webnovel

This Girl (Tagalog)

作者: Gummy_Sunny
青春言情
已完結 · 50.6K 流覽
  • 15 章
    內容
  • 評分
  • NO.200+
    鼎力相助
摘要

Si Chantal Fay Ackerman ay isang ordinaryong babae pero may nakakahangang abilidad. Maraming nakakapansin ng mga achievements nya ngunit hindi parin nya makuha ang atensyon ng kanyang mga lolo't lola. Lahat ay napapahanga. Lahat ay napapabilib. Ang lahat ay kaya nya kahit di mo inaasahang kaya nya. Ngayon, alamin natin ang kwento ng ating bidang si Chantal. Lahat ay mamamangha. Lahat ay bibilib.

標籤
3 標籤
Chapter 1Chapter 1

- - - Chapter 1 - - - 

- Chantal's POV -

"Good evening po, lolo." Saad ni bati ko sa kanila pagbukas ko ng pinto. Tinanguan lang nila ako at dumiretso na silang naglakad papasok ng bahay at ako ay maiwasang mapahiya.

Naglakad na ako pabalik at naupo na ako sa tabi ni Mommy. Ngayon ay nandito kami sa pang sampung lamesa. Nakatira kaming lahat dito sa mansion nila Lolo't lola dahil gusto daw nilang nandito kaming lahat.

Wala akong kakampi sa bahay na ito. Kahit kuya ko ay hindi ko kakampi dito. Kung ang iba ay alagang-alaga ng kuya nila, ako naman, hindi. Nagpatuloy kami sa pagkain, nang biglang magtanong si lolo.

"Doon ka ba mag-aaral sa school mo?" Tanong ni lolo. Napatigil naman ako sa pagkain at tumingin sa kanya.

"Opo, nagsubmit na po ako ng application."

"Bakit? Ikaw ang may-ari ng school na yon. Bakit kailangan mo pa ng application?" Sakrastikong tanong ni Tita Betty.

"Ahm..." Lang ang nasabi ko dahil nagtanong ulit si Daddy.

"Oo nga naman. Bakit kailangan mo pang magbigay ng ganon? Ikaw naman ang may-ari ng school na iyon." Sabat ni Daddy.

Hindi na ako makakapagpaliwanag.

"Tapos na po ako." Saad ko at tumayo na.

"Sandali, Chantal." Pagpigil sa akin ni Mommy. "Sabi mo lilipat ka sa apartment sa school mo diba?" Tanong ni Mommy.

"Opo." Saad ko.

Hehe. Nerd nanaman! Hindi na nagbabago ang mga story puro nalang nagpapanggap na nerd. Char.

Pagkatapos kong mag-ayos na parang isang nerd ay naglakad na ako. Malapit lang naman ang school dito kaya hindi ako mahihirapan maglakad. Isang minuto lang ang layo ng school sa bahay ko.

NANG MAKARATING ako sa school ay marami ng estudyante. Imbis na pumunta sa classroom na pinaggaganapan ng entrance exam ay pumunta ako sa opisina ng dean ng school ko.

Pagdating ko doon ay nandoon nga ang dean ng Acker International School. May ginagawa sya pero mabilis din syang nag-angat ng paningin sa akin ng marinig nyang bumukas ang pinto.

"Yes? How may i help you?" Tanong nito sa akin. Naupo naman ako sa visitor's seat.

"Im Chantal." Simpleng saad ko.

"Chantal?" Takang tanong nito sa akin.

"Chantal Fay Ackerman."

"Hahaha! Hija, nice joke." Natatawang saad nito. Inirapan ko naman sya saka ko inalis ang bangs kong extension, ang salamin ko, ang fake pimples ko, at inayos ko ang buhok ko.

"M-miss Fay..." Gulat nitong saad. "Good Morning." Saad ni Dean Rodriguez.

"Ninong, don't talk to me as formal as that. Im your goddaughter after all." Nakangiting saad ko.

"Ano ba kasing pakulo yan, at bakit ganyan ang look mo?" Tanong ni Ninong Rodney.

"Gusto ko lang po i-try." Nakangiting saad ko. "I just came here just to inform you that... Starting from now, I'm going to study here. Ayoko na kasing mag-exam. I'm tired, and alam ko namang map-perfect ko naman ang exam."

"It's ok. Sige, pwede ka nang lumabas. But, mag-ayos ka muna." Saad nito na sinunod ko naman. Pagkatapos kong mag-ayos ay lumabas na ako ng opisina nya at nagkunwaring nagtitingin-tingin.

"Look who's here." Saad ng babae sa likod. "Another loser again." Saad ng babae. Humarap naman ako at nakita ko ang babaeng parang coloring book sa kapal ng mek-ap.

Juice-colored, masyado namang makulay ang buhay nito. Kumakain siguro sya ng gulay? Tangina, pati muhka nya makulay din, ehh.

"Hello, Im Faith Irish Ward. Im 17 years old. Can we be friends?" Tanong ko sa kanya at inilahad ko ang kamay ko.

"Tsk, im not going to be your friend, stupid." Saad nito ay inirapan ako sabay alis sa harap ko.

I think mahihirapan ako. Madami akong magiging trabaho, ehh.

Nagpalinga-linga nalang ako at maraming nakatingin ngayon sa akin. Ibinalik ko nalang ang tingin sa tinitingnan ko kanina ng biglang may tumingin nagsalita sa akin.

"Miss Ward, right? Kung hindi ka pa tapos mag-entrance, mag-entrance ka na bago ka mambulabog ng mga co-students mo." Istriktong saad galing sa likod ko. Pagharap ko ay nakita ko ang isang may edad nang babae.

Dahil high-tech akong tao, may personality scanner ang salamin ko. Sa personality scanner ay magbibigay ng information sa utak ko about sa personality ng taong gustuhin kong malaman kung sino.

Nag-scan ito at nalaman ko ang pangalan ng gurong nasaharap ko. Sya si Teacher Emilia Gordon. 51 years old. May tatlong anak at... Ok too much information na.

"Im sorry po, Miss Gordon." Saad ko at yumuko para bigyan syang galang dahil isa syang nakakatanda sa akin.

"Ma'am Gordon." Pagtatama nito.

"Sorry po, muhka po kasi kayong twenties." Nakangiting saad ko.

"Ahm... I like you, hija. Tapos ka na bang mag-entrance?" Nakangiting tanong nito.

"Opo." Nakangiting sagot ko.

"See you next week, hija." Saad nito at umalis na. Naglakad na ako at lumabas na ako ng school at naglakad papunta ng bahay ko.

- - - To Be Continued - - -

Lies. Lies. Lies again, Fay.

"Sige na. Matulog ka na." Saad ni Kuya. Naglakad na ako at umakyat para matulog na.

Kinabukasan ay nagising ako at maaga akong umalis. Pagdating ko sa bahay ko ay naupo agad ako sa sofa.

Yes, hindi ako titira doon sa apartment na nandoon sa school ko.

By the way, Im Chantal Fay Ackerman. I'm 17 years old. And I'm a secret agent, an Engineer, an Teacher, an Doctor, an puta whatever! Basta nakagraduate ako ng several courses. Hindi pa ako nagsisimulang mag-umpisa sa mga trabaho ko.

Malapit na pala ako mag-18. Haha! Naisingit ko lang.

Noong nakagraduate ako sa mga courses nayan ay patago lang ang pag-aaral ko kaya wala silang alam sa pag-aaral ko. Natapos ko na halos lahat ng course na pwede at ok na ko doon.

Masyado na akong matalino pero kailangan ko paring makatapos ng high school dahil ang alam nila Mommy ay high school pa ako pero mas nauna pa akong makagraduate sa kuha ko.

Tumayo ako at tiningnan ang mga award na natanggap ko. Lahat iyon ay nakuha ko sa lahat ng courses na natapos ko. Kung pagsasamahin ang mga award na nakuha ng kuya at mga pinsan ko ay wala pa sa kalahati lahat iyon.

Napabuntong-hininga ako at umakyat na sa kwarto ko. Naligo ako at pumailalim sa malamig na shower at ilang minuto akong nagbabad doon. Pagkatapos kong magsuot ng bathrobe ay lumapit ako sa may pintong papunta sa walk-in-closet ko at sinabi ko doon ang password.

"Password" Saad ko at bumukas na ang pinto ng closet ko.

Yes, men. I'm the creator of that security system.

Nagbihis na ako at dumiretso sa harap ng salamin upang i-blow dry ang buhok ko. Pagkatpos ko doon ay pumunta ako sa movie theater ko.

"Open Theater. Password" Saad ko tapos bumukas na ang pinto.

Hayts. Sanay na akong mag-isa dahil ganito na ako simula noong mag thirteen ako.

Nanood ako ng horror movie. Shempre, hindi ako natakot.

Palabas lang naman yan, hindi nga ako natakot sa training ko sa agency, sa multo pa kaya.

Pagtapos ng movie ay pumunta na ako ng kwarto at nagpahinga. Dahil siguro sa pagod ay agad ako makatulog.

NAGISING AKO past 7:00 P. M. na. Sandali akong tumitig sa kisame. Ang kisame ay salamin na kapag tumingin ka doon ay makikita mo ang kalangitan. Kaya sa umaga kahit walang ilaw sa kwarto ko ay maliwanag parin. Kahit sa gabi ay ganon parin.

Bumaba ako sa kusina at nagluto ng hapunan ko. Pagtapos kong kumain ay umakyat ulit ako at nahiga sa kama ko. Paglipas ng ilang minuto ay nakatulog na ulit ako.

Kinabukasan ay maaga akong gumising para sa entrance exam. Dahil girl scout ako at gusto kong magpanggap na nerd.

Hehe. Nerd nanaman! Hindi na nagbabago ang mga story puro nalang nagpapanggap na nerd. Char.

Pagkatapos kong mag-ayos na parang isang nerd ay naglakad na ako. Malapit lang naman ang school dito kaya hindi ako mahihirapan maglakad. Isang minuto lang ang layo ng school sa bahay ko.

NANG MAKARATING ako sa school ay marami ng estudyante. Imbis na pumunta sa classroom na pinaggaganapan ng entrance exam ay pumunta ako sa opisina ng dean ng school ko.

Pagdating ko doon ay nandoon nga ang dean ng Acker International School. May ginagawa sya pero mabilis din syang nag-angat ng paningin sa akin ng marinig nyang bumukas ang pinto.

"Yes? How may i help you?" Tanong nito sa akin. Naupo naman ako sa visitor's seat.

"Im Chantal." Simpleng saad ko.

"Chantal?" Takang tanong nito sa akin.

"Chantal Fay Ackerman."

"Hahaha! Hija, nice joke." Natatawang saad nito. Inirapan ko naman sya saka ko inalis ang bangs kong extension, ang salamin ko, ang fake pimples ko, at inayos ko ang buhok ko.

"M-miss Fay..." Gulat nitong saad. "Good Morning." Saad ni Dean Rodriguez.

"Ninong, don't talk to me as formal as that. Im your goddaughter after all." Nakangiting saad ko.

"Ano ba kasing pakulo yan, at bakit ganyan ang look mo?" Tanong ni Ninong Rodney.

"Gusto ko lang po i-try." Nakangiting saad ko. "I just came here just to inform you that... Starting from now, I'm going to study here. Ayoko na kasing mag-exam. I'm tired, and alam ko namang map-perfect ko naman ang exam."

"It's ok. Sige, pwede ka nang lumabas. But, mag-ayos ka muna." Saad nito na sinunod ko naman. Pagkatapos kong mag-ayos ay lumabas na ako ng opisina nya at nagkunwaring nagtitingin-tingin.

"Look who's here." Saad ng babae sa likod. "Another loser again." Saad ng babae. Humarap naman ako at nakita ko ang babaeng parang coloring book sa kapal ng mek-ap.

Juice-colored, masyado namang makulay ang buhay nito. Kumakain siguro sya ng gulay? Tangina, pati muhka nya makulay din, ehh.

"Hello, Im Faith Irish Ward. Im 17 years old. Can we be friends?" Tanong ko sa kanya at inilahad ko ang kamay ko.

"Tsk, im not going to be your friend, stupid." Saad nito ay inirapan ako sabay alis sa harap ko.

I think mahihirapan ako. Madami akong magiging trabaho, ehh.

Nagpalinga-linga nalang ako at maraming nakatingin ngayon sa akin. Ibinalik ko nalang ang tingin sa tinitingnan ko kanina ng biglang may tumingin nagsalita sa akin.

"Miss Ward, right? Kung hindi ka pa tapos mag-entrance, mag-entrance ka na bago ka mambulabog ng mga co-students mo." Istriktong saad galing sa likod ko. Pagharap ko ay nakita ko ang isang may edad nang babae.

Dahil high-tech akong tao, may personality scanner ang salamin ko. Sa personality scanner ay magbibigay ng information sa utak ko about sa personality ng taong gustuhin kong malaman kung sino.

Nag-scan ito at nalaman ko ang pangalan ng gurong nasaharap ko. Sya si Teacher Emilia Gordon. 51 years old. May tatlong anak at... Ok too much information na.

"Im sorry po, Miss Gordon." Saad ko at yumuko para bigyan syang galang dahil isa syang nakakatanda sa akin.

"Ma'am Gordon." Pagtatama nito.

"Sorry po, muhka po kasi kayong twenties." Nakangiting saad ko.

"Ahm... I like you, hija. Tapos ka na bang mag-entrance?" Nakangiting tanong nito.

"Opo." Nakangiting sagot ko.

"See you next week, hija." Saad nito at umalis na. Naglakad na ako at lumabas na ako ng school at naglakad papunta ng bahay ko.

- - - To Be Continued - - -

你也許也喜歡

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · 青春言情
4.7
303 Chs