บทที่ ๕ : มิตรสหายในต่างภพ

"พะ...เพลิง..เศวต?"

"โฮกก!!!!" คำรามเพียงหนึ่งคราปรากฎว่าทำให้ปฐพีลั่นสั่นสะเทือนจนผู้คนเหนือพื้นต่างล้มก้นจ้ำม่ำเพราะหาที่เหนี่ยวจับเพื่อยึดทรงตัวไว้ไม่ทัน

"มะ เมื่อครู่นี้มันอะไรกัน" หนึ่งในนายทหารเอ่ยขึ้นอย่างใคร่สงสัยและในเพียงอึดใจก็ถูกไขกระจ่างเมื่อร่างใหญ่ของเสือสีขาวสะอาดลายพาดสีดำกระโจนขึ้นมาจากคุกใต้ดินด้วยท่าทีสง่างามจนเกิดเงาบดบังแสงอาทิตย์ไปขณะเวลาหนึ่ง

"เห้ย!!" สะดุ้งถอยหลังอย่างตกใจมือไม้กระตุก เมื่อตรงหน้าคือเสือสีขาวตัวใหญ่ที่มีไฟสีฟ้าใสติดอยู่ที่ตรงอุ้งเท้าทั้งสี่ข้าง

"โฮกกกก! กรร!" มันคำรามอย่างข่มขู่หนึ่งคราอย่างดุดันไม่เกรงใจใคร และหากสังเกตให้ดีจะเห็นว่าที่ตรงหลังของเสือตนนั้นมีร่างของบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งพาดตัวอยู่ด้วยสภาพที่ไม่สู้ดีนัก

นายทหารหนุ่มรีบตั้งแถวห้อมล้อมเสือขาวตนนั้นเอาไว้อย่างหวาดกลัว เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบเจอเสือสีขาว แถมขนาดตัวยังใหญ่เกินกว่าเสือธรรมดาอีก "ละ ล้อมเอาไว้!" อาวุธในมือถูกชี้ตรงไปยังเป้าหมายเดียวกันคือสัตว์สี่เท้าขนาดใหญ่ที่กำลังแยกเขี้ยวคำรามต่ำในลำคอคล้ายต้องการป้องกันภัยให้กับตัวเองและชายผู้ที่อยู่ด้วย