้น

"เรียบร้อยแล้วครับ...แล้วนี่จะออกไปไหนกันเหรอครับ ทำไมช่วงนี้ผมไม่ค่อยเห็นพี่ๆ อยู่ที่เรือนเลย"

"ลาดตระเวนน่ะ"รชตะตอบแทน อัสดงเลยได้แต่มองซ้ายมองขวาเพราะไม่เห็นเงาของผู้เป็นหัวหน้าใหญ่โผล่มาเลยนี่สิ

"ท่านขุนไม่ไปด้วยเหรอครับ"

"ท่านขุนยังไม่ทันได้กลับเรือนเลย"

"ครับ?"

"ไปทำงานลุยเดี่ยวแบบที่ถนัดน่ะ ออกเรือนตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ปานนี้ยังไม่กลับมาเลย"

"ที่คุณน้าบอกว่าท่านขุนไม่ดูแลตัวเอง สงสัยจะเรื่องจริงสินะครับ"

"ใช่แล้วล่ะ" รุทรพยักหน้ารับ

"ได้ยินมาว่านายหญิงฝากฝังให้น้องอัสช่วยดูแลท่านขุนด้วยมิใช่รึ" รชตะถามขึ้น

"ครับ...ท่านกำชับมาว่าช่วงที่ท่านขุนทำงานเขาไม่ชอบดูแลตัวเอง อีกย่างพี่รุทรกับพี่รชตะเองก็งานยุ่ง คุณน้าเลยฝากให้ผมช่วยดูแลน่ะครับ"