001

ตอนที่ 1 คุณสวมชุดดำจะมางานศพรึไง?

ค่ำคืนที่หนาวเย็นในช่วงต้นฤดูหนาวของเมือง B ลมหนาวพัดมาปะทะจนใบหน้ารู้สึกเจ็บ

ในเขตวิลล่าตั้งที่อยู่ทางตอนใต้ของเมือง มีคฤหาสน์หลังหนึ่งที่ตั้งอยู่บริเวณใจกลาง คฤหาสน์หลังนี้มีการป้องกันอย่างแน่นหนากว่าหลังอื่น มีการติดตั้งระบบเซ็นเซอร์และกล้องวงจรปิดอย่างรัดกุมทั้งนอกและในรั้ว ดูเหมือนว่าแม้แต่แมลงวันสักตัวก็ยังยากที่จะบินเข้าไป

หญิงสาวสวมเดรสแขนยาวสีดำ สวมรองเท้าส้นสูงสีดำราวหกเซน เดินมุ่งหน้าสู่คฤหาสน์อย่างสง่างาม มือข้างหนึ่งถือกระเป๋าถือใบสวย ส่วนอีกมือกำลังถือโทรศัพท์คุยกับใครสักคน

“แกแฮกเข้าไปได้รึยัง ?” หญิงสาวพูดอย่างราบเรียบ

ปลายสายที่ตอบกลับมาเป็นเสียงผู้หญิง น้ำเสียงแสดงถึงความกังวลใจ “กำลังจะเสร็จ แกรู้มั้ยว่าระบบป้องกันบ้านของเฉิงฉีตงมันแน่นหนาขนาดไหน”

“มีโปรแกรมตัวไหนที่แกแฮกไม่ได้ด้วยหรอ ?” หญิงสาวอมยิ้มพร้อมยักคิ้วขึ้น

“ยวี่หว่าน แกจะให้ท่าเฉิงฉีตงจริงหรอ ?”

หญิงสาวนามว่ายวี่หว่านผู้นี้ ขนาดสวมรองเท้าส้นสูงก็ยังเดินได้ปกติราวกับเดินอยู่บนพื้นที่ราบเรียบ เธอกระตุกมุมปากขึ้น “ซานซาน รอให้ฉันได้เป็นคุณนายเฉิงซะก่อน แล้วฉันจะให้รางวัลแก”

“.....” ซานซานแค่นเสียงต่ำ “ฉันไม่เคยได้ยินว่าเฉิงฉีตงจะสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน แกระวังเข้าไปแล้วออกมาไม่ได้ก็แล้วกัน”

“รอดูก็แล้วกันนะ”

เสียงคลิ๊กดังขึ้น คฤหาสน์ตระกูลเฉิงก็เปิดออก ซานซานรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที “ฉันแฮกระบบป้องกันคฤหาสน์ตระกูลเฉิงได้แล้ว ตอนนี้เซ็นเซอร์ถูกยกเลิกไปแล้ว แกรีบเข้าไป ส่วนบอดี้การ์ดที่อยู่ตามทางเดินฉันทำให้ระบบแจ้งเตือนดังที่หลังบ้าน ตอนนี้ก็วิ่งไปดูที่ด้านหลังกันหมดแล้ว”

“ขอบใจนะแก” ยวี่หว่านอมยิ้มพร้อมเดินตรงเข้าไปยังห้องรับแขกส่วนหน้าคฤหาสน์ตระกูลเฉิง

บ้านตระกูลเฉิงเป็นคฤหาสน์เก่าแก่ อาคารทั้งหลังมีไอเย็นยะเยือกเย็นแผ่ออกมา เหมือนว่าไม่มีใครย่างกรายเข้ามาหลายปีแล้ว

รองเท้าส้นสูงของหญิงสาวเหยียบไปบนขั้นบันไดหยกขาว ผลักประตูเปิดเข้าไปในห้องนั่งเล่น

เสียงรองเท้าส้นแหลมกระทบกับพื้นหินอ่อนดังก้องเป็นจังหวะ จนรบกวนเจ้าของห้อง

ยวี่หว่านจับโทรศัพท์ไว้ในมือ สายตามองไปยังร่างของชายหนุ่มบนโซฟาที่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว ในมือของชายหนุ่มถือรายงานหนาหลายปึก เสื้อคลุมยาวตัวหลวมที่เขาสวมเผยให้เห็นแผงอกหนั่นแน่น เขารูปร่างสูงใหญ่ ขายาว นั่งเอกเขนกอยู่บนโซฟา ทั้งร่างแผ่กลิ่นอายของความเป็นชายอันเข้มข้นออกมา ตอนที่เขาได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูง ใบหน้าอันหล่อเหลาก็แหงนมองขึ้นมา

เขามีท่าทีตกตะลึงเล็กน้อย

รูปหน้าของชายหนุ่มราวกับรูปปั้นสลัก แต่ใบหน้านี้กลับไม่เคยเผยโฉมต่อสาธารณะชน ไม่มีใครทราบว่ารูปร่างหน้าตาเขาเป็นอย่างไร ยิ่งไปกว่านั้นคือไม่มีใครทราบถึงอายุ ภูมิหลัง หรือข้อมูลใดๆของเขา

ทุกคนเพียงรู้ว่า เฉิง ฉี ตง สามคำนี้ หมายถึง บุคคลที่มากด้วยอำนาจ มหาเศรษฐี และผู้ควบคุมเส้นทางด้านการเงิน

ผู้ชายที่ดูลึกลับสุดๆแบบนี้ ตอนนี้ได้อยู่ต่อหน้าเธอแล้ว สายตาที่มองเธอฉายแววอันตราย

“สายัณสวัสดิ์ค่ะ คุณเฉิง” ยวี่หว่านยิ้มให้เล็กน้อย มุมปากเผยให้เห็นถึงลักยิ้มบุ๋มลึก คำพูดของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นคนฉลาดขี้เล่น

เธอไม่ได้กลัวคนแปลกหน้าแต่อย่างใด เธอเดินไปนั่งบนโซฟาที่อยู่ตรงข้ามเฉิงฉีตง ยกขาเรียวขึ้นไขว่ห้าง

สายตาของเฉิงฉีตงคมกริบราวกับเหยี่ยว กวาดสายตามองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเล็กน้อย หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนหน้าตาสวย สง่างามากพอที่จะพาไปไหนมาไหน

“คุณสวมชุดดำจะมางานศพหรือไง？ ”