ตอนที่ 383 เสียวเป่าไม่ใช่ลูกผู้ชาย
หลังจากวางสาย หนิงซีก็กลับไปนอนบนเตียงอีกครั้ง
โทรศัพท์สายนี้ไม่ได้สืบข่าวที่มีประโยชน์อะไรมากนัก แต่ว่าคนพรรค์นั้นช่วงนี้มีการเคลื่อนไหวในประเทศถี่ขึ้น นี่เป็นเรื่องจริง กระทั่งหากไม่เกิดเรื่องสินค้าขึ้น เขาคงเตรียมตัวจะกลับประเทศจริงๆ แล้ว...
สูดลมหายใจเข้าลึก หนิงซีในที่สุดก็ตอบกลับข้อความลู่ถิงเซียว...
[หนิงซี: ขอโทษด้วยค่ะประธานลู่ พรุ่งนี้ฉันมีงาน คงจะไปไม่ได้ ช่วยบอกเสียวเป่าด้วยว่าฉัน ขอโทษ]
พอตอบกลับไปก็โยนมือถือไปอีกทาง ไม่กล้าดูข้อความตอบกลับของลู่ถิงเซียว...
เช้าตรู่วันต่อมา
หน้าประตูโรงเรียนอนุบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เด็กๆ ร้องไห้กันอยู่ทั่ว ต่างไม่อยากเรียนหนังสือ ไม่อยากให้พ่อแม่ของบรรดาเด็กๆ จากไป
เริ่มต้นมีเด็กตัวน้อยร้องไห้คนเดียว สุดท้ายเด็กตัวน้อยก็ถูกโรคติดต่อร้องไห้กันขึ้นมาทั้งหมด
อาจารย์ผู้ปกครองทั้งพูดโน้มน้าว พูดปลอบ สับสนอลหม่านไปหมด กว่าจะโน้มน้าวได้คนหนึ่ง พอคนข้างๆ ร้อง ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า
ในความอลหม่านไปทั่วนี้ คนที่สะดุดตาคงหนีไม่พ้นซาลาเปาน้อยที่สะพายกระเป๋านักเรียนใบน้อยสีหน้าไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者