015

ตอนที่ 15 ผู้ชายคนนี้ทิฏฐิสูงเอาใจยากเสียจริง

ยวี่หว่านได้ยินดังนั้นก็หน้าบึ้งเล็กน้อย หล่อนรู้ดีว่าเฉิงฉีตงไม่ได้ใจดีขนาดนั้น.....แน่นอนว่าเขาต้องคิดว่าเธอเอาตัวเข้าแลกเพราะหวังผล คงเป็นไปไม่ได้ที่จะยอมส่งเธอไปโรงพยาบาล

หล่อนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ทำหน้าหนาเดินไปที่ข้างๆเบาะนั่งด้านหลัง แล้วยื่นมือไปเคาะกระจก กระจกรถถูกเลื่อนลง ปรากฏเป็นเฉิงฉีตงที่นั่งอยู่บนเบาะด้านหลังนั้น เขานิ่วหน้าอย่างระอา

“คุณเฉียว มีธุระอะไรกับผม”

การแสดงออกของผู้ชายคนนี้ดูสุภาพบุรุษ ภาพลักษณ์ดูดีไม่มีที่ติ คำว่า “คุณเฉียว” เกือบทำให้ยวี่หว่านคิดว่าเขาให้เกียรติเธอ

ยวี่หว่านโค้งตัวให้ เชิดมุมปากยิ้มขึ้นเล็กน้อย ยิ้มนั้นน่าเกลียดเสียยิ่งกว่าตอนที่เธอร้องไห้เสียอีก

“คุณเฉิงช่วยไปส่งฉันที่โรงพยาบาลหน่อยได้มั้ยคะ กับแค่คำขอร้องง่ายๆแค่นี้ สุภาพบุรุษไม่ควรจะปฏิเสธผู้หญิงนะคะ”

หญิงสาวสวมกางเกงยีนส์แบบที่ข้อเท้าโผล่ออกมา บนข้อเท้าส่วนที่โผล่ออกมานั้นถูกเศษแก้วตำอยู่เต็มไปหมด เธอเดินไม่ถนัด แม้จะไปเรียกแท็กซี่ยังลำบาก อีกอย่างคือ เธอต้องการหาโอกาสใกล้ชิดกับเฉิงฉีตง.....

“คนละทางกันครับ” เฉิงฉีตงมองหน้าที่ขาวซีดของหญิงสาวด้วยแววตาสงบนิ่ง

ยวี่หว่านได้แต่ถอนหายใจ ผู้ชายคนนี้ช่างไม่รับฟังคนอื่นเสียจริงๆ

หล่อนพลันรู้สึกยิ้มไม่ออก “งั้นส่งฉันแค่ครึ่งทางก็ได้ค่ะ ฉันเดินไม่ไหวแล้ว”

“หากคุณต้องการเรียกรถเเท็กซี่ ผู้ช่วยผมจะช่วยเรียกให้” พูดจบเฉิงฉีตงก็กดปิดหน้าต่างทันที โดยไม่ให้เธอมีโอกาสใดๆสักนิด

ยวี่หว่านรู้สึกได้ถึงเม็ดฝนที่ตกลงมาโดนหน้าผากของเธอ ฝนเริ่มตกลงมาแล้ว

“ขอโทษครับ”ลู่เฉินรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะกลับขึ้นรถขับพาเฉิงฉีตงออกไป ทิ้งไว้เพียงควันรถที่ทำให้หล่อนสำลัก

“แค่ก...แค่ก” ยวี่หว่านยื่นมือไปปัดควัน คิ้วขมวดนิ่ว รู้สึกว่าเฉิงฉีตงผู้ชายคนนี้ช่างมีทิฎฐิสูงเอาใจยากเสียจริง !

หล่อนลากข้อเท้าที่เจ็บไปขึ้นรถ แต่ทว่าฝนก็ยิ่งตกหนัก หล่อนเรียกแท็กซี่อยู่ราวสิบห้านาทีกว่ารถจะมา กว่าจะได้ขึ้นรถเนื้อตัวก็เปียกมอมแมม

*

ภายในรถ เฉินฉีตงนั่งอยู่เบาะหลัง หยิบบุหรี่ที่อยู่ในกล่องออกมาสูบ เปิดหน้าต่างออกเล็กน้อยเพื่อให้กลิ่นที่หลงเหลืออยู่ออกไป

เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพอดี บนหน้าจอปรากฎเป็นชื่อ “จี้ซ่าว”

“ฮัลโหล” เฉิงฉีตงพูดด้วยเสี่ยงต่ำ แต่เสียงของจี้ซ่าวที่อยู่ปลายสายกลับดูตื่นเต้น

“ฉีตง ฉันกำลังจะเลิกงาน คืนนี้ไปกินเหล้าที่มู่เซ่อกันมั้ย” จี้ซ่าวเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเฉิงฉีตง เฉิงฉีตงเป็นคนนิ่งเงียบและไม่ชอบเข้าสังคมมาแต่ไหนแต่ไร จะมีก็แต่จี้ซ่าวนี่แหละที่นัดเขาสำเร็จ

“อืม” เฉิงฉีตงถอนหายใจ แต่ก็ไม่ปฏิเสธ

“มารับฉันที่โรงพยาบาลด้วยนะ เมื่อเช้าล้อรถยางแตกเอาไปซ่อมอยู่” จี้ซ่าวไม่ได้เกรงใจแต่อย่างใด

“อืม” เฉิงฉีตงกดวางสายแล้วหันไปพูดกับลู่เฉินที่กำลังขับรถอยู่ “เปลี่ยนเส้นทางไปโรงพยาบาลในเครือเมือง B”

“ครับ”

ในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล หลังจากยวี่หว่านยื่นคิวตรวจที่ห้องฉุกเฉิน พยาบาลก็พยุงเธอเข้าไปในห้องฉุกเฉิน

จี้ซ่าวมองหญิงสาวที่เข้ามาอยู่แวบหนึ่ง เธอทั้งตัวเปียกเนื้อตัวยังเต็มไปด้วยแผลจากเศษแก้ว ทั้งยังเสียเลือดมากจนหน้าซีดเผือด

เหอๆ เห็นทีเรื่องดื่มเหล้าคืนนี้คงต้องให้เฉิงฉีตงรอซะแล้ว