chapter 3

Ang pag papaalam sa bansang sinilangan.

lahat kami excited nang malaman namin na may ticket na kami,7 kami ang pinalad na magkasabay papuntang kuwait. diko mawari kung ano ang nararamdaman ko,may halong lungkot dahil mapapalayo ako sa pamilya, at diko alam kung anong pagsubok ang naghihintay sa akin doon,saya dahil sa wakas matutupad ko na Ang aking pangarap na makatulong Kela nanay at tatay.pero isa lang ang alam ko,di ako pababayaan ng Panginoon.

lalo kung pinalakas ang loob ko, dahil kapag mahina ang loob ko,walang patutunguhan ang mga pangarap ko.makalipas ang isang linggo kami ay nagpaalam na sa aming mga kaibigan at nakasama sa accommodation ,syempre di mawawala ang iyakan,tawanan at biruan ng bawat isa sa amin,sabi namin mauuna lang kami,sunod na sila.